Άρχισαν σήμερα οι Πανελλαδικές εξετάσεις με το μάθημα της έκθεσης. Στη σκέψη μου έρχονται όλοι οι μαθητές μου της Α' Λυκείου, πριν δύο χρόνια, οι οποίοι τώρα ρίχνονται στο πεδίο μιας μάχης, για την οποία ουσιαστικά προετοιμάζονταν από την έναρξη της Λυκειακής τους ζωής.
Αν με διαβάζει κανείς τους, θα ήθελα να τους στείλω τις ευχές μου για καλή επιτυχία με ηρεμία και επίγνωση μιας αναντίρρητης αλήθειας.Καμμία εξέταση δεν καθορίζει αποφασιστικά την πορεία της ζωής μας. Το τι θα κάνουμε σ'αυτή και ποιούς δρόμους θα πάρουμε στη συνέχεια, ποιά όνειρα θα πραγματοποιήσουμε και ποιά θα δούμε να ματαιώνονται, ποιοί θα είναι δίπλα μας και ποιοί θα καλυφθούν από τη λήθη του χρόνου, ποιά λιμάνια και πόλεις, ανατολές και ηλιοβασιλέματα θα μας συντροφέψουν στο ταξίδι μας, δεν καθορίζονται ευτυχώς από τις αποφάσεις μιας ανώνυμης, γραφειοκρατικής μηχανής, κλεισμένης ερμητικά σε ένα απρόσιτο, απρόσωπο γραφείο ενός Υπουργείου.
Ας τους αφήσουμε να πιστεύουν πως επιτελούν ένα σημαντικό και ευάρεστο έργο. Εμείς βαθιά μέσα μας ξέρουμε πόσο ασήμαντοι και ανώφελοι, πόσο ψοφοδεείς και ανούσιοι φανερώνονται μπροστά στο θαύμα και το μεγαλείο μιας ζωής που με χίλιες γλώσσες χύνεται με χίλιες γλώσσες κρένει, χαρίζοντάς μας την προσμονή και την ελπίδα, την ομορφιά και την γοητεία ενός απρόβλεπτου, ευτυχώς, αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου