Ένας χρόνος συμπληρώθηκε...
Σήμερα περάσα το απόγευμα από το δρόμο της φυγής σου.
Σαν να μην άλλαξε τίποτα, σαν να άλλαξαν τα πάντα. Το πράσινο φανάρι μου έδινε παράγγελμα να φύγω, μα κόκκινο μέσα μου φώναζε να σταματήσω, να ακούσω μια ιστορία για κάτι που είχε συμβεί πριν ένα χρόνο ακριβώς, ὀταν δεν υπήρχε και ο ήχος
των βημάτων σου χάθηκε απότομα
πίσω από τη βοή του τέλους.
"Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε
είναι η απουσία μας."
Για τη Λίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου