6.6.07

Βροχή!

Να γίνω σαφής από την αρχή. Δεν με πείραξε η βροχή, ούτε η συννεφιά. Απεναντίας ακούω με έκπληξη όλους εκείνους που γκρινιάζουν και μεμψιμοιρούν αμέσως μόλις έρθει μια συννεφιασμένη και βροχερή μέρα, αναζητώντας τον ήλιο, τη ζέστη και τα σχετικά.
Αγνοώντας πιθανόν τη ζωτική σχέση βροχής και διαθέσιμων υδροφόρων κοιτασμάτων, πιστεύοντας ενδεχομένως πως μια επίσκεψη στο mall της γειτονιάς τους λύνει το πρόβλημα.
Ώστε απερίσπαστοι να συνεχίσουν την κουβεντούλα τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ρουφώντας απολαυστικά το καφεδάκι τους στην in καφετέρια της παραλίας.
Όχι, εμένα με πείραξε το ότι ολόκληρη πόλη, συμπρωτεύουσα τρομάρα της, αποδιοργανώθηκε το πρωί, επειδή έβρεξε λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, δηλαδή το καθόλου τον τελευταίο καιρό.Είχα όλο το χρόνο να τα σκεφτώ αυτά, καθώς απολάμβανα τη βροχούλα να πέφτει απαλά στα παράθυρα του αυτοκινήτου μου, μποτιλιαρισμένος για μισή ώρα στην αερογέφυρα του Ελευθερίου - Κορδελιού.
Είχα λοιπόν την ευχαρίστηση να μαθαίνω για αλλαγές τουλάχιστον ευχάριστες στη μορφολογία της πόλης μας, για παράδειγμα την εμφάνιση όμορφων λιμνών στο δρόμο Περαίας - Θεσσαλονίκης, την επανεμφάνιση επιτέλους ρεμάτων ξεχασμένων από τον χρόνο και την ανθρώπινη αγάπη προς αυτά, τις αλλεπάλληλες κλήσεις προς την Πυροσβεστική για απάντληση υδάτων σε σπίτια και καταστήματα, υδάτων που προφανώς άδραξαν την ευκαιρία για μια εθιμοτυπική επίσκεψη γνωριμίας με τους γειτόνους τους, μια μέρα μάλιστα μετά τον εορτασμό της Ημέρας Περιβάλλοντος.
Η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που δεν κατάλαβα πότε έφτασα στον προορισμό μου. Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω για όσα προανέφερα, τους τοπικούς άρχοντες, Δήμαρχο και δημάρχους, πολεοδομικά γραφεία, μηχανικούς και εργολάβους, καταπατητές και απαγωγείς ρεμάτων, δασών, γης και λογικής.
Φυσικά το πιο μεγάλο ευχαριστώ στην πολιτική μας εξουσία. Ομολογώ πως η αυταπάρνηση και αυτοθυσία της για χάρη μας με αφήνει έκπληκτο καθημερινά.
Ένα μεγάλο εύγε λοιπόν.

Υ.Γ. Και η "βρόχα" σταμάτησε να πέφτει. Ευτυχώς(;)...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με γεια το νέο φόντο:) (δε θα έλεγα το ίδιο για το χιούμορ:)

Κατερίνα Μ.

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΣ είπε...

Ευχαριστώ για την αναγνώριση επιτέλους του χιουμορ που διαθέτω!
Ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Έκπληκτο με αφήνει το γεγονός ότι φορτώνεις όλα τα στραβά και τα άσχημα της βροχούλας στην πολιτική και στους πολιτικούς.
Ούτε μία αναφορά στους πολίτες και στη δική τους ευθύνη! Εκτός κι αν στους πολίτες συμπεριλαμβάνονται και οι καταπατητές. Δε νομίζω όμως, αφού οι πολίτες είναι οι κάτοικοι της πόλης, ενώ οι καταπατητές των ρεμάτων και των δασών δρουν εκτός πόλης, άρα δε συμπεριλαμβάνονται στους πολίτες!

Έχω μια απορία: αυτή η αδύναμη βροχή δε νομίζω πως ήταν ικανή να τροφοδοτήσει τους υδροφόρους ορίζοντες. Από την άλλη όσοι αγαπητοί συμπολίτες μας έχουν στα σπιτάκια τους μια πισινούλα, μάλλον θα την είχαν γεμίσει με νεράκι, για να μπορούν να πλατσουρίζουν καλώντας τους φίλους τους σε βραδινά παρτάκια. Τώρα με τη βροχή, άρα και με τη βρομιά, θα πρέπει να αδειάσουν το νεράκι της πισινούλας και να βάλουν άλλο ή αφήνουν το ίδιο; Αν πρέπει να το αδειάσουν, συνεπώς θα ξαναγεμίσουν την πισινούλα, μας συμφέρει εμάς τους υπόλοιπους που έβρεξε ή όχι;
Μήπως θα πρέπει να ευχόμαστε από τώρα και στο εξής να μη βρέχει σε "λάθος" περιόδους, αλλά μόνο το χειμώνα;

Απορώ! Μπορείτε να με βοηθήσετε καλέ κύριε...

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΣ είπε...

1. Δεν αμφισβητώ πως πρέπει να βρέχει το χειμώνα, άλλωστε η παροιμία το λέει καλύτερα " στον καταραμένο τόπο το Μάη μήνα βρέχει". Αλλά δε νομίζω πως σε περιόδους τόσο μεγάλης ανομβρίας είναι κακό να βρέχει ε;
2. Οι καταπατητές λειτούργησαν στο μεγαλύτεςρο μέρος τους εντός της πόλης. Όρα: Πεδίο του Άρεως, πολυκατοικίες των στρατιωτικών ( πάνω σε μπαζωμένο ρέμα), Τούμπα (ρέμα Υφανέτ στο μεγαλύτερο μέρος του μπαζωμένο) και αρκετά άλλα.
Όπως έχω αναφέρει και παλαιότερα οι ατομικές ευθύνες είναι υπαρκτές χωρίς να αναιρούν όμως τον καταλυτικό ρόλο των θεσμικών και πολιτικών δυνάμεων που στο κάτω κάτω έχουν την ευθύνη σχεδιασμού και αποφάσεων!