3.11.11

Παρέλαση

Ναι, αισθάνομαι ντροπή ...

Κοιτώντας καθημερινά τα μάτια των μαθητών μου στο κοντέινερ που διδάσκω
Αντικρύζοντας την αγωνία τους για το μέλλον
Ένα μέλλον το οποίο δεν σχεδίασαν εκείνοι , αλλά ακριβώς σ´ αυτό θα αναγκαστούν να Ζήσουν
Ακούγοντας βαρύγδουπες κούφιες μεγαλοστομίες να εκθειάζουν τη νιότη τους
Τη νιότη που κάποιοι φοβούνται λοιδωρώντας, συκοφαντώντας, ζητώντας ευθύνες
Εκφοβίζοντας όσους τολμούν να ρωτούν, όσους τολμούν να σκέφτονται
Όσους τολμούν να πιστευούν σε ένα μέλλον διαφορετικό
Όλοι οι βολεμένοι χρόνια σε ένα επικοινωνιακό, κερδοφόρο, μικροπολιτικό παιχνίδι συγκάλυψης και απόκρυψης απορούν και εξανίστανται για τη βεβήλωση των ιερών και οσίων
Εκείνοι που κατασπατάλησαν πόρους και ελπίδες, εκείνοι που καταπάτησαν κάθε έννοια ηθικής και δικαίου, εκείνοι που ταυτίσαν το δημόσιο με το ιδιωτικό τους συμφέρον,εκείνοι που οσφυοκάμπτες όντες απορούσαν με όσους αλύγιστα επέμεναν στη συνέπεια λόγων και έργων
Όλοι αυτοί δηλώνουν σήμερα τον αποτροπιασμό τους
Μαζί τους κι εγώ.
Εκφράζω την ντροπή μου για αυτή την αισχρά μειοψηφία
Που πιστεύει αφελώς πως η εξουσία πηγάζει από το λαό και ασκείται προς όφελός του. Που πιστεύει πως η πόλη δεν αποτελείται από τείχη και τράπεζες,από έφεδρους και εν ενεργεία καταδρομείς και αειθαλείς, χαλκέντερους πολιτικούς, από πειθήνια, υπάκουα γρανάζια δημόσιων οργανισμών και απολογητές κάθε επίδοξου σωτήρα της
Που πιστεύει πως η πόλη είναι οι πολίτες της και τίποτε άλλο
Οι άνθρωποί της
Που ζητούν το αυτονόητο
Το σεβασμό της αξιοπρέπειάς τους.

ναι, ντρέπομαι.


24.10.11

Προσπαθώντας...

να πιάσεις το νήμα από την αρχή, να βρεις την έμπνευση οδηγό σε μια νέα περίοδο σαν αυτή που ξεκίνησε για μένα αυτή τη σχολική χρονιά. Επιστρέφοντας στο γνώριμο χώρο, από τον οποίο ποτέ δεν είχα αποκοπεί, τα συνάντησα όλα αλλαγμένα. Ίσως και να μην είναι έτσι. Ίσως  αυτός που άλλαξε να είμαι εγώ σε μια επιβεβαίωση του αγαπημένου σκοτεινού που είπε κάποτε πως τα πάντα αλλάζουν, ρέουν, τίποτα δεν μένει ίδιο. Το γεγονός είναι πως ψάχνω το βηματισμό μου σε μια παράλογη εποχή, σε μια περίοδο που σε πιέζει να μείνεις σιωπηλός και πειθήνιος, όταν τα πάντα σε προκαλούν να αντισταθείς υψώνοντας τείχη προστασίας απέναντι σε όσους καταπατούν και τα τελευταία ίχνη ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας που μας πρέπουν.
Θα συνεχίσω λοιπόν να γράφω σ' αυτό το ιστολόγιο από το μετερίζι του 2ου Γενικού Λυκείου Πολίχνης, προσδοκώντας να συναντήσω στο δρόμο όσους συνοδοιπόρους μαθητές μου και μη θα μοιραστούν τις σκέψεις τους, τις ελπίδες και τους φόβους τους μαζί μου.

27.6.11

Διλήμματα

Τι σου είναι αυτό το google. Μόλις αποφασίσεις να αρχίσεις οποιαδήποτε αναζήτηση, είσαι έτοιμος για ένα πραγματικό ταξίδι με τα φτερά των αποτελεσμάτων της. Η δική μου αφετηρία σήμερα ήταν μια λέξη, μια λέξη στον πληθυντικό αριθμό, η λέξη "διλήμματα". Λοιπόν: Ο συνολικός αριθμός των αποτελεσμάτων είναι για σελίδες γραμμένες στα ελληνικά 1.360.000 αποτελέσματα, με 497.000 αποτελέσματα το προηγούμενο έτος, 225.000 τον προηγούμενο μήνα, 69.800 την προηγούμενη εβδομάδα και 20.500 τις τελευταίες 24 ώρες. Ανάλογη παραγωγικότητα να είχαμε σε άλλους τομείς , το μέλλον της χώρας μας θα ήταν εξασφαλισμένο για αιώνες.


Άλλωστε τα διλήμματα από αρχαιοτάτων χρόνων κάνουν την εμφάνισή τους. Ο μυθικός Ηρακλής κλήθηκε να επιλέξει, όταν μετέβαινε από την παιδική ηλικία στην εφηβική, ή την οδό της Αρετής ή την οδό της Κακίας και αντίθετα με πολλούς συγχρόνους μας και μη επέλεξε την Αρετή. Στην αρχαία Σπάρτη αν ζούσαμε θα μας έλεγε η μητέρα μας ή η γυναίκα μας: "Ή ταν ή επί τας". Σαφές, ολιγόλογο και μη επιδεχόμενο καμμίας παρερμηνείας. Λίγο πριν την πτώση του Βυζαντίου θα έπρεπε να επιλέξουμε Ενωτικοί ή Ανθενωτικοί. Βέβαια υπήρξε και μια άλλη μορφή αυτού του διλήμματος: "... φακιόλιον Τούρκου, ή πίλος Λατίνου", οι περισσότεροι απαντήσανε το πρώτο και να 4 αιώνες υπό την Οθωμανική κυριαρχία. Τα διλήμματα σε βοηθούν να αποφασίσεις καλύτερα. Για παράδειγμα: Καραμανλής η τανκς, παπάκι ή το Μητσοτάκη, Σγουρός η χρεοκοπία, Βουλιάζουμε ή αλλάζουμε, Μεσοπρόθεσμο ή τανκς (όπα, δεύτερη φορά τα τανκς!).


Κοιτάξτε τι λέει ο φωτισμένος Μπαμπινιώτης ( άλλο δίλημμα αυτό: Ή εντάσσουμε τα αρχαία ελληνικά στο Γυμνάσιο από το πρωτότυπο ή χάνεται η ελληνική γλώσσα!) στο λεξικό του: " συλλογισμός που συνίσταται σε δύο αντιθετικές προτάσεις, από τις οποίες όποια και αν επιλεγεί θα έχει εξίσου θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα". Πόσο γοητευτικός αυτός ο συλλογισμός, ώστε να εμφανίζεται σε όλες τις κρίσιμες ή μη καταστάσεις της ζωής μας; Σκεφτείτε μόνο τα διλήμματα με τα οποία έρχεσθε καθημερινά σχεδόν σε επαφή.


Βουνό ή θάλασσα ( καλοκαιρινό αυτό), κιθαρίστας ή ντράμερ ( αυτός που το έθεσε έμαθε τελικά ...πιάνο), δημόσιο ή ιδωτικό, νερό από τη βρύση ή εμφιαλωμένο, τη Μαρία ή την Ελένη, είναι ατελείωτος ο αριθμός των διλημμάτων που μας πολιορκούν, ζητώντας από εμάς μια απάντηση. Την απάντηση που ζητά ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος σε συνέντευξή του σε ισπανική εφημερίδα στο δικό του δίλημμα "Μεσοπρόθεσμο ή τανκς" σαν έτοιμος κι αυτός από καιρό σαν θαρραλέος ( λέμε τώρα!). Και εμείς, τι κάνουμε εμείς μέσα; σ' όλα αυτά; Η αναζήτηση στο διαδίκτυο έβγαλε και αυτούς τους στίχους  που μάλλον μας εκφράζουν κι εμάς, σήμερα.

Χαμένος μέσα σ' όλα τα διλήμματα

ψάχνω για αλήθεια μέσα στ' απορρίμματα

Σε πάτο πηγαδιού νιώθω πως δίψασα

για όσα τη φτωχή ζωή μου λήστεψαν


Υ.Γ. Προσέξτε την εικόνα που επισυνάπτω. Είναι η συχνότητα εμφάνισης της λέξης διλήμματα το 2011. Τι παρατηρείτε;



9.6.11

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Δυτική Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα, που επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Η συσσώρευση βιοτεχνικών και βιομηχανικών δραστρηριοτήτων, ο κυκλοφοριακός φόρτος των μεγάλων οδικών αξόνων, η συνακόλουθη αέρια ρύπανση, η μείωση της βιοποικιλότητας, η ρύπανση των επιφανειακών της υδάτων, ο άναρχος πολεοδομικός σχεδιασμός που οδήγησε σε μια πόλη χωρίς πράσινο, χωρίς ελεύθερους χώρους αλλά και η ανεργία , η αύξηση των φαινομένων παραβατικότητας, η ελλιπής κοινωνική προστασία των ευπαθών ομάδων, η μείωση της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης είναι φαινόμενα που χαρακτηρίζουν όλο το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, αλλά με ιδιαίτερη ένταση προσδιορίζουν την αστική πραγματικότητα της δυτικής της πλευράς.
Το Κ.Π.Ε. Κορδελιού Ευόσμου, στο πλαίσιο των δράσεών του για την Περιβαλλοντική Αγωγή και τη Δια βίου μάθηση, αποφάσισε να εστιάσει στα προβλήματα της Δυτικής Θεσσαλονίκης, στοχεύοντας στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών της τοπικής κοινωνίας και στην έναρξη ενός διαλόγου για ζητήματα αειφόρου ανάπτυξης και ποιότητας ζωής. Επιθυμεί με τον τρόπο αυτό να προβάλλει την αειφορία ως επιδίωξη και όραμα για το μέλλον προωθώντας αντιλήψεις συμμετοχής και κοινής δράσης φορέων και πολιτών. Για το σκοπό αυτό συνεργάστηκε με τους Δήμους της περιοχής, συλλογικούς φορείς και ειδικούς επιστήμονες για την παραγωγή σχετικού εκπαιδευτικού υλικού και την αρτιότερη οργάνωση ΄και υλοποίηση των δράσεων του.
Ως αποτέλεσμα αυτών των συνεργασιών, το ΚΠΕ Κορδελιού Ευόσμου, οι Δήμοι Ωραιοκάστρου, Παύλου Μελά, Νεάπολης Συκεών, Κορδελιού Ευόσμου, πολιτιστικοί και περιβαλλοντικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στους δήμους αυτούς οργανώνουν τρεις επιμορφωτικές ημερίδες, στις 6/6/2011 στο Ωραιόκαστρο ( Κτίριο Παύλου Μελά, Παλαιόκαστρο), στις 9/6/2011 στην Πολίχνη ( Αναψυκτήριο στρατοπέδου Καρατάσιου)και στις 16/6/2011 στη Νεάπολη ( Κλειστό δημοτικό θέατρο πρώην Δημαρχείου Νεάπολης) από τις 18.00μμ έως 21.00, με γενικό θέμα " Η ζωή στη Δυτική Θεσσαλονίκη υπό το πρίσμα της αειφορίας", καλώντας όλους τους πολίτες να συμμετάσχουν ενεργά στις εργασίες τους.

Η ζωή στη Δυτική Θεσσαλονίκη υπό το πρίσμα της αειφορίας





Πρωϊνή διαδρομή

Τη γνωρίζετε την εικόνα: Ξενυχτισμένοι με έναν πρωϊνό καφέ στα γρήγορα, μπαίνετε στο τετρατροχό σας και οδεύετε προς την εργασία σας μαζί με άλλους συνταξιδιώτες που σίγουρα κάπου αλλού θα ήθελαν να είναι και όχι στον περιφερειακό δρόμο της Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση δυτικά! Το βλέμμα ακουμπά  σε παραστάσεις που χάνονται γρήγορα, στην άσφαλτο, στο πράσινο των πεύκων, στα φλας των άλλων αυτοκινήτων, στα κουφάρια των άτυχων ζώων, στα απορρίμματα των περιβαλλοντικά "ευαίσθητων" συμπολιτών μας, στους ρυπαρούς με ηλίθια γκράφιτι τοίχους, ενώ στο ραδιόφωνο απλώνεται μέσα σε λίγες μόνο λέξεις όλη η παθογένεια που μας οδήγησε στο σήμερα που όλοι γνωρίζουμε.
Ράδιο Θεσσαλονίκη ο σταθμός, με αξιόλογους συνεργάτες, με κοινωνική προσφορά, αλλά και το λαϊκισμό να χαρακτηρίζει ένα μεγάλο μέρος του λόγου του. Και ο λόγος για μια ιστορία που συνέβη κάπου στην Καλαμπάκα, 500 μέτρα ψηλά, σε ένα αντάμωμα, θα σας γελάσω τώρα, βλάχων, σαρακατσάνων, δεν άκουσα. Ο δημοσιογράφος του Ράδιο Θεσσαλονίκη μιλούσε στο τηλέφωνο με έναν άλλο δημοσιογράφο και αντιδήμαρχο Πολιτισμού, ο  οποίος εξέφραζε την έκπληξή του για την παρουσία του ΣΔΟΕ στο αντάμωμα. Εντάξει. Θα μου πείτε, άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν στα πανηγύρια τριγυρνάνε; Οι καλοί (;) όμως υπάλληλοι την δουλειά τους πήγαν να κάνουν. Να ελέγξουν όσους φοροδιαφεύγουν, από την ορχήστρα μέχρι τους ιδιοκτήτες των καντινών και παρόχων άλλων συναφών υπηρεσιών. Μέσα σε γέλια και συνεχείς "έξυπνες" παρατηρήσεις των δημοσιογράφων του Ράδιο Θεσσαλονίκη ξεδιπλώθηκε σιγά σιγά η ακόλουθη άποψη: Δεν είχαν κανένα λόγο οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ να βρίσκονται στο πανηγύρι και η μόνη εξήγηση που δόθηκε ήταν η "καρφωτή". Κάποια άλλη ορχήστρα ενδεχομένως τους κάρφωσε, ή ( άλλη εξήγηση) η άρνηση της δημοτικής αρχής να προσφέρει το παραδοσιακό δωρεάν φαγητό, όπως τόσα χρόνια.
Τα άκουγα και τα πατημένα ζώα στην άκρη του δρόμου άρχισαν να τρεμοπαίζουν στα μάτια μου. Τα γέλια των δημοσιογράφων (;) συνεχιζόντουσαν και οι απορίες μου μεγάλωναν. Δηλαδή, σκέφτηκα, σ' αυτή τη χώρα οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται πάντα part time; Μπορούμε να φοροδιαφεύγουμε στα πανηγύρια και στις καφετέριες της Αριστοτέλους, αλλά ταυτόχρονα ως αγανακτισμένοι να οδυρόμαστε και να καταριόμαστε τους κακούς πολιτικούς που μας έφτασαν στην χρεωκοπία; Η πληρωμή των νόμιμων υποχρεώσεων προς το όποιο κράτος έχουμε δημιουργήσει πρέπει να  είναι πάντα αποτέλεσμα "καρφωτής"; 
Οι κλέφτες και οι αρματολοί των νυχτερινών μαγαζιών, της γκλαμουράτης λαμογιάς μιας πόλης που για άλλα ξεκίνησε και αλλού κατέληξε, άρχισαν να συνωστίζονται με μικρομεσαίους και μεγάλους μεταπράτες που έμαθαν επί χρόνια πως εδώ είναι Βαλκάνια και μόνο τα κορόϊδα πληρώνουνε φόρους, πως εδώ η συνέπεια, η ευθύνη και η συνείδηση είναι λέξεις ξεχασμένες από καιρό οδηγώντας σε μια πραγματικότητα που ενώ σε κανέναν δεν αρέσει, την ίδια στιγμή όλοι θέλουν να διατηρήσουν ως έχει!
Ναι, θα μου πείτε. Οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ δεν πήγαν στους κατόχους των  οφσόρ ( σόρρυ αν έκανα λάθος στη γραφή, δεν έχω και μάλλον δεν θα αποκτήσω!), πήγαν στους αρκουδιάρηδες ενός πανηγυριού. Δεν διαφωνώ. Να το επισημάνεις και να τους εγκαλέσεις γι' αυτό, όχι επειδή επιτέλους κάποιοι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, κτυπώντας τη λογική και την ιδέα της φοροδιαφυγής.
Τα γέλια των δημοσιογράφων (;) συνεχιζόντουσαν, η κατάπληξη συνδυαζόταν με την κατάκριση και τα  κλαρίνα που άρχισαν να ακούγονται μετά, σαν να τα είδα να ξεδιπλώνουν τα φτερά τους πάνω από τη Πλατεία Αριστοτέλους και τις αγανακτισμένες σκηνές του Λευκού Πύργου, συμμετέχοντας στην αφασία μιας πόλης, μιας χώρας, μιας εποχής που καταλαβαίνει πως τέλειωσε, αλλά δεν δέχεται την προτροπή του Αλεξανδρινού: "Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,αποχαιρέτα την, την εποχή που φεύγει"

20.3.11

Εμφιαλωμένα

Πολλά με εντυπωσιάζουν με τη συμπεριφορά παιδιών και εκπαιδευτικών, όταν μας επισκέπτονται στο Κέντρο και θετικά και αρνητικά. Αυτό που επισημαίνουμε όμως σχεδόν πάντα είναι η πίστη όλων για την αναγκαιότητα του εμφιαλωμένου νερού. Έτσι και την Παρασκευή χωρίς να μας ρωτήσουν για το τρεχούμενο νερό της βρύσης μας γέμισαν το Κέντρο με εμφιαλωμένα. Αμφιβολία για την καθαρότητα, πίστη για το υπαρκτό του προβλήματος, συνήθεια αγαπημένη από το σχολείο και οικογένεια, απόδειξη της έκπτωσης των αξιών που χαρακτηρίζει την εποχή μας, αδιαφορία ή όλα αυτά μαζί;
Η παρουσίαση που ακολουθεί μας θυμίζει παραμέτρους που πρέπει να έχουμε υπόψη μας όταν αγοράζουμε άσκοπα εμφιαλωμένα νερά.



18.2.11

Υποκρισία

Καλά δε βαριέσαι να ασχολείσαι με όσα επαναλαμβανόμενα πια δεν αποτελούν συγκυριακές εκδηλώσεις μιας απύθμενης υποκρισίας, αλλά μόνιμα καταστατικά φαινόμενα άσκησης πολιτικής, θα μου πείτε καλοπροαίρετα; Και θα απαντήσω. Όχι,γιατί συνεχίζω να εκπλήσσομαι με τον ανάλγητο παραλογισμό του τρόπου άσκησης του νομοθετικού και εκτελεστικού έργου από Κοινοβούλιο και Κυβέρνηση.
Ενώ όλες οι αντεργατικές και βαθιά αντικοινωνικές μειώσεις, περικοπές, υποβαθμίσεις, τροποποιήσεις, μεταρρυθμίσεις ( η ποικιλία των εκφραστικών μέσων που αξιοποιούνται από τα κυβερνητικά κύμβαλα είναι αμείωτη) που αφορούν τα περισσότερο αδύναμα μέλη του κοινωνικού ιστού, συνταξιούχους, ανέργους, ηλικιωμένους, ασθενείς, μαθητές, πέρασαν από το νομοθετικό στο εκτελεστικό στάδιο με υποδειγματική πειθαρχία, οργάνωση και αξιοσημείωτο υπερβάλλοντα ζήλο ( υπό την απειλή βεβαίως, βεβαίως, της χρεωκοπίας μιας χρεωκοπημένης χώρας), την ίδια στιγμή επαγγελματικές, "αριστοκρατικές" συντεχνίες που εκπροσωπούνται κατά κόρον στη Βουλή, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γιατροί, φαρμακοποιοί,εμποδίζουν και ακυρώνουν με τη σύμφωνη γνώμη της Κυβέρνησης το υποτιθέμενο αναγκαίο και επείγον μεταρρυθμιστικό της έργο!
Συμπέρασμα: Οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και λοιπά μόνιμα υποζύγια όλων των αποτυχημένων οικονομικών πολιτικών των τελευταίων χρόνων θα εξακολουθήσουν να υπομένουν δυσβάστακτες επιβαρύνσεις και ανοίκειες προσβλητικές επιθέσεις, ενώ την ίδια στιγμή όσοι έχουν τη συντεχνιακή δύναμη να επηρεάζουν τα "κέντρα" των "αποφάσεων" θα επιτυγχάνουν τη συντήρηση των θεωρούμενων ουσιωδών κεκτημένων, "χάνοντας" επουσιώδη προνόμια για να μπορεί ο εκάστοτε κυβερνητικός δερβέναγας να επαίρεται για το ¨"μεταρρυθμιστικό" "έργο" του τίποτα. Στο μεταξύ χιλιάδες άνθρωποι προστίθενται σε όσους αποτυγχάνουν να προσαρμοστούν στα νέα οικονομικά και εργασιακά δεδομένα, οι άνεργοι συνεχώς αυξάνονται χωρίς προοπτιική εύρεσης εργασίας, οι σχολικές μονάδες εξαναγκάζονται σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις για τη "βελτίωση" της παρεχόμενης παιδείας, ενώ η Διαβίου μάθηση αναδεικνύεται ως το νεότερο, ευρωπαϊκά χρηματοδοτημένο έτσι κι αλλιώς, εργαλείο επικύρωσης των επιλογών της πιο βαθιά συντηρητικής πολιτικής που γνώρισε ποτέ ο δοξασμένος πάλαι ποτέ τόπος μας...

6.1.11

Καλή χρονιά

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος. Σε αντίθεση με την εκ των άνω εκπορευόμενη κατήφεια και απαισιοδοξία ας αφήσουμε την ελπίδα να ανθήσει φέρνοντας σε όλους τα αγαθά της. Υγεία, χαρά και ευτυχία με οδηγό τα όνειρά μας για έναν κόσμο καλύτερο, δικαιότερο, με ισότητα και ελευθερία για όλους.