5.3.07

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

We didn't want a victory
We just wanted to fight

Πιστεύω πως αυτό ακριβώς εκφράζει σήμερα ένα μεγάλο μέρος όχι μόνο της τυπικής εκπαίδευσης, αλλά της σύγχρονης νεοελληνικής κοινωνίας. Το τραγούδι βέβαια γράφτηκε για τη Θατσερική Αγγλία, τη βιβλική Εδέμ των απανταχού της γης νεοφιλελευθεριστών. Με την πρόταξη της αγοράς και των αγοραίων αξιών επί της κοινωνίας και του κοινωνικού συνόλου. Με την αποθέωση του ατομισμού και του άκρατου ανταγωνισμού στο όνομα της θεότητας του κέρδους μέσα από την αύξηση των δεικτών παραγωγικότητας.
Στερώντας με τον τρόπο αυτό την αξία του αγώνα, την αξία της περιπέτειας, που είναι ή θα έπρεπε να είναι, της ζωής. Και πείτε μου

Take away our history
Take away our heroes
Take away our values
And leave us here with nothing

...χωρίς ιστορία, ήρωες και αξίες με ένα απόλυτο μηδενικό να βαραίνει στους ώμους , κόβοντας τα φτερά, απαξιώνοντας την πίστη σε οποιοδήποτε όνειρο και ιδανικό, δε δημιουργείς τον ιδανικό τύπο ανθρώπου, που κάθε mall επιθυμεί;. Τον παθητικό καταναλωτή πλασματικών ονείρων που οδηγούν όχι στην Εδεμ, μα στον πλησιέστερο πρόθυμο και ανιδιοτελή, προπαντός, τραπεζικό οργανισμό. Άλλωστε η εποχή μας προσφέρει αφειδώς αυτά που πραγματικά επιθυμούμε..

You gave us what we asked for
But never what we wanted

... αγάπη, φιλία, συνεργασία, αλληλοβοήθεια, δικαιοσύνη...


Το χειρότερο απ' όλα δεν είναι να συνωστίζεσαι μαζί με εκατοντάδες άλλους ευτυχισμένους κυνηγούς της καταναλωτικής ευτυχίας στα mall. To χειρότερο απ' όλα είναι να μη έχεις καμμι α διάθεση να ανακαλύψεις την αξία και τη μαγεία, τη σημασία και τη χαρά του αγώνα.

You said it isn't nice to fight
You went and spoiled every game


THE END.