Το πρώτο στάδιο αναφέρεται στον εντοπισμό από πλευράς του διδάσκοντος της ανάγκης για κριτική και δημιουργική επεξεργασία παραδοχών που έχουν ενστερνιστεί οι εκπαιδευόμενοι επάνω σε ένα θέμα.
Το στάδιο περιλαμβάνει τα εξής βήματα:
α. Το έναυσμα για την έναρξη της διερεύνησης των εκπαιδευτικών αναγκών μπορεί να γίνει στην αρχή ή κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος ή ενός σεμιναρίου, όταν ο διδάσκων συνειδητοποιήσει ότι οι εκπαιδευόμενοι ενστερνίζονται στερεοτυπικές ή λανθασμένες ή δυσλειτουργικές ιδέες επάνω σε ένα θέμα.
β. Ο διδάσκων συντονίζει μία συζήτηση με στόχο να βοηθήσει τους συμμετέχοντες να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για κριτική και δημιουργική επεξεργασία αυτού του θέματος. Σε αυτό το σημείο μπορεί να τους ζητήσει να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.
Κατά τη δεύτερη φάση, οι εκπαιδευόμενοι καλούνται να ψάξουν για χαρακτηριστικά του έργου που θα κάνουν περισσότερο πλήρη την παρατήρησή τους, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πιθανές παραμέτρους. Για παράδειγμα, μπορεί να ψάξουν για εκπλήξεις, συμβολισμούς, πολιτισμικές και κοινωνικές διασυνδέσεις κλπ.
Στην τρίτη φάση, ο εκπαιδευτής ζητά από τους συμμετέχοντες να εξετάσουν το έργο πιο αναλυτικά, διερευνώντας σε μεγαλύτερο βάθος ό,τι τους εξέπληξε, τους φάνηκε ενδιαφέρον ή τους προβλημάτισε. Επίσης, μπορεί να συγκρίνουν το έργο με άλλα έργα που φαίνεται να συνδέονται κατά κάποιο τρόπο. Οι στοχαστικές δράσεις του παρατηρητή συνδέονται με το ίδιο το έργο και την αξιοποίηση των εμπειριών που ο παρατηρητής απέκτησε με την ενασχόλησή του με αυτό. Γενικά, προσπαθούν να φτάσουν σε κάποια συμπεράσματα αναφορικά με την αισθητική εμπειρία που είχαν.
Τέλος, στην τέταρτη φάση οι εκπαιδευόμενοι κάνουν ανασκόπηση του έργου ολιστικά, αναφερόμενοι σε κάθε πτυχή που ανακάλυψαν. Η φάση αυτή μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές ανάλογα με τους τιθέμενους κάθε φορά μαθησιακούς στόχους (Κόκκος & Συνεργάτες, 2011, Artit, 2012).
O Perkins (1994) υποστηρίζει πως η στοχαστική παρατήρηση ενός έργου τέχνης έχει διπλή σημασία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου