28.4.09

2η Συνάντηση Comenius 29/4-5/5 2009, Oradea

Kapucinus ChurchWikipedia

29 Απριλίου με 6 Μαϊου συμμετείχαμε στη 2η συνάντηση του προγράμματος Comenius στη πόλη Oradea της Ρουμανίας. Θα προσπαθήσουμε στα σημειώματα που θα ακολουθήσουν να παρουσιάσουμε γεγονότα, στιγμές, εικόνες, σκέψεις, σε μια προσπάθεια να αφήσουμε τα ηλεκτρονικά μας ίχνη στο μονοπάτι του πανδαμάτορα χρόνου.Να αποτιμήσουμε όσα κάναμε επισημαίνοντας θετικά και αρνητικά σημεία, λίγο πριν τον εξεταστικό μαραθώνιο μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών.
Reblog this post [with Zemanta]

27.4.09

Συνέδριο

Το Σάββατο συμμετείχα στην παρουσίαση μιας πρότασής μας για τη διδασκαλία των Βαλκανικών πολέμων. Μια πρόταση που μορφοποιήθηκε και οργανώθηκε κατά την επιμόρφωτική μας περιπέτεια στο ΠΑΚΕ Μακεδονίας, στην επιμόρφωση επιμορφωτών Β΄Επιπέδου. Η εισήγηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 1ου Εκπαιδευτικού συνεδρίου για την ένταξη και χρήση των ΤΠΕ στην Εκπαίδευτική διαδικασία που οργάνωσε το Παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μια ίωση που με κατέβαλε τις τελευταίες ημέρες με εμπόδισε να παρακολουθήσω τις αξιόλογες παρουσιάσεις που έγιναν στις τρεις ημέρες της διάρκειάς του.. Αυτά όμως που είδα και άκουσα στην συνεδρία που συμμετείχα σας παρουσιάζω στη συνέχεια.
Αυτό που κατάλαβα αμέσως ήταν πως είμασταν άτυπα χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες. Στους εκπαιδευτικούς που παρουσίασαν προτάσεις πραγματικής διδασκαλίας με θεωρητικό υπόβαθρο, μεθοδολογική και βιβλιογραφική τεκμηρίωση και στους εκπαιδευτικούς εκπρόσωπους ουσιαστικά μιας εταιρείας που ανέλαβε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο την υλοποίηση προγραμμάτων όπως η Περιπλάνηση στο χρόνο ή ο Γεωγράφος.
Απο τη μια λοιπόν παρουσιάστηκαν οι σκέψεις, η αγωνία, ο μόχθος και ο βασανος, με σκοπό την ουσιαστιική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και από την άλλη η ωραιοποίηση, η ναρκισσιστική ικανοποίηση, η αμετρη πίστη στο λαμπερό και πολλά υποσχόμενο νέο λογισμικό που στην ουσία όμως τίποτα καινούργιο, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, δε φερνει στην πολύπαθη εκπαιδευτική μας πραγμαιτκότητα.
Γιατί δεν αντιμετωπίζει κριτικά τη δημιουργία του παιδαγωγικού γεγονότος ακόμη και ως προς τη χρήση των Νέων μέσων. Δεν δημιουργεί εκείνο το κλίμα συνεργατικής και ανακαλυπτικής μάθησης που θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία νέων υποκειμενικοτήτων, που δεν θα δέχονται άκριτα όσα προσφέρουν τα ηλεκτρονικά προγράμματα ή τα σχολικά τους βιβλία, αλλά θα τα αξιοποιούν για να δομήσουν μια άλλη αντίληψη της πραγματικοτητας απο αυτή που εκείνα μας προσφέρουν.
Ολιστική, κριτικά προσανατολισμένη και αξιακά εστιασμένη.

4.4.09

Επιμόρφωση

Σήμερα ολοκληρώσαμε τη δεύτερη ημέρα του σεμιναρίου μας για έμπειρους στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση δασκάλους και καθηγητές. Το πρόβλημα των απουσιών που εμφανίστηκε την πρώτη ημέρα συνεχίστηκε και σήμερα ( ημέρα διεξαγωγής διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και αρκετοί συνάδελφοι ήταν εκεί) δημιουργώντας εμπόδια στην υλοποίηση των σχεδίων μας. Μαζί με άλλα που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου μας έβαλαν σε σκέψεις για πολλά.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Στόχος μας ήταν να δώσουμε την ευκαιρία να ανοίξει ένα κανάλι επικοινωνίας ανάμεσα σε μας και τους εκπαιδευτικούς στα σχολεία με στόχο να ορίσουμε, να περιγράψουμε τα χαρακτηριστικά της εκπαιδευσης για την αειφορία, όπως επιλέξαμε να ονομάζουμε πια την παλιά και τωρινή αγαπημένη, την Περιβαλλοντική εκπαιδευση. Έτσι η πρώτη ημέρα αναλώθηκε σε μια παρουσίαση των δικών μας σκέψεων, συζήτηση με τους έμεπιρους συναδέλφους για τα προγράμματα που είχαν υλοποιήσει και τα γνωρίσματά τους και μια εισήγηση για τις παιδαγωγικές επιλογές στην εκπαίδευση για την αειφορία. Κοινά χαρακτηριστικά στις απόψεις που ακούστηκαν, ο βιωματικός χαρακτήρας, η ενασχόληση με τοπικά ζητήματα, το δέσιμο των παιδιών με τους εκπαιδευτικούς, η ζωτική σημασία της επιθυμίας του εκπαιδευτικού,η υλοποίηση ποικίλων δραστηριοτήτων, η σημασία τους χρόνια μετά, η εστίαση στην πράξη και όχι στη θεωρία, τις γνωσεις. Αρκετά απ' αυτά απηχούσαν και τις δικές μας εμπειρίες, ενώ κάποια άλλα που ακούστηκαν ήταν απλά μακριά από τα δικά μας ενδιαφέορντα. Δώσαμε ραντεβού για σήμερα στα λουτρά του Λαγκαδά και αποχωρήσαμε καληνυχτίζοντας , αφού πρώτα γευθήκαμε μια εξαιρετική σοκολατένια τουρτα προσφορά του αρχηγού μας που είχε τα γενέθλιά του.
Το πρωί ξεκινήσαμε τη δέυτερη μέρα με εισήγηση, συζήτηση προσδιορισμού των θεμάτων των εργαστηρίων και από τη θεωρία στη πράξη.
Καθώς είχαμε προσδιορίσει ως ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της εκπαίδευσης για την αειφορία τον συστημικό χαρακτήρα μαζί με την ολιστικότητα, επιλέξαμε δύο συστήματα. Ένα τεχνητό και ένα φυσικό. Ένα κλειστό ως επι το πλείσοτν σύστημα και ένα ανοικτό. Ένα θεωρούμενο ως επιτυχημένο και ένα που αποτελεί ορισμό της αποτυχίας. Ένα θερμοκήπιο με υδροπονική καλλιέργεια ανθεων και το πάλαι ποτέ κωπηλατικό κέντρο του Λαγκαδά στην έρημη από νερό πια περιοχή. Είαμε θέσει ως στόχους τους ακόλουθους:
1. Να ασκηθούν οι συνάδελφοι στη συστημική προσέγγιση
2. Να ορίσουν τα όρια, να περιγράψουν τα μέρη, να διακρίνουν τις σχέσεις τους, να εκτιμήοσυν τις εισροές και απορροές
3. Να καταγράψουν τους εμπλεκόμενους στο σύστημα ( stakeholdres)
4. Να ασκήσουν κριτική και αυτοκριτική
5. Να δημιουργήσουν τη δική τους εικόνα για το μέλλον,προσδίδοντας το δικό τους νόημα
6. Να προσδιορίσουμε τα χαρακτηριστικά της βιωσιμότητας - αειφορίας
Μεγαλεπήβολοι τελικά στόχοι για το χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας, μα η εκτίμησή αμς είναι πως επιτεύχθηκαν αρκετοί απ' αυτούς.
Το πρόβλημα που εμφανίστηκε ήταν η υφέρπουσα άποψη πως αφού δεν γνωρίζουμε τα πάντα, δεν είμαστε πανεπιστήμονες, δύσκολα μπορούμε να προσεγγίσουμε και να επιλύσουμε το πρόβλημα.Δύο λαθη μαζεμένα. Στόχος μας και πιστεύουμε στόχος κάθε περιβαλλοντικής ομάδας, δεν έιναι η γνωστική εξάντληση ενός προβληματος, ώστε να οδηγηθεί στην επίλυσή του. Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχαν προβλήματα, αφού η επιστήμη και η τεχνολογία θα μας τα έλυναν όλα. Το περιβαλλοντικό πρόγραμμα πρέπει να ασκεί τα ποαιδιά σε μια μέθοδο προσέγγισης της πραγματικότητας που να αναδεικνύει την πολυπλοκότητά της μέσα από την αλληλεξάρτηση των μερών που την αποτελούν και την ανάγκη της κριτικής προσέγγισης, ώστε να φανούν οι αξιακές επιλογές που οδήγησαν στη διαμόρφωσή της. Ο προορισμός δεν είναι η λύση για μας. Το ταξίδι είναι η ουσία και το νοήμα της όλης δουλειάς. Ασφαλώς και δεν θα επαναφέρουμε τα χαμένα νερά της λίμνης Κορώνειας. Θα φανερώσουμε όμως τη σημασία της και θα προβάλλουμε τους παράγοντες που οδήγησαν στο χαμό της. Θα σημειωσουμε τις αξίες που τη θανάτωσαν, μια, το κέρδος. Που οδήγησε στις αλλεπάλληλες γεωτρήσεις με όραμα τα 4Χ4, τις μεζονέτες και τα εξοχικά. Για φυτά και ψάρια θα μιλάμε τώρα;
Η σύγκριση των δύο συστημάτων, θερμοκηπίου και υγροτόπου αναδίκνυε πόσο σημαντικά στοιχεία της αειφορίας αποτελούν ο σχεδιασμός, η πρόβλεψη και το αξιακό υπόβαθρο των επιλογών μας. Γιατί αυτές είναι που μας χαρακτηρίζουν μέσα από τις επιδράσεις τους.
Αύριο συνεχίζουμε στο Άγκιστρο και θα σας ενημερώσω σχετικά.