Το σπίτι του ύπνου, η λέσχη των τιποτένιων, σαν τη βροχή πριν πέσει είναι τίτλοι αγαπημένων βιβλίων του Τζόναθαν Κόου, του 49χρονου Βρετανού συγγραφέα που παρουσίασε πρόσφατα το τελευταίο του έργο "Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ" (εκδόσεις Πόλις). Μέσα από το «Τι ωραίο πλιάτσικο!» σατίρισε τη Βρετανία της Θάτσερ, μέσα από τον «Κλειστό κύκλο» τη Βρετανία του Τόνι Μπλερ και μέσα από τομ Μάξουελ Σιμ δημιουργεί ένα μυθιστόρημα δρόμου για τη ζωή και την επιβίωση στον 21ο αιώνα. Ο Τζόναθαν Κόου μεγάλωσε στο Μπέρμιγχαμ , όπου στο φόντο κυριαρχούσαν το σάουντρακ των SexPistols, αλλά και οι αιματηρές επιθέσεις του IRA και οι απεργίες των ανθρακωρύχων. Και σε αυτήν τη χώρα εξακολουθεί να ζει, να παρατηρεί, να γράφει και με το νέο μυθιστόρημά του να πραγματεύεται τις αλλαγές στη δομή της στη νέα χιλιετία, στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης, της αποξένωσης και της εικονικής πραγματικότητας, του facebook.. Αν μου αρέσει κάτι στα έργα του Κόου, είναι κυρίως η καθαρότητα του λόγου του, ανοικτό παράθυρο μεσα από το οποίο παρατηρούμε την ιστορία, τη δομή της , τους χαρακτήρες της. Το γράψιμο αποτελεί για αυτόν...
...μια θεμελιώδης έκφραση της δυσαρέσκειας για την πραγματικότητα γύρω μου, είτε συναισθηματικά είτε από κοινωνική ή πολιτική άποψη.Κάτι σου χτυπάει ως παράταιρο και θέλεις να το πάρεις, να το αλλοιώσεις, να του δώσεις νέο σχήμα και μετά να το βάλεις πάλι κάτω στη θέση του και να πεις: “Εντάξει, τώρα μου αρέσει περισσότερο”
Πιστέυω πως αποτελεί μια απάντηση που καλύπτει και τη δική μας ανάγκη, την ανάγκη όσων γραφουν στα διάφορα blogs να δείξουν τι δεν πάει καλά στον κόσμο τους και τι πρέπει να διορθωθεί.
Το να μην το κάνω εγώ προσωπικά θα ήταν σαν να απεκδύομαι την ευθύνη μου. Αλλά κάθε συγγραφέας είναι διαφορετικός. Και πολλοί από τους αγαπημένους μου συγγραφείς δεν γράφουν πολιτική λογοτεχνία
Διαβάστε περισσότερα: http://goo.gl/PM9J6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου