25.11.10

Ευχαριστίες

Οι ευτραφεις γαλοπούλες κοιτούσαν με ευγνωμοσύνη το μαύρο κύριο που χαϊδεύοντάς τες κάτι τους ανακοίνωσε σε ακατάληπτη για αυτές ανθρώπινη γλώσσα. Χωρίς να το γνωρίζουν είχαν ήδη κατακτήσει την αιωνιότητα. Χωρίς να το γνωρίζουν είχαν ήδη πολιτογραφηθεί με ονόματα και είχαν ξεχωρίσει από το πλήθος των ομοίων τους, αποκτώντας παγκόσμια φήμη. Δεν είχαν πια την ίδια μοίρα. Ενώ οι υπόλοιπες γαλοπούλες θα ακολουθούσαν τη μετα την έλευση των αποίκων στην Αμερική μοίρα, οι δύο εκλεκτές ,ανύποπτες για την τύχη τους, θα συνέχιζαν τη ζωή τους στο όρος του Βερμόντ. Αποχωρώντας οι κάμερες, φεύγοντας για το εσωτερικό του Λευκού Οίκου η υψηλή οικογένεια, καθώς το φως των προβολέων θα άρχιζε σιγά σιγά να σβήνει οι γαλοπούλες μας ,αγνοώντας τη μεγαλοψυχία που τους επιφυλάχθηκε, θα έπεφταν σε έναν μακάριο, γαλήνιο ύπνο. Πιθανόν να έβλεπαν στα όνειρά τους την ανάλογη μεγαλοψυχία που ένιωσαν όλοι όσοι δέχθηκαν το ενδιαφερον και την αμέριστη συμπαράσταση των κυρίων τους. Ίσως δεν θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν τα δάκρυα, το φόβο, την απόγνωση που σχηματιζόταν στα πρόσωπά τους, μα ποιος μπορεί πια να τα ερμηνεύσει; Η ικανότητα αυτή χάθηκε μαζί με την καταιγίδα των εικόνων και  των λέξεων που κάλυψαν τα πάντα με τη σκοτεινή λάμψη τους.
Τη μεγαλοψυχία του απέδειξε ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος έδωσε χάρη σε δύο γαλοπούλες 21 εβδομάδων κατά το έθιμο της Ημέρας των Ευχαριστιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Reuters


Μετατάξεις


Είστε σίγουροι πως δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο; Ήδη επικοινωνιακά είμαστε όλοι στην επικράτεια των μετατάξεων!Μια χώρα σε κατάσταση πανικού περιστρέφεται γύρω από λέξεις που οι ιθύνοντές μας κάθε φορά προωθούν για γνώση και συμμόρφωση. Spreads, cds, ευελιξία, μετάταξη, επιμήκυνση, αναδιαρθρωση, δια βίου εκπαίδευση, μάλλον βρισκόμαστε στο βασίλειο της Λεξιμαγείας., παρατηρώντας γύρω μας μαγικές λέξεις φορτισμένες με νόημα μόνο για αυτούς που τις παράγουν και τις αξιοποιούν πραγματικά ως μέσα εκφοβισμού, εξαπάτησης, παραπλάνησης, συσκότισης. Όσο πιο "διαφανείς" οι λέξεις, τόσο πιο σκοτεινές οι προθέσεις!

Γνώριμες διαστάσεις

Το BBC μας προσφέρει μέσω της ιστοσελίδας Dimensions τη δυνατότητα να τοποθετήσουμε γεγονότα, μνημεία, ιστορικούς τόπους σε μια κλίμακα η οποία θα μας δώσει μια περισσότερο σαφή ιδέα για το μέγεθός τους. Αν αναρωτιόσασταν για το μέγεθος της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, τώρα μπορείτε να την τοποθετήσετε σε γνώριμο σε σας πλαίσιο και να πάρετε μια καθαρή εικόνα των διαστάσεων της.


Όπως αναφέρουν είνια μια προσπάθεια να ανακαλύψουν νέους τρόπους συνομιλίας με την ιστορία, αξιοποιώντας ψηφιακά υλικά και μέσα. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει η δυνατότητα να σχεδιάσουμε μέσω της εφαρμογής τις δικές μας απεικονίσεις, αλλά εξετάζουν την υλοποίηση της ιδέας στο μέλλον.
Εκπαιδευτική αξιοποίηση: Είναι μια εφαρμογή που θα μπορούσε να αποδειχθεί αρκετά χρήσιμη στο μάθημα της ιστορίας καθώς περιλαμβάνει αρκετές χρονικές περιόδους και διαφορετικά θέματα. Η αισθητοποίηση σε γνώριμη για το μαθητή κλίμακα μεγεθών που αλλιώς δύσκολα θα γίνονταν κατανοητά θα αποτελέσει το εφαλτήριο να περάσουμε σε μια μεγαλύτερη εμβάθυνση με τη χρήση των κατάλληλων ερωτημάτων.

19.11.10

Αντίο Αλκαζάρ...

Αλκαζάρ. Ένα όνομα, χιλιάδες θύμησες, που πλέκονται στενά μεταξύ τους δίνοντας μια χαοτική δομή σε ένα παλίμψηστο από εικόνες, συναισθήματα, βιώματα μιας ολόκληρης εποχής που έφυγε, όπως μας αποχαιρετά τώρα, αυτήν την Κυριακή, το στάδιο Αλκαζάρ. Οι πρώτες μας βόλτες, ο ζωολογικός κήπος πρωτόγνωρος για μας, η βρύση με τους στίχους του Κρυστάλλη στα φτερά ενός αετού να συνοδεύουν το δροσιστικό νερό που μας ξεδιψούσε στις εκδρομές του 2ου Γυμνασίου Λάρισας, τα κορίτσια του θηλέων να περνούν ακατάδεχτα δίπλα, το κέντρο διασκέδασης με τον τόσο διαφορετικό αρχιτεκτονικό του τύπο, το γήπεδο και να...που τρέχουμε ξένοιαστοι στα κουλουάρ με τον αέρα να μας χαιδεύει τα πρόσωπα και να σηκώνει ψηλα τα όνειρα και τις ευχές μας, ξορκίζοντας φόβους τόσο μακρινά διαφορετικούς σήμερα που σε κάνουν να εύχεσαι μανιασμένα να επιστρέψεις στο χθες.
Το οποίο ασφαλώς και δεν γυρίζει και πώς να γίνει αλλιως...Δεν γυρίζουν τα πανηγύρια, ζωοπανήγυρες κι εμποροπανήγυρες του Σεπτεμβρίου που τόσο προσμέναμε να έρθουν, φορτωμενες με τη ρόδα του θανάτου, τη γενειοφόρο γυναίκα, τη τσίκνα από τα σουβλατζίδικα, τη γλύκα του χαλβά Φαρσάλων, με μας να κοιτάμε χαμένοι στην ασφάλεια των δικών μας ανθρώπων, των αγαπημένων μας φίλων. Και το στάδιο να στέκεται πάντα εκεί, χωρίς προβολείς, με χώμα, με προβολείς και πράσινο χόρτο προσφέροντάς μας το πιο ασφαλές τοπόσημο. Περιμένοντάς μας να παρακολουθήσουμε τις απίστευτες κιτς σκηνές αναπαράστασης του 21 την περίοδο της δικτατορίας, τις συναυλίες της μεταπολίτευσης, το καλύτερο και πιο θεαματικό ποδόσφαιρο που παίχτηκε ποτέ στην Ελλάδα, απο μια σχεδόν αμιγή θεσσαλική ομάδα. Μεγαλώσαμε με τις γιορτές της ανόδου στην πλατεία Ταχυδρομείου, στο κεντρικό κυκλικό συντριβάνι των παιδικών μας χρόνων, με τους ήχους του ραδιοφώνου να μας συνδέει νοερά με το Αλκαζάρ, να μας συνδέει με το πατρικό μας σπίτι, με τους φίλους μας σε μια πορεία που μας έφερε Πρωταθλήματα, κύπελλα και μας να γιορτάζουμε, όσο μακριά και αν ήμασταν.
Ήμασταν και εμείς εκεί. Εκεί που την Κυριακή θα πέσει η αυλαία όχι μόνο για ένα στάδιο, πολύ περισσότερο για ένα παρελθόν, που όσο και να εχουμε εξιδανικεύσει δεν παύει να αποτελεί  αγαπημένο ,πολύτιμο κομμάτι της ζωής μας. Ήθελα να είμαι εκεί, αλλά, τι ειρωνεία, μια άτυχη στιγμή παίζοντας  βόλευ με αναγκάζει να είμαι απλά νοερά παρών στο αποχαιρετισμό.
Αντίο Αλκαζάρ...

12.11.10

Θυμός


"Στο Λονδίνο, χιλιάδες φοιτητές που διαμαρτύρονται για τον τριπλασιασμό των διδάκτρων στα Πανεπιστήμια, έκαψαν πλακάτ, έσπασαν βιτρίνες καταστημάτων και εισέβαλαν στο κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Συντηρητικό Κόμμα, προκαλώντας χάος και μια μεγάλη πρόκληση για την κυβέρνηση Κάμερον" Η σχετική αναφορά του δημοσιεύματος θα ήταν μάλλον γνώριμη και άμεσα συγκρίσιμη με τις δικές μας εμπειρίες, αν δεν συμπληρώνονταν με σχόλιο αναγνώστη που όπως ισχυρίζεται ήταν παρών στα γεγονότα "Η πληροφόρησή σας είναι ανακριβής: ναι οι διαδηλωτές έσπασαν τις τζαμαρίες του ισογείου του Millbank Tower. ΑΛΛΑ καμμία βιτρίνα δεν έσπασαν και οι συγκρούσεις με την αστυνομία ήταν εξαιρετικά περιορισμένες σε έκταση, σε ένταση (για τα ελληνικά δεδομένα θα ήταν ανάξιες λόγου). Ήμουν εκεί και τα παρακολούθησα."
Και συμπληρώνει: "Οι διαδηλωτές είχαν πολύ συγκεκριμένα (δίκαια) αιτήματα και επέλεξαν πολύ συγκεκριμένους συμβολικούς στόχους. Η συμβολική κατάληψη του αρχηγείου του (συν)κυβερνώντος κόμματος από φοιτητές και πανεπιστημιακούς είναι μια δικαιολογημένη και έγκυρη μορφή διαμαρτυρίας σε μια περίοδο που επιχειρείται μια τόσο δραστική θεσμική αλλαγή της κοινωνίας "
Παρατηρήσεις : 1. Η επιβεβαίωση για μια ακόμη φορά της συστημικής του παρατηρητή, η σχετικότητα ανάλογα με την αφετηρία της παρατήρησης. Από τη μια η δημοσιογραφική αναφορά μάλλον πιστή μετάφραση όσων επίσημα μεταδόθηκαν για το γεγονός και από την άλλη η προσωπική πρόσληψη του γεγονότος από κάποιον που το βιώνει άμεσα και "ανεπίσημα".  2. Μπορούμε να συγκρίνουμε την ορθολογική συμβολικά σημαινόμενη δράση των Άγγλων φοιτητών σε σχέση με την χαοτική, στρεφόμενη ενάντια περισσότερο σε δίκαιους παρά σε άδικους, αντίδραση  στις δικές μας αντίστοιχες διαδηλώσεις. 3.Δε βλέπω πουθενά χρήση χημικών που τόσο εύκολα γίνεται σε κάθε "δύσκολη" για την αστυνομία κατάσταση στην Ελλάδα 4. Δεν μπορεί να μη σκεφτεί κανείς χαμογελώντας τι θα μετέδιδαν τα τηλεοπτικά κανάλια της πρωτεύουσάς μας, αν αυτές οι σκηνές διαδραματίζονταν στην Ελλάδα. Η χαρά του Πρετεντέρη και των ομοίων του! 5. Είναι σαφές πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμόσεις σε παγκόσμια κλίμακα, όσα τόσο εύκολα έχουν εφαρμοστεί εδώ, στο πειραματόζωο του Βαλκανικού νότου...

10.11.10

Ψηφιακό μέλλον (;)

Ο ρωσο-αμερικανός συγγραφέας Γκάρι Στέινγκαρτ στο σατιρικό μυθιστόρημά του «Πάρα πολύ θλιβερή αληθινή ιστορία αγάπης» περιγράφει ένα μέλλον που συστατικά του στοιχεία βρίσκονται ήδη δίπλα μας. Στο βιβλίο του  ο κεντρικός χαρακτήρας ερωτεύεται μια νεότερη γυναίκα, η οποία συνεχώς στέλνει γραπτά μηνυματα στους φίλους της, έχοντας πάνω της ένα υπερτηλέφωνο, ένα εξελιγμένο i-phone το οποίο έχει τη δυνατότητα να "σκανάρει" όσους βρίσκονται γύρω της, το "apparat". Πώς λειτουργεί το apparat";
Ας πούμε ότι μπαίνω σε ένα μπαρ. Αυτομάτως οι πάντες με κατατάσσουν σε διάφορες κατηγορίες και έτσι θα είμαι ο έβδομος ασχημότερος άντρας στο μπαρ, αλλά θα έχω την τέταρτη καλύτερη πιστωτική αξιολόγηση, οπότε όλο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Επίσης κατατάσσεσαι όσον αφορά την «προσωπικότητα» και το πόσο ελκυστικός είσαι. Υπάρχει και ένα πάνελ για τα συναισθήματα: αν δεις κάποιον/α που σου αρέσει, καταγράφει τους χτύπους της καρδιάς σου καθώς ανεβαίνουν την ώρα που τον/την αναζητάς με το βλέμμα. Και αυτός/ή ξέρει πόσο τον/τη θέλεις και μπορεί κατόπιν να σε απορρίψει ή να σε αποδεχτεί.

Και αυτό γίνεται καθώς εσύ ο ίδιος έχεις αποθηκεύσει όλα τα προσωπικά σου δεδομένα σ' αυτό! "Το apparat φαντάζει τόσο απίστευτο όσο και εφιαλτικά οικείο". Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για την ευθύνη της τεχνολογίας στην απώλεια της ικανότητας επικοινωνίας απαντά:

Στο βιβλίο υπάρχουν πολλοί φταίχτες. Νομίζω ότι η τεχνολογία μπορεί να ερμηνευτεί σαν ένας εκ των ενόχων, αλλά βασικότερο είναι το γεγονός ότι γινόμαστε πιο βλάκες. Το αν αυτό το καθιστά εφικτό η τεχνολογία είναι ένα ερώτημα. Σε σύγκριση με άλλες χώρες, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις μας είναι σε συνεχή πτώση. Διάβασα μια μελέτη, σύμφωνα με την οποία, το λεξιλόγιο των παιδιών συρρικνώνεται γιατί οι γονείς τους τους στέλνουν γραπτά μηνύματα και δεν έχουν χρόνο να επικοινωνήσουν μαζί τους. Τέτοια στοιχεία με κάνουν να νιώθω ότι αυτός ο κόσμος έχει ήδη στοιχεία του δικού μου...

Άκρως ενδιαφέρουσες οι επισημάνσεις του συγγραφέα και η οργουελική ματιά της εποχής που έρχεται, αν δεν είναι κιόλας εδώ! Η τεχνολογία είναι πάντα το μέσο. Η σημασιοδότησή της δεν είναι έργο των επιστημόνων που τη δημιουργούν, είναι επιγενόμενο μιας συγκεκριμένης κοινωνικοικονομικής κατάστασης, η οποία θέτει προσδοκίες, στόχους και ωθεί προις την εκπλήρωσή τους. Κάντε μια σύγκριση ανάμεσα σε όσα υποστηρίζει ο συγγραφέας του βιβλίου με όσα κοινώνησε ο πρωθυπουργός μας στην επίσκεψή του στο ΚΠΕ Κόνιτσας. Από τη μια η διεισδυτική πολιτική μάτιά στην "μετα-εγγράματη" αμερικανική κοινωνία και τα φαινόμενα διανοητικής έκπτωσης, από την άλλη μια άκρως επιφανειακή και εξόχως απολίτικη πίστη στη δυνατότητα της τεχνολογίας a-priori να παράγει πλούτο,άφήνοντας στην άκρη οποιδήποτε νύξη που θα οδηγούσε σε μια κριτική προσέγγιση του ρόλου της στη διαμόρφωση παρόντος και μέλλοντος. Είναι γνωστή όμως η μυθοποιητική δύναμη των λέξεων και η επικαλυπτική ικανότητά τους, όταν αυτός είναι ο στόχος μας...

8.11.10

Διευθύνσεις URL

Σας έχει τύχει η ανάγκη να προσθέσετε στα ψηφιακά σας κείμενα μια υπερμεγέθη διεύθυνση url, πολλές φορές της τάξης των τριών και παραπάνω σειρών; Αν ναι, τότε συνεχίστε να διαβάζετε. Όχι ότι μας δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα, αλλά αφού η google μας δίνει τη λύση, γιατί να μην την αξιοποιήσουμε;
Στη διεύθυνση λοιπόν http://goo.gl/ επικολλούμε το url που θέλουμε να σμικρύνουμε και παίρνουμε μια νέα, μικρή και εύκολα διαχειρίσιμη διεύθυνση. Για παράδειγμα: H διεύθυνση www.ecb.int/paym/sepa/benefits/consumers/html/index.en.html μετατρέπεται με τη χρήση της υπηρεσίας σμίκρυνσης σε http://goo.gl/XnDVy. Εδώ που τα λέμε, αν υπήρχε ανάλογη υπηρεσία σμίκρυσνης ελλειμμάτων, θα την αξοποιούσαμε πολύ ευχαριστως στη δύσκολη σημερινή συγκυρία!

6.11.10

Εμπόριο του αέρα!

"Τι απομένει άραγε για να πουληθεί;" Μ' αυτό το ερωτημα καταλήγει το άρθρο της Μαριάνας Τζιαντζή στο οποίο παρουσιάζει την εκπομπή του Εξάντα με θέμα"Πουλώντας αέρα".
Οι περισσότεροι απο εμάς θα αγνοούν την πραγματικότητα της αγοραπωλησίας δικαιωμάτων ρύπανσης παγκοσμίως, το χρηματιστήριο της ρύπανσης. Το δικαίωμα δηλαδή μιας ρυπογόνου βιομηχανίας να συνεχίσει να ρυπαίνει, αρκεί όμως να έχει δεσμεύσει μια μεγάλη δασική έκταση σε κάποια περιοχή του πλανήτη. Με τον τρόπο αυτό εταιρείες για παράδειγμα των ΗΠΑ, αγοράζοντας δασικές εκτάσεις στη Βραζιλία αποκτούν "πίστωση ρύπανσης" και το ελεύθερο να μην περιορίσουν στο ελάχιστο τις βλαβερές δραστηριότητές τους. Θα σκεφτείτε και αυτό είναι κατ' ανάγκη κακό; Και θέσεις εργασίας διατηρούνται και το δασικό οικοσύστημα προστατεύεται. Ο ορισμός της "πράσινης ανάπτυξης".



Δυστυχώς η αλήθεια είναι διαφορετική. Σε μια απόλυτα εμπορευματοποιημένη οικονομία κανείς δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει το δικαίωμα στην εργασία, σου εξασφαλίζει όμως όλες τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων του στην υγεία και στο περιβάλλον. Από την άλλη το δασος που έχει αγοραστεί καθίσταται απαγορευμένη ζώνη για όλους τους προηγούμενους κατοίκους του, με αποτέλεσμα ούτε η ισορροπία του οικοσυστήματος να γίνεται σεβαστή.


Οι ιθαγενείς κάτοικοι δεν μπορούν να κόψουν ούτε ένα κλαρί για να χτίσουν την καλύβα τους ή για να ανάψουν φωτιά και να μαγειρέψουν, να κυνηγήσουν, να ψαρέψουν στο ποτάμι, όπως έκαναν εδώ και αιώνες, δεν έχουν πρόσβαση στους φυσικούς πόρους στην ίδια τους τη γη. Η Forca Verde, η ιδιωτική πράσινη αστυνομία, εισβάλλει στα σπίτια, επιβάλλει πρόστιμα, τρομοκρατεί. Ετσι, η μόνη λύση για τους χωρικούς που εξαθλιώνονται είναι να καταφύγουν στις παραγκουπόλεις των μεγάλων πόλεων.


Δείτε το ντοκιμαντέρ του Εξάντα και μετά ας είμαστε περισσότερο κριτικοί σε απόψεις πολιτικών ή υποψηφίων δημάρχων για τη δυνατότητα της πράσινης ανάπτυξης ες αεί!
Η αλήθεια βέβαια αποκαλύπεται στη δήλωση της Κέιτ Χόρνερ, από την οργάνωση Friends of the Earth:

«Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πολιτικές που θα διασφαλίσουν ότι όσοι ρυπαίνουν θα μειώσουν τις εκπομπές τους. Τελεία και παύλα! Αυτό που κάνει η Αγορά του Άνθρακα είναι να διευκολύνει όσους ρυπαίνουν, να συνεχίσουν να το κάνουν!».

Αυτοδιοικητικές (;) Εκλογές (;)



Χαμογελαστά πρόσωπα    
                            
στον αέρα των δρόμων   
                                    
γυαλιστερά χάρτινα φύλλα  
                                 
στον αέρα της γειτονιάς      
                                
                               βροντόφωνες υποσχέσεις                                    
σιωπηλοί εκβιασμοί   
                                         
στον αέρα της πόλης          
                         
                         καθώς τα τείχη της βεβαιότητας                         
                                  καταρρέουν με θόρυβο                                        
σκορπίζοντας σκονισμένα όνειρα  
                    
                           στον αέρα του κόσμου                                 

                    Εκλογές Νοεμβρίου 2010                        

5.11.10

Υψηλή επίσκεψη στο ΚΠΕ Κόνιτσας!

Όταν διάβασα την είδηση της παρουσίας και ομιλίας του πρωθυπουργού μας και της Υπουργού Παιδείας μας στο ΚΠΕ Κόνιτσας, αισθάνθηκα, το λίγότερο, μια κάποια ικανοποίηση για την έστω και καθυστερημένη αναγνώριση του έργου που προσφέρουν τα ΚΠΕ, τα είκοσι χρόνια σχεδόν της λειτουργίας τους. Εμβαθύνοντας όμως στα όσα ειπώθηκαν και καταγράφηκαν δημοσιογραφικά αντιλήφθηκα μια αλήθεια την οποία βέβαια όλοι μας γνωρίζαμε και γνωρίζουμε. Τη σημασία του επικοινωνικού λόγου, της επιφάνειας, των εντυπώσεων σε βάρος του καθαρά πολιτικού λόγου, του βάθους, της ουσίας που χάνεται πίσω από τα "μαλάματα" που θα' λεγε και ο ποιητής.
Δεν θα εστιάσω στο γεγονός πως το καημένο το σχολείο που τυχαία (;) βρισκόταν στο ΚΠΕ αναγκάστηκε να περιμένει επί ώρες τον ερχομό των "επισήμων", ώστε να αποτελέσει το ζωντανό, νεανικό ντεκόρ της υψηλής επίσκεψης. Δεν θα αναφερθώ στην απαξίωση του θεσμού των ΚΠΕ, όπως καταγράφηκε με τις ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας και Δια βίου Αμάθειας με την έναρξη του σχολικού έτους ( πρωτοφανή καθυστέρηση της στελέχωσης, αλλαγή του θεσμικού πλαισίου χωρίς καμμία ενημέρωση, κλείσιμο και συγχώνευση ΚΠΕ, παντελής αδιαφορία για την οικονομική τους λειτουργία), καθώς αυτή η απαξίωση συνεχίζεται εμπράκτως θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρη της φετινή σχολική χρονιά.
Θα σχολιάσω όμως τα ακόλουθα: 1. Την άποψη αρκετών συναδέλφων των ΚΠΕ πως η παρουσία της πολιτικής ηγεσίας στο ΚΠΕ Κόνιτσας συνέβαλε στην προβολή του θεσμού, σε μια δύσκολη χρονικά συγκυρία. Είναι ντροπή κατά τη γνώμη μου  να αναπαράγουμε λογικές καραγκιόζη προηγουμένων δεκαετιών σε μια εποχή που απαιτεί απ' όλους μας διαφορετικό ήθος και διαφορετική λογική, από τη λογική της υποτέλειας και του ραγιαδισμού. Δεν έχουμε ανάγκη την προβολή του θεσμού με επισκέψεις πολιτικών. Ο θεσμός των ΚΠΕ προβάλλεται μέσα από το έργο και την αυταπάρνηση των παιδαγωγικών ομάδων τους, που έδωσαν και δίνουν όλο τους το είναι για την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής αγωγής και της ποιότητας ζωής των τοπικών κοινωνίων στις οποίες εντάσσονται. Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η προβολή ενός νέου οράματος για την Περιβαλλοντική αγωγή, το οποίο να δώσει την ευκαιρία μιας καινούργιας δημιουργικής πορείας αντίστοιχης με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής μας. Να προσφέρει ένα ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, το οποίο να κατοχυρώνει τον κυρίαρχο παιδαγωγικό του χαρακτήρα ως δομή του εκπαιδευτικού μας συστήματος με στόχο την προώθηση της περιβαλλοντικής αγωγής στο ελληνικό σχολείο.
2. Με έκπληξη διαβάσαμε πως η Υπουργός μας παρουσίασε "τη «διαδικτυακή διάσταση» της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ενταγμένης στο Ψηφιακό Σχολείο". Αναγωρίζοντας πως κάτι θα μου είχε διαφύγει, καθώς αγνοούσα την ύπαρξη αυτής της διάστασης προχώρησα σε αναζήτηση μέσω του διαδικτύου, ώστε να πληροφορηθώ και εγώ για το περιεχόμενο της, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το μόνο ψηφιακό σχολείο , πέρα από τις γενικόλογες ανακοινώσεις για το "Νέο σχολείο" που έγιναν στη Λήμνο, ήταν μία ιστοσελίδα σε δοκιμαστική λειτουργία, χωρίς ίχνος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ( όχι ότι υπήρχε και τίποτα άλλο ουσιαστικό!)
3. Τα λεγόμενα του πρωθυπουργού μας και διατελέσαντος πάλαι ποτέ Υπουργού Παιδείας με βύθισαν σε ζοφερές σκέψεις.

Είναι δύο τα πράγματα που συζητάμε σήμερα. Ένα είναι πώς θα αλλάξουμε το σχολείο μέσα από τη νέα τεχνολογία, έτσι όπως και ο Γιάννης εδώ, με τη δική του τεχνολογία, με το δικό του κινητό, μας παίρνει φωτογραφίες και βίντεο. Και αυτό μας δείχνει ότι, εδώ μπορούμε να παράγουμε εμείς, μπορείτε να παράγετε εσείς, όπως και οι εκπαιδευτικοί, μαζί σας, έναν πλούτο.

Είχαμε πολλές φορές την εντύπωση, είχαμε μάθει - κακώς - ότι ο πλούτος έρχεται από κάπου έξω, ενώ εμείς έχουμε έναν τεράστιο πλούτο εδώ, στη χώρα μας. Έναν πλούτο στην εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι ο πλούτος ο δικός σας, το δικό σας μυαλό, η δική σας σκέψη, το δικό σας παιχνίδι, αυτά που ζωγραφίζετε, αυτά που παράγετε.

Και γι' αυτό ακριβώς, εμείς κάνουμε μια προσπάθεια, μέσα από την ηλεκτρονική διασύνδεση, μέσα από τους υπολογιστές, από το διαδίκτυο, ώστε όλος αυτός ο πλούτος να συνδεθεί και να μπορεί να είναι δικός σας. Να μπορείτε, δηλαδή, εσείς να μπαίνετε σε αυτό το Ψηφιακό Σχολείο και, αντί να είναι η τάξη, όπως αυτή εδώ, με τέσσερις τοίχους, να ανοίξει σε όλη την Ελλάδα και, βεβαίως, και σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα βιβλία που υπάρχουν, σε όλους τους εκπαιδευτικούς, σε όλες τις προσπάθειες - και αυτό, να μπορείτε να το αξιοποιήσετε.

Συγνώμη, αλλά εξηγήστε μου σας παρακαλώ: Η νέα τεχνολογία παράγει πλούτο, ο οποίος ως τώρα δεν παραγόταν; Το κινητό, η φωτογραφία και το βίντεο είναι ο πλούτος ή όλα αυτά είναι ορισμένα από τα μέσα που μας οδηγούν στον πραγματικό πλούτο, το σκεπτόμενο και δρώντα μαθητή και στο μέλλον ενεργό πολίτη; Η αναγνώριση για την ύπαρξη πλούτου στην εκπαιδευτική μας κοινότητας ειλικρινά με συγκίνησε. Την επόμενη φορά που με μικρότερο μισθό, ελλιπή επιμόρφωση, συνεχή απαξίωση από τα θεσμικά όργανα θα πάω να κάνω μάθημα στα κλιματιζόμενα κοντέϊνερ του σχολείου μου, θα αισθάνομαι άλλος καθηγητής, περισσότερο πλούσιος, περισσότερο παραγωγικός!
Όσο για τη διασύνδεση και το άνοιγμα της τάξης τι να πούμε. Συγκλονιστήκαμε! Το υποχρηματοδοτημένο επι δεκαετίες συγκεντρωτικό, εξετασιοκεντρικό, αυταρχικό, κλειστό στην κοινωνία ελληνικό σχολείο θα "ανοίξει" με ηλεκτρονική διασύνδεση. Εδώ το πληκτρολόγιο αρχίζει ξαφνικά να μη διαθέτει τα απαιτούμενα γράμματα για να εκφραστούν οι σκέψεις που γεννιούνται ορμητικά, παρασέρνοντας στο διάβα τους πλήκτρα, ψηφία, γράμματα, αριθμούς, όνειρα και ελπίδες στον κάδο ανακύκλωσης της επιφάνειας ματαιωμένων προσδοκιών.

Υ.Γ: Για την ειλικρίνεια των λεγομένων περί ηλεκτρονικής διασύνδεσης σας παραπέμπω σε άρθρο με τίτλο "Μεταξεταστέα τα ελληνικά σχολεία στις υψηλές ταχύτητες του Διαδικτύου"

Ελεύθεροι χώροι και πράσινο στο...Καρατάσιου


"Υπάρχουν φίδια εδώ μέσα;". Ήταν μια ερώτηση για την οποία δεν είμασταν προετοιμασμένοι να απαντήσουμε, σε μια ημερίδα που εξελίχθηκε άκρως "περίεργα". Την Τρίτη 2  Νοεμβρίου, στο αναψυκτήριο του στρατοπέδου Καρατάσιου ( δεν λειτουργεί, αν και είναι σχεδόν έτοιμος ο χώρος για λόγους που άπτονται του τρόπου λειτουργία των Δήμων, τουλάχιστον προ Καλλικράτη...) οργανώσαμε ημερίδα με θέμα " Σχεδιάζοντας στους ελεύθερους χώρους της πόλης μου" σε συνεργασία με το Δήμο Πολίχνης, το Γραφείο Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης της Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης Δυτικής Θεσσαλονίκης και το 2ο Γενικό Λύκειο Πολίχνης. Ο χώρος ετοιμάστηκε ουσιαστικά λίγες ώρες πριν την εκδήλωση, καθώς οι δημοτικές εκλογές, αλλά και άλλες υποχρεώσεις καθυστερούσαν τις απαιτούμενες ενέργειες του Δήμου. 
Όλα κύλησαν όμως ομαλά και στις 12 το μεσημέρι παρουσία συναδέλφων εκπαιδευτικών, μαθητών από το Γυμνάσιο Ευκαρπίας, το 2ο Γενικό Λύκειο Πολίχνης, το 3ο Γενικό Λύκειο Σταυρούπολης, το 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Κορδελιού και γονέων ξεκινήσαμε πρώτα με μια παρουσίαση του προγράμματος " Αναζητώντας τον ελεύθερο χώρο" του ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού. Παρουσιάστηκε η σκοποθεσία, η δομή και η μεθοδολογία του προγράμματος με προσαρμογή στη σχολική πραγματικότητα. Στο τέλος είναι που ακούστηκε και η ερώτηση της αρχής! 
Συνεχίσαμε με το Δίκτυο της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας για τους αδόμητους
χώρους της πόλης μου, καθώς μάλιστα ένας από τυος χώρους στους οποίους υλοποιήθηκε το πρόγραμμα ήταν και το Στρατόπεδο Καρατάσιου.Οι μαθητές πήραν κατόπιν το λόγο παρουσιάζοντας δράσεις σχετικές με τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο στην πόλη. Το  Γυμνάσιο Ευκαρπίας πρόβαλε βίντεο με τις δράσεις του για τα ρέματα της Ευκαρπίας, το 2ο ΓΕΛ Πολίχνης αφηγήθηκε όλο το ιστορικό του προγράμματος για το στρατόπεδο Καρατάσιου, το οποίο υλοποιείται τα τελευταία 4 χρόνια με διαφορετικές περιβαλλοντικές ομάδες του σχολείου και έκλεισε τη σειρά των παρεμβάσεων το  3ο ΓΕΛ Σταυρούπολης με μια παρουσίαση του προγράμματος για το δασικό οικοσύστημα, που ολοκλήρωσαν πέρισυ.
Στην ημερίδα παρέστησαν και παρενέβησαν με σύντομες ομιλίες ο υποψήφιος Δήμαρχος Παύλου Μελά, Σερασίδης Σάββας, ο Ευρωβουλευτής Κρίτωνας Αρσένης και ο Διευθυντής του 2ου Γενικού Λυκείου Πολίχνης Σαμαράς Άγγελος. Παρεβρίσκονταν ακόμη μέλη της Ελληνικής Ορνιθολογικής εταιρείας μοιράζοντας πληροφοριακό υλικό, ο Στάθης Αναστασιάδης, εκπρόσωπος του Γραφείο Παιδείας του Δήμου Πολίχνης, υποψηφιοι δήμαρχοι οι οποίοι θα έπαιρναν μέρος σε ζωντανή συζήτηση που θα μεταδίδονταν από το Ράδιο Θεσσαλονίκη και η δημοσιογράφος του Αθηναϊκού πρακτορείου ειδήσεων Νατάσα Καραθάνου. Βέβαια την παράσταση έκλεψαν απρόσκλητα τα άρματα μάχης που για μια ακόμη φορά έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο στρατόπεδο, άδολη κίνηση εμψύχωσης των πολιτών της περιοχής, προσφορά του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας!
Ήταν μια ημερίδα, διαφορετική από τις άλλες, με ζωντάνια, ουσιαστικό περιεχόμενο και δυναμικό συμβολισμό που μας έδειξε πόσο αναγκαίο είναι να παραδοθεί επιτέλους το Στρατόπεδο Καρατάσιου στους μόνους νόμιμους ιδιοκτήτες του. Τους πολίτες της Θεσσαλονίκης.

Υ.Γ: Δεν γνωρίζουμε, αν υπάρχουν φίδια στο στρατόπεδο, αυτό που γνωρίζουμε όμως και ειπώθηκε ως απάντηση στην ερωτηση της αρχής ήταν πως τα περισσότερα είδη φιδιών είναι ακίνδυνα και δεν πρέπει να μας φοβίζουν.

4.11.10

Διδάσκοντας με κόμικ


View more presentations from EduComics Project.

Μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση για την αξιοποίηση των κόμικ στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εμείς το έχουμε εφαρμόσει τα τελευταία χρόνια στην Περιβαλλοντική μας ομάδα με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Σας παραπέμπω σε προηγούμενα σημειώματά μας:

http://papadim.blogspot.com/2009/11/blog-post_07.html
http://papadim.blogspot.com/2010/06/blog-post_22.html
http://papadim.blogspot.com/2010/06/blog-post_24.html

2.11.10

Google news και ...διαμάντια!

Αν επιθυμείτε να ενημερώνεστε άμεσα για ένα θέμα που σας ενδιαφέρει, το google news προσφέρει τη δυνατότητα να δημιουργήσετε μια ενότητα με λέξεις κλειδιά και αποδελτιώνοντας σας παρουσιάζει τις ειδήσεις που ταιριάζουν στις επιλογές σας. Έτσι και εγώ έφτιαξα την ενότητα Περιβαλλοντική εκπαίδευση και κοιτάξτε τι διαμάντι ανακάλυψα.


Δεκτή έκανε την πρόταση του βουλευτή Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ κ. Μανόλη Στρατάκη για αξιοποίηση και άλλων ειδικοτήτων επιστημόνων, όπως γεωτεχνικών, περιβαλλοντολόγων κλπ. στην Α’θμια Εκπαίδευση, η Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου, κατά τη συζήτηση της σχετικής Ερώτησης του κ.Στρατάκη την Τρίτη στη Βουλή, ενώ παράλληλα άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για προσλήψεις ακόμα και από το επόμενο σχολικό έτος και αφού προηγηθεί τόσο η απαραίτητη διαβούλευση όσο και οι σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες από πλευράς Υπουργείου.

Δηλαδή: Δεν φτάνει που ήδη στα δημοτικά σχολεία βρέθηκαν πληροφορικάριοι, γυμναστές, θεατρολόγοι, καθηγητές ξένων γλωσσών ( ή ίσως ακριβώς γι' αυτό το λόγο), άνοιξε η όρεξη σε κάποιους να τοποθετήσουμε γνωστούς και μη στο δημόσιο ( κατά προτίμηση) ως απάντηση στις αυξημένες απαιτήσεις της εποχής και στις  ανάγκες των παιδιών. Οπότε: Γεωτεχνολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, δασολόγοι, ιχθυολόγοι (sic), θεολόγοι παρακαλούνται να ετοιμάζονται να προσφέρουν κι αυτοί τις γνώσεις τους, ώστε να τα αποτρελλάνουμε τελείως τα παιδά! Αυτή η εξαιρετική και άδολη πρόταση έγινε φυσικά δεκτή με ευχαρίστηση ( εκλογές έχουμε...)

Ο κ.Στρατάκης στην τοποθέτησή του, αφού ευχαρίστησε την ηγεσία του Υπ.Παιδείας για τη νέα φιλοσοφία που εφαρμόζει και υλοποιεί στην πράξη, όχι μόνο στο δημοτικό αλλά και στις υπόλοιπες βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος, τόνισε ότι: «Βεβαίως και αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν μπορούν τα πράγματα να γίνουν από τη μία στιγμή στην άλλη και ολοκληρωμένα. Όμως υπάρχουν δράσεις πολύ σημαντικές, όπως για παράδειγμα, η κυκλοφοριακή αγωγή, η αγωγή για την προστασία του περιβάλλοντος, οι διατροφικές συνήθειες, που καθιστούν αναγκαία την ύπαρξη ειδικών».
Επεσήμανε ακόμη, ότι και οι περιβαλλοντολόγοι και οι γεωπόνοι και οι δασολόγοι και οι ειδικοί επιστήμονες κάθε κατηγορίας, μπορούν να συνεισφέρουν στο να διαμορφωθεί μια διαφορετική συνείδηση στους μαθητές, ειδικά σ’αυτές τις μικρές ηλικίες που είναι ακόμα πιο σημαντικό.


Τι να του πεις τώρα; Πως ακριβώς η γνώση των ειδικών μας οδήγησε στα προβλήματα που θέλει να αντιμετωπίσει μέσα από την πρόσληψη τους; Πως ο χωρισμός της γνώσης σε κομμάτια κομμάτιασε και τη δυνατότητα να αποκτήσουμε μια ενιαία, ολιστική αντίληψη του κόσμου μας; Πως το θετικιστικό παράδειγμα είναι μάλλον αναποτελεσματικό στην εκπαιδευτική διαδικασία; Πως η υποκρισία περισσεύει και με θρασύτητα εμφανίζεται ως ενδιαφέρον για τη σωστή παιδεία των παιδιών;
Αυτό που με κάνει να αισιοδοξώ είναι ο γνωστός τρόπος με τον οποίο ασκείται η εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα. Αποτελεί εγγύηση πως γραφικότητες σαν αυτές που προηγήθηκαν δεν θα πορευθούν το δρόμο της υλοποίησης. Βέβαια σ΄αυτή τη χώρα τα έχουμε δεί όλα. Όλα;


1.11.10

Social network



Το facebook αποτελεί σήμερα όχι τόσο ένα τεχνολογικό εργαλείο, όσο ένα οικονομικό και κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει σε διαφορετικό βαθμό εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο, κάτι που αποδεικνύεται και από τη μεγάλη ταχύτητα με την οποία πέρασε η ιστορία του στο πανί του κινηματογράφου.
Μη ξεχνάμε πως η δημοφιλέστερη ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης εξελίχθηκε εκρηκτικά μέσα σε μια πενταετία, έχοντας ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια χρήστες σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους είναι φανατικοί, περνώντας αρκετές ώρες κάθε μέρα στον εικονικό κόσμο με τα προφίλ των φίλων και μη.
Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο δημιουργός του Facebook, είχε μια ιδέα. Μια ιδέα που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο, αποφέροντας δισεκατομμύρια δολάρια και κάνοντάς τον τον νεότερο δισεκατομμυριούχο του κόσμου. Αν θέλουμε να πιστέψουμε την ιστορία της ταινίας, όλα ξεκίνησαν από έναν χωρισμό. Ο πληγωμένος εγωϊσμός του Ζάκερμπεργκ τον οδηγεί στην εκδίκηση και στην ανακάλυψη ενός νέου τρόπου επικοινωνίας, ενός αποτελεσματικού δρόμου απόκτησης φίλων και όχι μόνο.  Γιατί το facebook. μας λέει η ταινία, από την αρχή της ύπαρξής του  «πουλάει» εμμέσως γνωριμίες και σεξ. Η επιτυχία ήταν άμεση και τεράστια και ο Ζάκερμπεργκ είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος γι' αυτήν. Είναι; Οπως συμβαίνει σε κάθε ιστορία επιτυχίας, πίσω της κρύβονται πολλά χρήματα και αρκετοί διεκδικητές. Η ταινία παρακολουθεί την εξέλιξη δύο τέτοιων διεκδικήσεων, από τις οποίες μια έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί ήταν ανάμεσα στον Ζάκερμπεργκ και τον έως τότε συνεργάτη και καλύτερό του φίλο. Στις επιχειρήσεις, όμως, φαίνεται ότι οι φιλίες είναι τόσο ισχυρές όσο και στο Facebook.
Το social network παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο τη γέννηση του facebook τοποθετώντας σαν συνδετικά στοιχεία τη φιλία, την προδοσία και την απληστία. Αν και δεν εμβαθύνει όσο θα έπρεπε σε θέματα σημαντικά, όπως τα προσωπικά δεδομένα και η προστασία τους, ο εθισμός που προκαλεί σε πολλά άτομα η χρήση του, η αλλοίωση του περιεχομένου της φιλίας και της παρέας, η σύνδεση με κυβερνητικά και άλλα συμφέροντα, εντούτοις κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως πρόκειται για μία από τις καλύτερες ως τώρα ταινίες του 2010.