ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ( 1. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ) !

Στο πλαίσιο όλων των προβληματισμών μας για το τι κάνουμε εδώ πέρα, στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης(αν θυμάστε!), αποφάσισα να κάνω κάτι ουσιαστικό, συνδέοντας τη θεωρία με την πράξη (επιτέλους θα πείτε κάποιοι απο σας!). Είπα λοιπόν: " Ας αποδείξω πρώτος εγώ ότι μπορώ να κάνω πράξη τη θεάρεστη θεωρία που προωθούμε με τα προγράμματά μας στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας των συστημάτων και ας αλλάξω τρόπο μετακίνησης"
Ήρθα λοιπόν χθες με το ποδήλατο και σήμερα με το αυτοκίνητο (20 χιλιόμετρα να τα κάνω δύο συνεχόμενες μέρες δεν μπορούσα,με τη φυσική κατάσταση που έχω). Είχα ακόμη άλλη μιαφαεινή ιδέα. Να καταγράψω τους δύο τρόπους μετακίνησης και να καταλήξουμε μαζί σε ένα συμπέρασμα.
1η μέρα 13/6/2007- μετάβαση
7.30: Χάνω τη θέση παρακαρίσματος που είχα κρατήσει ζηλόφθονα για δύο (2) ολόκληρες μέρες.

7.36: Στα στενά του Φαλήρου. Οι λεγόμενες αστικές χαράδρες. Δεν μπορείς να μη θαυμάσεις ρυμοτομικό σχέδιο!












7.38: Πλησιάζω στην Όλγας. Τα αυτοκίνητα δεν είναι πολλά!Δηλαδή υπάρχει χώρος να μπεις στο ποτάμι!










7.39: Όλγας. Χαλαρώνεις, ανοίγεις το ραδιόφωνο και στον Flash τι άλλο τα δομημένα.












7.43: Μια ευγενέστατη καλημέρα και η δωρεάν εφημερίδα, στην Όλγας ακόμη. Κλεφτή ματιά. Πνιγόμαστε, μάλλον για ρύπανση του αέρα μιλάει σκέφτομαι, βλέπω θάλασσα και καταλαβαίνω!
















7.44: Τσιμισκή. Να δούμε πότε θα φτάσουμε στο τέλος.Στο ραδιόφωνο, ΕΡΑ ΣΠΟΡ αναφορά στην εκπομπή της Πάνια και τα συμβόλαια των αστεριών της! Αμοίβονται με το ποσό των 100 ευρώ για κάθε εμφάνιση και ολά τα άλλα δικαιώματα στην εκπομπή.











7.50: Λαδάδικα. Αφισορύπανση στο μέγιστο βαθμό, θέλεις δε θέλεις το μάτι αναπαύεται στο αίσχος!Συνειρμικά λίγες ωραίες βραδιές λόγω παρέας και όχι μαγαζιών!











7.52: Δικαστήρια και είσοδος στη Δυτική είσοδο της πόλης. Αργήσαμε να τη φτιάξουμε, αλλά τώρα που το καταφέραμε θα τη καταστρέψουμε για να δημιουργήσουμε πλάζες (;) διοδίων για την υποθαλάσσια!













7.57: Σταθμός ΚΤΕΛ Μακεδονίας. Στρίβουμε στην αερογέφυρα και η Μοναστηρίου δική μας!













8.00: Αερογέφυρα Μοναστηρίου (Μαρινόπουλος). Πλησιάζουμε στο Ελευθέριο - Κορδελιό.














8.03: Φτάσαμε!Αυτό είναι το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.








ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ: 33΄

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

1.Η επιλογή είναι αναγκαίο να συνδέεται με τις εμπειρίες και τα βιώματα των παιδιών. Ένα πρόγραμμα με θέμα την πυρηνική σύντηξη ασφαλώς και έχει ενδιαφέρον για το μέλλον προσφέροντας ικανό γνωστικό υλικό, αλλά εμφανώς τοποθετείται μακριά από τον άμεσο εμπειρικό τους ορίζοντα. Η ενασχόληση με τα κινητά ή γενικά με τις ηλεκτρονικές συσκευές νέας γενιάς μας δίνει την αφετηρία του άμεσου βιώματος των παιδιών και ασφαλώς και του ενδιαφέροντός τους, ώστε να οικοδομήσουμε μαζί την πορεία του προγράμματος.
2.Εκκινώντας λοιπόν από τις ιδέες, εμπειρίες, βιώματα των παιδιών προσδιορίζουμε τον ευρύτερο θεματικό χώρο, έχοντας υπόψη ένα ολιστικό πλαίσιο αντιλήψεων και στάσεων, που συνδέουν αξεδιάλυτα κοινωνία, οικονομία, πολιτισμό, φυσικά οικοσυστήματα, ώστε να αναδειχθεί η συνθετότητα και πολυπλοκότητα της πραγματικότητας.
Είναι χρήσιμο να ασχοληθούμε με την αειφορική διαχείριση του νερού στην πόλη, αλλά αν δεν αναδείξουμε την πολιτική διάσταση του ζητήματος και τα κέντρα εκείνα που σχεδιάζουν και αποφασίζουν, υλοποιώντας αυτή την πολιτική, αν δεν συζητήσουμε τις αξίες που υποστηρίζουν τη συμπεριφορά μας, θα μείνουμε σε ένα επιφανειακό επίπεδο προσέγγισης, χωρίς να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις αλλαγής και ανασχηματισμού εννοιών και αξιών. Αυτό σημαίνει πως μόνο μια κοινωνικά προσδιορισμένη θεματολογία πρέπει να αποτελεί την αφετηρία ενός προγράμματος. Ξεκινούμε από τον άνθρωπο και τους θεσμούς του για να συζητήσουμε για το φυσικό οικοσύστημα στο οποίο αυτοί εντάσσονται και όχι το αντίστροφο.
3.Είναι μεγάλη ανάγκη να σκιαγραφούμε με τα παιδιά το πολύπλοκο δίκτυο σχέσεων που αναπτύσσονται σε μια κοινωνική ομάδα, ανάμεσα στα άτομα που την αποτελούν, τους θεσμούς τους, τις αξίες οι οποίες νοηματοδοτούν τις δράσεις τους, τις λειτουργίες και τα συμφέροντα ατομικά και ομαδικά τα οποία εκδηλώνονται σ’ αυτές και φυσικά προσδιορίζουν και τη σχέση τους με το οικοσύστημα στο οποίο εντάσσονται. Ωφέλιμο είναι να αναδεικνύουμε την αξία της σωστής διαχείρισης των απορριμμάτων, προωθώντας τη μείωση της κατανάλωσης και την ανακύκλωση, αν όμως δεν αναδείξουμε τη σχέση του σημερινού μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης με τις ιδεολογικές και πολιτισμικές συνιστώσες του, με τις συνδηλούμενες στάσεις και συμπεριφορές του, αν δεν φανερώσουμε τις σχέσεις ανάμεσα στους θεσμούς που εμπλέκονται σχεδιάζοντας και αποφασίζοντας, αν δεν αποκαλύψουμε αντικρουόμενα συμφέροντα και ανομολόγητες επιδιώξεις, δεν μπορούμε να διεκδικούμε ανασχηματισμό και αλλαγή που σε μακροπρόθεσμο επίπεδο θα αντιμετώπιζε τις αιτίες και όχι τις συνέπειες.
4.Συστατικό στοιχείο της θεματολογίας μας είναι αναγκαίο να αποτελούν οι αξιακές μας επιλογές σε άμεση σχέση με την προσωπική μας εμπλοκή. Αν στόχος μας ήταν η εννοιολογική αλλαγή και η δημιουργία επιθυμίας ανασχηματισμού, μόνο η επιλογή μιας δράσης θα μας δώσει τη δυνατότητα να εφαρμόσουμε σε πραγματικό επίπεδο το αποτέλεσμα της υιοθέτησης άλλου αξιακού συστήματος. Το οποίο να βασίζεται στις αρχές και αξίες της αειφορίας. Η αλληλεγγύη, η υπευθυνότητα, ο σεβασμός, η πρόληψη, η πρόβλεψη, η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία είναι απόλυτη ανάγκη να αποτελούν τα θεμελιακά δομικά στοιχεία του προγράμματος. Όχι σε επίπεδο ρητορικής αποδοχής, αλλά στο επίπεδο της βιωμένης κοινωνικής δράσης. Η οποία μπορεί φυσικά να πάρει πολλές μορφές. Από την προσομοίωση μέχρι το θεατρικό παιχνίδι, από την υλοποίηση απτών δράσεων μέχρι τη δημιουργία δικτύου ομάδων που θα συνεργάζονται σε τοπικό και όχι μόνο επίπεδο για αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων.
5.Τμήμα του θεματικού περιεχομένου αποτελεί και αναστοχασμός της ομάδας για το πρόγραμμα που υλοποίησε. Αναστοχασμός διαρκής από την αρχή ως το τέλος του, ο οποίος θα δίνει πιθανόν διαφορετικό περιεχόμενο και δομή στο πρόγραμμά μας. Είναι ανάγκη να θεωρήσουμε τα προγράμματα των Κ.Π.Ε. ως μια ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία που αλλάζει συνεχώς ανάλογα με την αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται κάθε φορά στις ομάδες και στον αναστοχασμό των ενεργειών που επιλέγουν. Αυτή είναι και η καλύτερη μορφή αξιολόγησης των παιδαγωγικών μας ενεργειών,

Βροχή!

Να γίνω σαφής από την αρχή. Δεν με πείραξε η βροχή, ούτε η συννεφιά. Απεναντίας ακούω με έκπληξη όλους εκείνους που γκρινιάζουν και μεμψιμοιρούν αμέσως μόλις έρθει μια συννεφιασμένη και βροχερή μέρα, αναζητώντας τον ήλιο, τη ζέστη και τα σχετικά.
Αγνοώντας πιθανόν τη ζωτική σχέση βροχής και διαθέσιμων υδροφόρων κοιτασμάτων, πιστεύοντας ενδεχομένως πως μια επίσκεψη στο mall της γειτονιάς τους λύνει το πρόβλημα.
Ώστε απερίσπαστοι να συνεχίσουν την κουβεντούλα τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ρουφώντας απολαυστικά το καφεδάκι τους στην in καφετέρια της παραλίας.
Όχι, εμένα με πείραξε το ότι ολόκληρη πόλη, συμπρωτεύουσα τρομάρα της, αποδιοργανώθηκε το πρωί, επειδή έβρεξε λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, δηλαδή το καθόλου τον τελευταίο καιρό.Είχα όλο το χρόνο να τα σκεφτώ αυτά, καθώς απολάμβανα τη βροχούλα να πέφτει απαλά στα παράθυρα του αυτοκινήτου μου, μποτιλιαρισμένος για μισή ώρα στην αερογέφυρα του Ελευθερίου - Κορδελιού.
Είχα λοιπόν την ευχαρίστηση να μαθαίνω για αλλαγές τουλάχιστον ευχάριστες στη μορφολογία της πόλης μας, για παράδειγμα την εμφάνιση όμορφων λιμνών στο δρόμο Περαίας - Θεσσαλονίκης, την επανεμφάνιση επιτέλους ρεμάτων ξεχασμένων από τον χρόνο και την ανθρώπινη αγάπη προς αυτά, τις αλλεπάλληλες κλήσεις προς την Πυροσβεστική για απάντληση υδάτων σε σπίτια και καταστήματα, υδάτων που προφανώς άδραξαν την ευκαιρία για μια εθιμοτυπική επίσκεψη γνωριμίας με τους γειτόνους τους, μια μέρα μάλιστα μετά τον εορτασμό της Ημέρας Περιβάλλοντος.
Η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που δεν κατάλαβα πότε έφτασα στον προορισμό μου. Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω για όσα προανέφερα, τους τοπικούς άρχοντες, Δήμαρχο και δημάρχους, πολεοδομικά γραφεία, μηχανικούς και εργολάβους, καταπατητές και απαγωγείς ρεμάτων, δασών, γης και λογικής.
Φυσικά το πιο μεγάλο ευχαριστώ στην πολιτική μας εξουσία. Ομολογώ πως η αυταπάρνηση και αυτοθυσία της για χάρη μας με αφήνει έκπληκτο καθημερινά.
Ένα μεγάλο εύγε λοιπόν.

Υ.Γ. Και η "βρόχα" σταμάτησε να πέφτει. Ευτυχώς(;)...

Κριτήρια επιλογής

Σας κάνω κοινωνούς σκέψεών μου για τα κριτήρια επιλογής της θεματολογίας των προγραμμάτων των Κ.Π.Ε., αλλά φυσικά στο νου μου έχω κυρίως τα προγράμματα που υλοποιούνται στις σχολικές μονάδες. Μήπως θα έπρεπε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε το θέμα και εφαρμόζουμε τα προγράμματά μας αυτά;

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Κ.Π.Ε.

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ

Α. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ

·Η γνώση δομείται στο πλαίσιο της ομάδας μέσα από τη σύνθεση εμπειριών, αντιλήψεων και παρανοήσεων. Είναι προσωπική υπόθεση απαιτώντας την ύπαρξη άλλων συνομιλητών, ώστε να μορφοποιηθεί και να εκφρασθεί γλωσσικά.
·Κάθε μαθητής διαθέτει τη δική του μικροθεωρία που συνίσταται από τις προϋπάρχουσες ιδέες, γνώσεις, αντιλήψεις.
·Αν σκοπός της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι η βελτίωση, η πορεία σε ένα άλλο επίπεδο, ποιοτικά ανώτερο, τότε ο πιο σημαντικό μας στόχος είναι μέσα από τη σύγκρουση της μικροθεωρία του μαθητή, των δικών του γνωστικών σχημάτων με τα καινούργια σχήματα και τα δεδομένα της εμπειρίας να επέλθει μια εννοιολογική αλλαγή.

Β. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΙΑ

·Κύρια χαρακτηριστικά της :
1.Ριζοσπαστική
2. Κριτική – συνθετική
3. Συστημική
·Κεντρικός πυρήνας η ανάδειξη των θεσμικών και ιδεολογικών δυνάμεων που επηρεάζουν τις προσωπικές και κοινωνικές επιλογές. Η συζήτηση για τη δομή της πολιτικής εξουσίας , των κέντρων λήψης των αποφάσεων και του τρόπου λειτουργίας τους.
·Η προσωπική εμπλοκή σε μια κοινωνική διαδικασία δημοκρατικού ανασχηματισμού.

Γ. Κ.Π.Ε.

·Βελτίωση της ποιότητας ζωής του τοπικού πληθυσμού. Κοινοτική βιώσιμη ανάπτυξη.
·Ανάπτυξη κοινών δράσεων σε τοπικό επίπεδο στην κατεύθυνση της αειφορίας.
·Σύνδεση με προγράμματα Π.Ε των σχολικών μονάδων.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΘΕΜΑΤΟΣ

1.Να λαμβάνει υπόψη τις ιδέες, εμπειρίες, αντιλήψεις, τη μικροθεωρία γενικά των μαθητών.
2.Να επιδιώκει την εννοιολογική αλλαγή μέσα από τη σύγκρουση παλαιών και καινούργιων γνωστικών σχημάτων.
3.Να συντίθεται μέσα από την αλληλεπίδραση και επαφή των παιδιών στο πλαίσιο μιας ομάδας.
4.Να φανερώνει την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας, αντικαθιστώντας τη γραμμική σχέση αιτίου – αιτιατού με τη σύνθετη συμπεριφορά ενός συστήματος φυσικού, κοινωνικού, οικονομικού.
5.Να αποκαλύπτει τις θεσμικές και ιδεολογικές δυνάμεις που συνθέτουν τον κόσμο μας, προσδιορίζοντας τον τρόπο της λειτουργία τους.
6.Να δίνει τη δυνατότητα της προσωπικής εμπλοκής, συμμετοχής σε δράση ανασχηματισμού και αλλαγής.
7.Να συσχετίζει τη δράση αυτή με τις αξίες και τις αρχές της αειφορίας στα ευρύτερα συστήματα στα οποία εντάσσεται η τοπική αφετηρία.
8.Να δίνει τη δυνατότητα του αναστοχασμού των παιδαγωγικών ενεργειών και την αλλαγή τους.