Έρημη πόλη

Είχα ξεχάσει πόσο διαφορετική είναι η πόλη μας το ξημέρωμα. Είναι σαν μέσα στο σκοτάδι να αρχίζουν να φανερώνονται μορφές, να σχηματίζονται ξανά οι εθνοτικές ομάδες, να ετοιμάζονται όλοι για μια νέα μέρα, μήνα, χρόνο, αιώνα, με πίστη στο μέλλον και όσα μας φέρνει. Σε μια στροφη, εκεί κοντά στην Εγνατία, σαν να μου χαμογέλασαν οι μαγεμένες εδραιώνοντας την πίστη στο όνειρο, στο αύριο.