27.9.06

Αποκάλυψη!

Νιώθω βαθύτατα συντετριμμένος... Ανακάλυψα σημερα πτυχές του εαυτού μου τις οποίες αγνοούσα ως τώρα, μέσα στο σκοτάδι της φιλαυτίας μου. Ανακάλυψα λοιπόν την ανεντιμότητα του χαρακτήρα μου και το μαξιμαλισμό των οραμάτων μου. Και θέλω να μοιραστώ μαζί σας την χαρά της αυτογνωσίας και της μεταμέλειας.
Είμαι ανέντιμος, γιατί διεκδικώ ουσιαστική μόρφωση για όλα τα παιδιά και όχι μόνο για τους γόνους των προνομιούχων. Επειδή απαιτώ από την Ελληνική πολιτεία να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής της την εκπαίδευση, επειδή απαιτώ την έμπρακτη αναγνώριση της σημασίας και της δυσκολίας του εκπαιδευτικού έργου. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια με το μισθό μας, αφιερωμένοι σε ένα έργο που εμείς επιλέξαμε, γιατί μας γοήτευσε και μας γοητέυει. Και αυτό φυσικά αποτελεί αδιάψευστο τεκμήριο ανεντιμότητας!
Σε μια κοινωνία και σε μια εποχή που πραγματικά εντυπωσιάζει με το ήθος και την αυστηρή προσήλωση στο καθήκον όλων, όσοι εμπλέκονται σ' αυτό που ονομάζεται δημόσιος βίος και δημόσια πολιτεία. Σ' αυτή την εποχή είναι φυσικό να θεωρούνται μαξιμαλιστικά όλα τα αιτήματα των εργαζομένων και απολύτως λογικά τα αιτήματα των τραπεζών, των εργοστασιαρχών και των πάσης φύσεως επενδυτών.
Βαθιά συντετριμμένος αναγνωρίζω τα λάθη μου και αφήνοντας πίσω μου το παρελθόν προσχωρώ στη μεγάλη παρέα των θεατών της εικονικής πραγματικότητας παρόντος και μέλλοντος. Με τις αληθινές αξίες και τα σωστά οράματα!
Σας αφήνω, γιατί πρέπει να προλάβω τη σύναψη του τρίτου καταναλωτικού μου δανείου!

26.9.06

Σχέδια

Συννεφιασμένη μέρα. Άρχισε και να βρέχει. Σήμερα ασχοληθήκαμε κυρίως με σχεδιασμό. Σχεδιάσαμε μια μικρή έρευνα μέσω ερωτηματολογίου με την οποία θα προσπαθήσουμε να διαγνώσουμε τις προσδοκίες  των εκπαιδευτικών από τα επιμορφωτικά σεμινάρια στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.
Στόχος μας είναι να εντοπίσουμε τις αδυναμίες του συστήματος επιμόρφωσης που ακολουθούσαμε ως τώρα, τονίζοντας περισσότερο τις όποιες αρετές. Η προώθηση της Περιβαλλοντικής Αγωγής – Εκπαίδευσης αποτελεί την κύρια προσπάθειά μας. Θέλουμε όμως να απευθυνθούμε σε έναν μεγαλύτερο αριθμό συναδέλφων που ως τώρα δε θέλησαν να υλοποιήσουν ένα πρόγραμμα Π.Ε. ή ακόμη περισσότερο αγνοούν την ύπαρξη της.
Πολλοί συνάδελφοι άλλωστε εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να θεωρούν περιττές και ανώφελες τις δραστηριότητες των περιβαλλοντικών ομάδων, θεωρώντας ότι λειτουργούν εις βάρος του κύριου εκπαιδευτικού μας έργου. Να αναπαράγουμε κοινότοπη μασημένη γνώση, ώστε οι μαθητές μας να αξιολογηθούν με επιτυχία στις όποιες εξετάσεις, σχολικές, περιφερειακές, εθνικές… Η πράξη φανερώνει πως ούτε αυτό κάνουμε σωστά.
Το όνειρο ενός σχολείου ανοικτού στην κοινωνία και τις προκλήσεις των καιρών, σχολείου δημιουργίας και ελεύθερης έκφρασης, κριτικής και διαλόγου είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Αυτό κι αν είναι μαξιμαλιστικό αίτημα!

25.9.06

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 1

Είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο της ποιότητας ζωής σε μια πόλη ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στα άτομα με κινητικές ή αλλης μορφής αναπηρίες;
Αν απαντήσετε θετικά στην ερώτηση αυτή, τότε μάλλον δεν θα είστε καθόλου ικανοποιημένοι από την ποιότητα ζωής στη Θεσσαλονίκη. Μια πόλη στην οποία σε εντυπωσιάζει η έλλειψη ενδιαφέροντος προς όσους έχουν την ανάγκη μας. Από αναπήρους μέχρι ηλικιωμένους ή μητέρες με παιδιά.
Ανυπαρξία διαβάσεων, ύπαρξη διαβάσεων αδιάβατων όμως από αυτοκίνητα, μηχανάκια ή κακό σχεδιασμό, κατειλημμένα πεζοδρόμια ή ανυπαρξία πεζοδρομίων, αγένεια και αναισθησία οδηγών αυτοκινήτων, λεωφορείων, ταξί απέναντι σε όποιον αδύναμο έχει την ατυχία να χρειάζεται τη βοήθειά τους, όλα αυτά συνθέτουν μια τυπική καθημερινή εικόνα της ζωής μας στην κατά Αθηναίους "ερωτική" Θεσσαλονίκη.
Αντίθετα η η μή "ερωτική", αλλά βαθύτατα αισθαντική Βαρκελώνη εντυπωσιάζει. Με τις δυνατότητες κίνησης και συμμετοχής στη δημόσια ζωή σε όσους αποκλείονται στο δικό μας μικρόκοσμο. Φαρδιά πεζοδρόμια χωρίς αυτοκίνητα ή μηχανάκια, ειδικές ράμπες σε όλα τα πεζοδρόμια για καροτσάκια όλων των τύπων, λεωφορεία με δυνατότητες εισόδου σε αναπήρους, προτεραιότητα στους πεζούς σε κάθε περίπτωση ύπαρξης ειδικής διάβασης, όλα τα προηγούμενα συντελούν, ώστε να δημιοργούνται εικόνες εντελώς παράδοξες για όλους εμάς που ζούμε σε τυπικές Ελληνικές πόλεις.
Ήταν απόγευμα, όταν πηγαίνοντας επίσκεψη στο έργο πνοής του περίφημου Καταλανού αρχιτέκτονα Antonio Gaudi, τη Sangrada Familia, καθήσαμε να ξεκουραστούμε σε ένα από τα πολυάριθμα παγκάκια ενός τεράστιου για τα δικά μας δεδομένα πεζόδρομου. Με λωρίδες για ποδήλατα δεξιά και αριστερά και παιδική χαρά για τα παιδιά. Δίπλα μας βρισκόντουσαν δύο ηλικωμένοι και ένα ανάπηρος σε καροτσάκι. Σε λίγο εμφανίστηκε άλλος ένα ηλικιωμένος σε καροτσάκι και όλοι μαζί απολάμβαναν τη συζήτηση στον ίσκιο των δέντρων με το αεράκι να αγγίζει τα πρόσωπά τους. Φαινόντουσαν ήρεμοι και μάλλον ευτυχισμένοι.
Πως περνούν οι δικοί μας ανήμποροι να μετακινηθούν συνάνθρωποί μας; Βιώνουν καθημερινά την απόρριψη μιας κοινωνίας που αποστρέφει το βλέμμα της από τον άρρωστο, τον αδύναμο, γιατί η αισθητική των προτύπων μας δεν συνδέεται με εικόνες ελάχιστα λαμπερές, εικόνες αστραφτερές σαν τα λαμπερά, αστραφτερά χαμόγελα της εικονικής πραγματικότητας που βιώνουμε ή θέλουμε να βιώνουμε.

22.9.06

Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο !!!

Πως ορίζουμε την ποιότητα ζωής σε μια πόλη; Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την αρμονία ανάμεσα στους ανθρώπους και τον αστικό τους χώρο; Η απροσδιόριστη έννοια της ευτυχίας είναι δυνατόν να συνδεθεί με την καθημερινότητά μας στην πόλη που ζούμε;
Αυτά και άλλα ερωτήματα με βασανίζουν κάθε φορά που γίνομαι αυτόπτης μάρτυρας μιας παραδοξότητας. Να γιορτάζουμε για παράδειγμα την Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο ακούγοντας τις πανηγυρικές δηλώσεις στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μας παρέα με εκατοντάδες άλλους εποχούμενους στη συμφόρηση της Εγνατίας!
Και πάλι καλά! Γιατί, όταν αρχίσουν και οι εκδηλώσεις με κλείσιμο δρόμων, τότε οι αλαλαγμοί χαράς των εορταζόντων στα ακίνητα αυτοκίνητά τους δεν περιγράφονται!
Φυσικά είναι περισσότερο εύκολο και απείρως πιο διασκεδαστικό να οργανώνεις γιορτές από το να δημιουργείς ουσιαστικές διεξόδους σε όλους εκείνους που θα ήθελαν να μετακινηθούν εναλλακτικά, με ώφελος και για το αστικό περιβάλλον και για τους ίδιους...
Υπάρχει μέλλον για την Θεσσαλονίκη; Θα προσπαθήσω να απαντήσω με βάση και την εμπειρία μου από δύο επισκέψεις, η μία πρόσφατη, το καλοκαίρι, στη Βαρκελώνη.

Υ.Γ.: Η φωτογραφία άσχετη! Όπως και οι διοικούντες μας!

21.9.06

Νταρφούρ

Ήμουνα έτοιμος να αρχίσω την περιγραφή της πόλης που ονειρεύομαι να ζήσω, παίρνοντας κάποια παραδείγματα από τη Βαρκελώνη, το πιο επιτυχημένο μοντέλο αλλαγής της εικόνας μιας πόλης προς το καλύτερο. Άλλαξα γνώμη για να αναφερθώ στο Νταρφούρ. Μια επαρχία του Σουδάν στην οποία επί χρόνια από το 2003 μαινόταν εμφύλιος πόλεμος με χιλιάδες νεκρούς και εκτοπισμένους. Μετά από μια πρόσκαιρη διακοπή με την υπογραφή μιας βραχύβιας, όπως αποδείχθηκε, ειρηνευτικής συνθήκης, ο πόλεμος, που μάλλον δεν σταμάτησε ποτέ, συνεχίζεται. 200.000 νεκροί, 2.500.000 εκτοπισμένοι, ελλείψεις σε βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, νερό, τρόφιμα, φάρμακα. Ακούσατε κάτι στα μέσα ενημέρωσης; Όχι; Κάνετε λάθος. Η κρατική τηλεόραση παρουσίασε απόσπασμα από την ομιλία του ηθοποιού και σκηνοθέτη Κλούνεϊ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. με θέμα τη γενοκτονία το Νταρφούρ. Έτερον ουδέν. Καμία εικόνα από μεγάλες διαδηλώσεις στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, καμία ομήγυρη τηλεαστέρων να αναλύουν το θέμα σε πολυπρόσωπα δελτία ειδήσεων. Αν όμως ο Κλούνεϊ σκηνοθετήσει ή παίξει σε μια ταινία για το Νταρφούρ, όπως παλαιότερα γυρίστηκε « Το ξενοδοχείο Ρουάντα» για μια άλλη σφαγή, τότε σίγουρα θα βρεθεί χώρος στα ιδιωτικά κανάλια για τα παρασκήνια, τις δεξιώσεις ή τις ενδυματολογικές προτιμήσεις των συντελεστών της ταινίας. Τα παιδιά του Νταρφούρ και του κάθε Νταρφούρ σε όλο τον κόσμο θα συνεχίσουν να παραμένουν αφανείς κομπάρσοι μιας παγκόσμιας ιστορίας χωρίς τέλος. Στην αθλιότητα και την υποκρισία.

19.9.06

Η ΟΜΑΔΑ

Σε μια εποχή που αποθεώνει τις αξίες της αγοράς , θεωρώντας μονόδρομο την απαράβατη ισχύ των νόμων της, κάποιες ειδήσεις δημιουργούν μικρές χαραμάδες αισιοδοξίας για το μέλλον.
Αναφέρομαι στην ιστορικότερη ομάδα της Καταλονίας, την ομάδα μιας εξαιρετικά ζωντανής πόλης, της Βαρκελώνης. Η Μπαρτσελόνα λοιπόν συμφώνησε να τοποθετήσει στην φανέλα της χορηγικό σήμα, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Θα μου πείτε, αυτό δεν αποδεικνύει την αδήριτη ισχύ της αγοραίας αντίληψης των πραγμάτων;
Παραδόξως, όχι! Η Μπαρτσελόνα συμφώνησε για τα επόμενα 5 χρόνια να φέρει στη φανέλα της το λογότυπο της UNICEF, υποστηρίζοντας τα προγράμματά της για τα παιδιά όλου του κόσμου. Αποκρούοντας εμπορικές προτάσεις πολυεθνικών εταιρειών πολλαπλάσια εμπορικά ωφέλιμες…
Αναγνωρίζω την ένσταση. Δεν παύει να είναι μια επαγγελματική ομάδα που συμμετέχει στο πανηγύρι των εταιρειών, το σημερινό παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Αμφισβητείτε όμως ότι είναι μια κίνηση με έμπρακτα αποτελέσματα για πάσχοντες του πλανήτη μας; Σε αντίθεση με τα ωραία λόγια των περισσότερων, που ποτέ δεν γίνονται πράξη; Και δεν θα μιλήσω για όσα εκφράζει ιστορικά η συγκεκριμένη ομάδα σε σχέση με την αντίπαλό της, την ομάδα της Μαδρίτης…

14.9.06

ΙΔΕΑ 1

Ένα γοητευτικό δείγμα κόμικ. Παρουσιάζεται με ενάργεια η παραπλανητική αντιστροφή των εννοιών, των αξιών στην εποχή μας. Ποιός είναι ο Δαβίδ και ποιός ο Γολιάθ σήμερα; 'Eχουμε το νοητικό εξοπλισμό να συνδέσουμε σωστά σημαίνον και σημαινόμενο; Την εικόνα του Γολιάθ και του Δαβίδ με το όνομα που πραγματικά αντιστοιχεί στην εικόνα;
Και μας αφήνουν να το κάνουμε τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης; Posted by Picasa

ΙΔΕΑ

«Το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κόµικς Θεσσαλονίκης, διοργανώνεται σε συνεργασία µε το Μουσείο Κινηµατογράφου. Τίτλος του Φεστιβάλ: «Προβλήτα 2006».Μια εβδοµάδα γεµάτη κόµικς, εκθέσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, οµιλίες, προβολές και άλλα συναρπαστικά δρώµενα που θα χωρέσουν στις αποθήκες του λιµανιού από τις 25 Σεπτεµβρίου έως την 1η Οκτωβρίου.Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, 25 Ισπανοί δηµιουργοί θα παρουσιάσουν κόµικς βασισµένα σε κεφάλαια του Δον Κιχώτη στο πλαίσιο της έκθεσης «Lana en stiller», που φιλοξενείται για πρώτη φορά στη χώρα µας και θα συναντηθούν µε έλληνες δηµιουργούς οι οποίοι θα διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες εµπνευσµένες από κλασικούς και σύγχρονους Δον Κιχώτες.Ο σηµαντικός ισπανός σεναριογράφος Felipe Cava θα αφηγηθεί µε τον δικό του ξεχωριστό τρόπο την πολύνεκρη επίθεση της 11ης Μαρτίου 2004 στη Μαδρίτη µέσα από την έκθεση του για το άλµπουµ «Μ11». Ταυτόχρονα, θα εκτεθούν πρωτότυπα έργα του διάσηµου δηµιουργού κόµικς Miguelanxo Prado και, σε µια παράλληλη έκθεση, έργα του έλληνα σκιτσογράφου Πέτρου Ζερβού και του Ισπανού Miguel Brieva. Ακόµα, θα εκτεθούν πρωτότυπες γελοιογραφίες του Μποστ µε ήρωα τον Δον Κιχώτη, ατοµική έκθεση του «δικού µας» σκιτσογράφου Γιώργου Κωνσταντίνου που ζει και εργάζεται στην Ισπανία αλλά και έκθεση µε έργα και προσχέδια του Soloup «Intermezzo» βασισµένη σε µια παράξενη συνάντηση του Δον Κιχώτη, από το δεύτερο βιβλίο του Θερβάντες.» Δε νομίζετε ότι μπορούμε να το παρουσιάσουμε στο ΦΑΜΕΝ;


13.9.06

Σκέψεις

Άργησα λίγο! Το blog είναι μια καταπληκτική μορφή και δυνατότητα επικοινωνίας, αλλά πρέπει και να είσαι και εσύ συνεπής στο ραντεβού σου. Όχι με την ιστορία, μα με τους πολυπληθείς αναγνώστες σου. ( Μέχρι στιγμής πάντως μόνο ένας ανώνυμος, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά, καταδέχτηκε να απαντήσει με post σε όσα έγραψα!)
Τέλος πάντων. Παρευρέθηκα στον αγιασμό του σχολείου μας τη Δευτέρα, χάρηκα που σας είδα, αλλά συνάμα αισθάνθηκα εξαιρετικά άβολα. Ήταν σαν να περνούσε μπροστά μου όλη η γοητευτική ( για μένα, ε!) πορεία των δύο τελευταίων χρόνων μαζί σας. Αλλά είναι ένα μάθημα που μαθαίνεις μεγαλώνοντας. Οι επιλογές που κάνεις καθημερινά σε όλους τους τομείς έχουν ένα κόστος, το οποίο και δέχεσαι για να προχωρήσεις. Πως καταλαβαίνεις, αν αξίζει το κόστος που αναλαμβάνεις; Πιστεύω με την εκπλήρωση των ονείρων, σχεδίων, στόχων που θέτεις στην αφετηρία της επιλογής. Εδώ είμαστε και θα διαβάσετε ( αισιοδοξία ε;) τη συνέχεια!

8.9.06

8/9/06

Έστειλα σήμερα στον Γιώργο ( κ. Χατζηγεωργίου) ανακοινώσεις από το 2ο Περιβαλλοντικό Συνέδριο Μακεδονίας, σχετικές με τα θέματα των δύο ομάδων για το Dubai. Τα απορρίμματα και το κυκλοφοριακό. Όταν θα συναντηθούμε θα αποφασίσουμε τι θα παρουσιάσουμε και πως. Αν φυσικά υπάρχει ακόμη η επιθυμία…
Τελειώνοντας για σήμερα σας αφιερώνω το Bachelorette της Bjork

7.9.06

ΠΕΜΠΤΗ 7/9

Σήμερα ήταν μια εξαιρετικά δημιουργική μέρα. Περιηγήθηκα στις παιδαγωγικές θεωρίες μάθησης σε συνδυασμό με τις φιλοσοφικές και επιστημολογικές τους θεωρήσεις. Γιατί; Ο πιο σημαντικός λόγος είναι η ανάγκη να θεμελιώσεις τις διδακτικές σου προσπάθειες σε ένα θεωρητικό θεμέλιο, το οποίο θα προσφέρει τη δυνατότητα να είσαι περισσότερο ξεκάθαρος στους στόχους σου και πιο αποτελεσματικός. Γιατί τα γράφω αυτά;  Μάλλον γιατί ΒΑΡΕΘΗΚΑ! Φεύγω!

6.9.06

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ειλικρινά αγνοώ, πόσοι από τους μαθητές μου θα διαβάσετε αυτές τις λίγες γραμμές!
Ευελπιστώντας όμως αυτή η κατάθεση σκέψεων, βιωμάτων, εμπειριών να αποτελέσει ένα ζωντανό κανάλι επικοινωνίας μεταξύ μας, τώρα που προσωρινά βρίσκομαι μακριά σας, σας εύχομαι καλή σχολική χρονιά, δημιουργική και ευχάριστη, με το ποθητό για τον καθένα σας τέλος. Μην ξεχνάτε πάντα ότι αυτό που μετρά είναι το ίδιο το ταξίδι και όχι ο προορισμός, η Ιθάκη του καθενός σας.

" Η ιθάκη σας έδωσε το ωραίο ταξίδι. Άλλα δεν έχει να σας δώσει πια"

Για να θυμηθούμε και τον μεγάλο Αλεξανδρινό...