24.8.08

Γονίδια...

Συνυπογράφω ...

Εμείς τους ντοπάρουμε!

Του Νικου Δημου*

Π ριν από τέσσερα χρόνια, κατακτώντας το χρυσό της Ολυμπιακό μετάλλιο, η Φανή Χαλκιά είπε μερικά βαρυσήμαντα λόγια – που, σύμφωνα με το (κρατικό) Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων: «θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία». Τα θυμίζω: «Οι Ελληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους δεύτερους. Το αποδεικνύουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια σε όλο τον κόσμο. Το έχουμε στα κύτταρά μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο. Είναι κρίμα να το αμφισβητούμε. Οταν υπάρχει ελληνική ψυχή, μπορείς να κατακτήσεις την κορυφή του κόσμου». Πράγμα που σημαίνει πως η μετέπειτα πρόεδρος των Ελλήνων Ολυμπιονικών ήταν ήδη τότε ντοπαρισμένη. Οχι με μεθυλτριενολόνη. Με εθνικισμό. Που είναι (μαζί με το χρήμα) το κίνητρο πίσω από κάθε ντοπάρισμα. Οταν ολόκληρη η χώρα νιώθει «εθνικά υπερήφανη» διότι κάποιος συμπατριώτης (ή και ομογενής) πήδηξε ψηλότερα ή έτρεξε πιο γρήγορα, του δίνει την ώθηση για επικράτηση με κάθε κόστος. Οταν επιπλέον συμπληρώνει τη δόξα με απλόχερη οικονομική και επαγγελματική επιβράβευση, τον ωθεί σε πιο γρήγορη καταστροφή της υγείας του. Εμείς είμαστε που σπρώχνουμε τους νέους στην ντόπα. Θέλουμε να σταματήσουν; Ας πάψουμε να δίνουμε τόση σημασία στις πρωτιές και τα ρεκόρ (αλλά περισσότερη στην καθημερινή άθληση). Ας σταματήσουν πρόεδροι και πρωθυπουργοί να σφίγγουν θερμά το χέρι της μεθυλτριενολόνης και να συγχαίρουν την τεστοστερόνη. Ας μαζευτούν οι δημοσιογραφικοί διθύραμβοι περί «εθνικών θριάμβων», λες και πρόκειται για τη νίκη του Μαραθώνα. Και ας περικοπούν τα σπάταλα κονδύλια για την τερατογένεση των ολίγων. Ας δοθούν στην υγιεινή άσκηση των πολλών. Α, ναι – κι ας μπούνε μερικοί στη φυλακή. Η νομοθεσία το προβλέπει…

5.8.08

Μύκονος

Έχετε επισκεφτεί τη Μύκονο; Αν όχι, εντάσσεστε σε μια μικρή μειοψηφία, η οποία δεν έτυχε να βιώσει ως σήμερα τα αγαθά που προσφέρει το πανέμορφο αυτό κυκλαδίτικο νησί. Αγαθά που πλουσιοπάροχα μας παρουσιάζουν τηλεοπτικά κανάλια με το κύρος και τη σοβαρότητα του STAR ή εφημερίδες και περιοδικά ταγμένα στην έγκυρη ενημέρωση και πληροφόρηση των αναγνωστών τους.
Μύκονος φημίζεται για τη μεγάλη ποικιλία κέντρων διασκέδασης που διαθέτει, αλλά και για τα μοναδικά απογευματινά beach party της. Στην παραλία Paradise, θα βρείτε το Tropicana Beach Bar, ένα μέρος όπου το κέφι, η διασκέδαση και η απόλαυση κυριαρχούν. Ξεκινάμε από νωρίς το πρωί με καφέ, φυσικούς χυμούς και πρωινό. Αργότερα με τα δροσιστικά και γευστικά cocktails του Tropicana και με φαγητό στο εστιατόριο. Το απόγευμα με τα μοναδικά beach party του Tropicana με τον dj μας να επιλέγει τις καλύτερες τελευταίες ξένες επιτυχίες."
Ξαπλώστρες στις παραλίες, χορός πάνω στους πάγκους των μπαρ, καλλίγραμμα ημίγυμνα ή γυμνά σώματα και φυσικά επίσημοι, γνωστοί, διάσημοι, πολιτικοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, εφοπλιστές, πρόεδροι δημοσίων οργανισμών ή ποδοσφαιρικών ομάδων, συμφύρονται όλα μαζί δημιουργώντας ένα παζλ ξεγνοιασίας, ευχαρίστησης, ανεμελιάς μακριά από από την κακομοιριά και τους προβληματισμους, το σκεπτικισμό και την κριτική διάθεση.
"Μα 3 ευρώ το νερό; " "Αφού δεν τη σηκώνεις τη Μύκονο ρε φίλε, γιατί έρχεσαι;" η στιχομυθία από άρθρο γνωστού δημοσιογράφου της Καθημερινής. Φυσικά, η Μύκονος ή κάθε άλλη μύκονος της ελληνικής επικράτειας ανήκει σε όσους έχουν και κατέχουν και σέ όσους είναι πρόθυμοι στην επιθυμία τους να αγγίξουν ένα κομμάτι αυτής της όμορφης και ανέμελης ζωής να αποδεχτούν την άγρια εμπορική και όχι μόνο εκμετάλλευση των αρχόντων της μέρας και νύχτας της.
Των αρχόντων εργοδοτών των υπανθρώπων οι οποίοι οδήγησαν στο θάνατο τον εικοσάχρονο Αυστραλό. Εργοδοτών ιδιοκτητών του Tropicana, ενός από τα πολυάριθμα άλλα μπαρ του νησιού. Ένα νησί παραδομένο στις ορέξεις των μπράβων της νύχτας, ένα νησί πρόθυμο να κλείσει τα μάτια του μπροστά σε κάθε έγκλημα, παρανομία, αυθαιρεσία, αλητεία διαπράττεται εκεί στο όνομα του εύκολου καλοκαιρινού τουριστικού κέρδους. Θα περίμενε κανείς το συγκεκριμένο μπαρ των μπράβων δολοφόνων και των ηθικών αυτουργών εργοδοτών τους να επηρεαστεί έστω και λίγο από τη συνειδητοποίηση της τραγικότητας ενός τόσο άδικου θανάτου.
Κι όμως, γεμάτο ευτυχισμένους διασκεδαστές και διασκεδαζόμενους, το Tropicana συνέχισε την επόμενη μέρα τη λειτουργία του σα να μη συνέβη τίποτα. Και στα μάτια τους, μικρόψυχους καθρέπτες της απόλυτης απανθρωπιάς τους, πράγματι τίποτα σπουδαίο δε συνέβη. Τα σπουδαία παρουσιάζονται στο τηλεοπτικό δελτίο του STAR και στις κοσμικές στήλες των πολύχρωμων γυαλιστερών περιοδικών. Συνδέονται με τα ονόματα των επωνύμων του Αθηναϊκού τίποτα, τα νούμερα των ταμειακών μηχανών τους. Σιγά μην αφήσουνε το θάνατο ενός νέου είκοσι χρονών να διαταράξει μίζερα την εικόνα που τόσο επίπονα επλασαν.
Θα εξάρουμε λοιπόν τη μεγαθυμία και την απίστευτη ευγένεια ψυχής του πατέρα, θα συμπαρασταθούμε νοερά στην οικογένειά του και..." ας αλλάξουμε τώρα κλίμα και ας μεταφερθούμε στην παραλία της Πάρου, όπου εκατοντάδες νέοι διασκεδάζουν και χαίρονται τη ζωή"
...την οποία έχασε ο εικοσάχρονος Ντουζόν Ζάμιτ.












ΥΓ. "Αποχαιρετώντας τον κ. Ζάμιτ, ο υπουργός Υγείας είπε: «Θα ήθελα να του πω φεύγοντας, ότι ο ελληνικός λαός με πολύ πόνο τον αποχαιρετά, μοιράστηκε μαζί του αυτό το δράμα και τον συνοδεύει η αγάπη και η σκέψη μας. Να γνωρίζει, ότι αυτό το περιστατικό, είναι εντελώς ξένο προς τον ελληνικό πολιτισμό και προς το πνεύμα φιλοξενίας, που πάντοτε διέκρινε τους Έλληνες. Τον συνοδεύει η ευχή μας να έχει αντοχή και δύναμη, για να μπορέσει ν΄ αντιμετωπίσει αυτό το βαθύ πόνο, που τον προκάλεσαν αυτά τα δραματικά γεγονότα. Του εύχομαι καλό ταξίδι»...
Αν υπήρχε Νόμπελ υποκρισίας, νομίζω πως θα το αποκτούσατε, για να το επιδεικνύετε στη Μύκονο, πού αλλού κ. Αβραμόπουλε, υπουργέ της Κυβέρνησης μιας Ακυβέρνητης πολιτείας προστατών και μπράβων.