Η «βιομηχανία» της αλληλεγγύης
Tης Τασουλας Καραϊσκακη
Η φτώχεια δίπλα μας δεν μας συγκινεί τόσο, όσο εκείνη σε απόσταση. Ετσι, βοηθάμε τον Αφρικανό στην Αφρική αλλά δεν θέλουμε ούτε να πλησιάσουμε τον Αφρικανό στη γειτονιά μας. Με τη στάση μας αυτή, αποτέλεσμα της ξενοφοβίας και των νέων τεχνικών αφύπνισης της κοινωνικής ευαισθησίας, συχνά καταλήγουμε να συντηρούμε μια αφανή «βιομηχανία». Διότι, πού καταλήγουν τα χρήματα που συγκεντρώνονται σε τηλεμαραθώνιους και καμπάνιες; Σε αδρά αμειβόμενα φιλανθρωπικά δίκτυα που αναλαμβάνουν να σιτίσουν ή να ντύσουν τους φτωχούς, αλλά είναι αμφίβολο τι παραδίδουν πού (βλ. τα πορτοκάλια που δεν έφτασαν στον προορισμό τους γιατί έγιναν. ..χυμός σε άλλη χώρα, τις σάπιες πατάτες, τα χαλασμένα κοτόπουλα ή τις αποκριάτικες στολές που κατέληξαν στη Ν.Α. Ασία). Στις αποστολές των πάσης φύσης εντεταλμένων (δεκαήμερη παραμονή δύο αξιωματούχων στον Τρίτο Κόσμο μπορεί να κοστίσει όσο η ανέγερση ενός σχολείου στην περιοχή). Σε έξοδα παράστασης, σε φόρα, σε μελέτες, σε σχεδιασμούς προγραμμάτων σωτηρίας...
Μια κολοσσιαία «μηχανή», που «δουλεύει» με κρατικά κονδύλια και την ελεημοσύνη των πολιτών. Το 2000 στην Ελλάδα υπήρχαν 10 ΜΚΟ• το 2001, όταν η Ε.Ε. επέβαλε στα κράτη-μέλη να δίνουν το 0,21% του ΑΕΠ σε ανθρωπιστική βοήθεια οι ελληνικές ΜΚΟ έγιναν. ..320.
Ενα μέρος, λοιπόν, των χρημάτων τρώγεται «στο δρόμο», ένα άλλο ξεκοκκαλίζεται από αυταρχικές κυβερνήσεις ή ντόπιες μαφίες που «βοηθούν» στη. ..διανομή της βοήθειας. Η οποία, όχι μόνο είναι μικρή σε σχέση με τις ανάγκες, αλλά και επιστρέφει στον πλούσιο Βορρά. Π.χ., για τους πληγέντες από το τσουνάμι στη Ν.Α. Ασία συγκεντρώθηκαν παγκοσμίως τέσσερα δισ. δολάρια. Το δημόσιο εξωτερικό χρέος μόνο των πέντε φτωχότερων από τις οκτώ ασιατικές και πέντε αφρικανικές χώρες που επλήγησαν ξεπερνά τα 300 δισ. δολ., ενώ κάθε χρόνο αυτές καταβάλουν στη Δύση (σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα) 32 δισ. δολ. για την εξυπηρέτηση του χρέους τους - το δεκαπλάσιο της βοήθειας.
Γιατί η Δύση δεν εκδηλώνει τη φιλανθρωπία της διαγράφοντας όλα τα χρέη των φτωχών χωρών; Αν ήθελε, δεν θα υπήρχε πεινασμένος στη γη. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μόνο 80 δισ. δολάρια χρειάζονται για να έχουν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη στέγη, πόσιμο νερό, τροφή, βασική εκπαίδευση και περίθαλψη.
Μια λύση θα ήταν ένας διεθνής φόρος αλληλεγγύης (στις συναλλαγματικές αγορές, στην πώληση όπλων, στη χρήση μη ανανεώσιμων μορφών ενέργειας). Τον είχαν προτείνει παλαιότερα Ευρωπαίοι και Λατινοαμερικανοί ηγέτες. Πολλοί τότε είχαν ενθουσιαστεί με την ιδέα. Γιατί δεν την κάνουν πράξη;
Η καταπολέμηση της φτώχειας είναι ζήτημα πολιτικής, όχι φιλανθρωπίας.
Καθημερινή της Κυριακής, 20/5/2007
1 σχόλιο:
Σχετικό είναι και το παρακάτω άρθρο της Βασιλικής Σιούτη στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της Κυριακής 13/5
Με όχημα την εκκλησιαστική οργάνωση «Αλληλεγγύη», η «δεξιά του Κυρίου» έχει στήσει μια αμοιβαίως επωφελή συνεργασία στις αγροτικές περιοχές:
Ο αρχιεπίσκοπος μοιράζει την επισιτιστική βοήθεια της «Αλληλεγγύης».
Η κυβέρνηση χρηματοδοτεί αθρόα τη ΜΚΟ της Εκκλησίας και αυτή αγοράζει τις απούλητες σοδειές που, ως επισιτιστική βοήθεια, παίρνουν το δρόμο για φτωχές χώρες.
Πολλοί γαλάζιοι βουλευτές σπεύδουν στα γραφεία του υφυπουργού Εξωτερικών Ε. Στυλιανίδη και του διευθυντή της «Αλληλεγγύης» Δ. Φουρλεμάδη για τα αδιάθετα προϊόντα των περιοχών τους.
Φορτηγό της μη κυβερνητικής οργάνωσης που διευθύνει ο Δ. Φουρλεμάδης (κάτω).
Τα παραδείγματα πολλά:
- Οι παραγωγοί μήλων της Λάρισας είχαν μεγάλο μέρος της παραγωγής απούλητο. Τον Φεβρουάριο, ο βουλευτής της Ν.Δ. Μ. Χαρακόπουλος ήρθε σε επαφή με τους υφυπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης Α. Κοντό και Εξωτερικών Ευρ. Στυλιανίδη, προκειμένου να απορροφηθεί η σοδειά τους και να σταλεί εκτός συνόρων. Η υπόθεση πήρε το δρόμο της.
- Με το ίδιο αίτημα απευθύνθηκε στον Α. Κοντό και ο βουλευτής Σερρών Θ. Λεονταρίδης για το πρόβλημα των πατατοπαραγωγών του νομού του. Και οι πατάτες διατέθηκαν ως βοήθεια στην Αλβανία. «Ετσι, δόθηκε λύση στη διάθεση της φετινής υπερπαραγωγής και στη βελτίωση των τιμών στην εγχώρια αγορά, λόγω της μείωσης των ποσοτήτων», ανακοίνωσε ο βουλευτής στους ψηφοφόρους του.
Από το 2002 έχουν διατεθεί περισσότεροι από δώδεκα εκατ. τόνοι «βοήθειας» σε Ρουμανία, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο, Ουκρανία, Γεωργία κ.λπ. από την «Αλληλεγγύη».
Η Ε.Ε. ορίζει με σαφήνεια: «Η επείγουσα επισιτιστική βοήθεια παρέχεται σε περιπτώσεις κρίσεων στις οποίες έχει προκληθεί λιμός».
Κριτήρια made in Greece
Οι γεωγραφικές προτεραιότητες της διεθνούς επισιτιστικής βοήθειας βρίσκονται στην Αφρική και την Ασία. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία έγιναν πρόσφατα μέλη της Ε.Ε. Ομως η χώρα μας φαίνεται ότι κινείται με δικά της κριτήρια.
Τα χαλασμένα κοτόπουλα από την εποχή της γρίπης των πουλερικών που προορίζονταν για βοήθεια φανέρωσαν ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την επισιτιστική βοήθεια σε τρίτες χώρες σαν οι τελευταίες να είναι χωματερές.
Η «Αλληλεγγύη» εμφανίζεται ως το «δεξί χέρι» του υπουργείου Γεωργίας που λύνει τα προβλήματα της αδιάθετης (και πολλές φορές έτοιμης να σαπίσει) σοδειάς. Φυσικά των «ημέτερων» αγροτών, με τη μεσολάβηση των βουλευτών, οι οποιοι έχουν βρει «δεξαμενή άντλησης ψήφων».
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ε. Μπασιάκος, δήλωσε ευθέως ότι «εφαρμόζονται προγράμματα επισιτιστικής βοήθειας για την απορρόφηση προϊόντων μέσω της ΜΚΟ της Εκκλησίας».
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μέχρι το 2000, η Ελλάδα διέθετε περίπου 10 αναγνωρισμένες ΜΚΟ. Εκείνη τη χρονιά η Ε.Ε. υποχρέωσε τα κράτη-μέλη να δίνουν το 0,21% του ΑΕΠ σε ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια. Την επόμενη χρονιά... η Ελλάδα διέθετε 370 ΜΚΟ.
Η «Αλληλεγγύη» υπήρξε εξαρχής η «αγαπημένη» των πολιτικών, αλλά τα τελευταία χρόνια απορροφά τεράστια κονδύλια «χωρίς επαρκείς αιτιολογίες και με αδιαφανείς διαδικασίες», όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση.
Από τον Μάιο του 2005, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Β. Αργύρης, είχε καταθέσει ερώτηση όπου επεσήμαινε ότι «το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης χορηγεί ποσά στην "Αλληλεγγύη" στα όρια της νομιμότητας, δίχως διαγωνισμούς και απόδοση λογαριασμών».
Ο Ε. Μπασιάκος παραδέχτηκε ότι μόνο το καλοκαίρι του 2005 «υπογράφτηκαν συμβάσεις τριών εκατ. ευρώ με την "Αλληλεγγύη" για επισιτιστική βοήθεια στις βαλκανικές χώρες και την Ουκρανία για πατάτες Εβρου, Δράμας, Σερρών, Ξάνθης, Ημαθίας, Πέλλας, Φλώρινας, Καστοριάς και Βοιωτίας, οι οποίες κινδύνευαν να σαπίσουν».
Ισχυρίζεται ότι επέλεξε την «Αλληλεγγύη» γιατί «μόνο αυτή απηύθυνε αίτημα για την αποστολή επείγουσας επισιτιστικής βοήθειας στις βαλκανικές χώρες». Πράγματι, «κανείς μας δεν είχε την έμπνευση να στείλουμε πατάτες... στον ρουμανικό λαό που δεν πεινάει», σχολιάζουν σκωπτικά μέλη άλλων ΜΚΟ.
Οχι φάρμακα, μόνο φρούτα
Ο επιχειρηματίας Ι. Αναγνωστόπουλος περιγράφει στην «Κ.Ε.» τη δική του εμπειρία: Το 2000 φόρτωσε ένα φορτηγό με ρούχα και τα έστειλε στη Σερβία. Εκεί του είπαν ότι δεν είχαν ανάγκη από ρούχα, αλλά από φάρμακα για λευχαιμία. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα ίδρυσε μία ΜΚΟ με το όνομα «Απόστολος Παύλος» και απευθύνθηκε σε φίλους γιατρούς προκειμένου να συγκεντρώσουν και να στείλουν φάρμακα.
«Στείλαμε μερικά, αλλά οι ανάγκες τους ήταν μεγάλες. Απευθύνθηκα στο υπουργείο Εξωτερικών όπου κάποιος είπε ότι δεν μπορούν να μας δώσουν φάρμακα, παρά μόνο 3.000 τόνους ροδάκινα... Δεχθήκαμε. Στο μεταξύ είχαμε αντιληφθεί ότι οργανώσεις είχαν αρχίσει να στέλνουν παράνομα φρούτα στη Σερβία. Είχα καταγγείλει οργανώσεις που αναλάμβαναν να μεταφέρουν πορτοκάλια και αντ' αυτού σταματούσαν στα Σκόπια, και τα έκαναν χυμούς. Παρά τις καταγγελίες μου, δεν έγινε τίποτα. Αντίθετα, έκλεισαν οι πόρτες για εμάς», προσθέτει.
Ο Ευρ. Στυλιανίδης έχει δεχθεί κριτική ότι στέλνει ανθρωπιστική βοήθεια, για την οποία είναι αρμόδιος, στην εκλογική του περιφέρεια: Πριν από λίγους μήνες, μαζί με τον διευθυντή της «Αλληλεγγύης» επισκέφθηκαν καταυλισμό Ποντίων στη Ροδόπη και τον ξενώνα «Αγάπη» της «Αλληλεγγύης», όπου προσέφεραν 8 τόνους τρόφιμα και άλλα είδη.
Επικρίσεις δέχθηκε επίσης για το επισιτιστικό πρόγραμμα για την Αφρική και τη Μέση Ανατολή με σιτηρά από την εκλογική του περιφέρεια το οποίο είχε ανατεθεί, φυσικά, στην «Αλληλεγγύη».
**Συμπέρασμα. Αυτό θα πει Αλληλεγγύη: Η κυβέρνηση χρηματοδοτεί την Εκκλησία και εκείνη δίνει λύση στα προβλήματα των γαλάζιων ψηφοφόρων της περιφέρειας.
Δημοσίευση σχολίου