Παρελάσεις...μίσους

Σε παλαιότερο post γράφαμε τους λόγους για τους οποίους πιστεύουμε πως πρέπει να συνεχιστούν οι μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις. Η πρόσφατη παρέλαση της 25ης Μαρτίου πανηγυρικά προσέθεσε ακόμη έναν λόγο. Για να πληροφορούμαστε όλοι όσοι είμαστε εκτός στρατεύματος τις ιδέες και τις απόψεις των στρατευμένων μας, ιδιαίτερα των ανθρώπων που στελεχώνουν τις Ειδικές δυνάμεις του στρατού μας. Όπως αυτές εμφατικά ακούστηκαν με βροντερή φωνή στο κέντρο της Αθήνας, φέρνοντας ρίγη ανατριχίλας σε όλους τους υγιώς σκεπτόμενους πολίτες. Αν αυτός είναι ο στρατός μας, αν αυτές είναι οι ιδέες του και οι ιδέες αυτών που τον διοικούν, τότε πρέπει πράγματι να αναρωτηθούμε όχι μόνο για την εποχή που ζούμε, αλλά κυρίως για τις εποχές που έρχονται.

Πρόσέξτε στο βίντεο που κατέγραψε τη σκηνή τους θεατές που χειροκροτούν τα μισάνθρωπα, ρατσιστικά, κηρύγματα μίσους και απανθρωπιάς των ανθρώπων που όπως ισχυρίζονται είναι ταγμένοι στη σημαία και στο σταυρό!

Τα ΚΠΕ στο σταυροδρόμι της κρίσης (3)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Μετατροπή των αστικών ΚΠΕ σε Πειραματικές Μονάδες Εκπαίδευσης για την Αειφορία και την Καινοτομία (ΠΜΕΑΚ). Σε κάθε Περιφέρεια διατηρούνται ορισμένα ΚΠΕ Περιφερειακού τύπου ως Μονάδες Υπαίθριων Δραστηριοτήτων (ΜΥΔ). Θεσμικά και οι δύο μονάδες εντάσσονται στο Υπουργείο Παιδείας, Διαβίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και ενισχύονται οικονομικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ανάλογα με το παρεχόμενο έργο.
2. Τόσο η διαμόρφωση του κτιρίου της ΠΜΕΑΚ, όσο και ο υλικοτεχνικός του εξοπλισμός προσδιορίζονται από τα χαρακτηριστικά της αειφορίας και τη καινοτομίας.
3. Διαμόρφωση αναλυτικών προγραμμάτων και εκπαιδευτικού υλικού σε επίπεδο Περιφέρειας για τις ΠΜΕΑK με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αλλά και τις αρχές της ολιστικής προσέγγισης, της ομαδοσυνεργατικής-βιωματικής μάθησης, της σύνδεσης θεωρίας και πράξης, της ανάπτυξης του κριτικού λόγου και της αξιοποίησης των Νέων Τεχνολογιών.
4. Η Παιδαγωγική ομάδα των ΠΜΕΑΚ (Π.Ο. ΠΜΕΑΚ) αποτελείται από εκπαιδευτικούς με αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, επιλέγεται για χρονικό διάστημα όχι μικρότερο της εξαετίας και αποτελεί το κυρίαρχο όργανο διοίκησης της ΠΜΕΑΚ. Ο Συντονιστής της Π.Ο (ΣΠΟ) συντονίζει, συνθέτει και εκφράζει την πολιτική της Παιδαγωγικής Ομάδας συνεπικουρούμενος από Συντονιστές επιμέρους τομέων όπως: Επιμόρφωσης, Εκπαιδευτικού σχεδιασμού, Σχολικής ζωής, Αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και της μονάδας. Οικονομικά και γραφειοκρατικά ζητήματα αποτελούν ευθύνη της Γραμματείας της ΠΜΕΑΚ που στελεχώνεται με μόνιμο διοικητικό προσωπικό και επικουρεί το έργο της Π.Ο. ΠΜΕΑΚ.
   
5. Ως ωράριο λειτουργίας καθορίζεται το ωράριο των Πειραματικών Σχολικών Μονάδων, ορίζονται αυξημένα θεσμικά και οικονομικά κίνητρα για τα μέλη της Π.Ο. ΠΜΕΑΚ και αποζημιώνονται υπερωριακά για προσφορά έργου εκτός ωραρίου.
6. Θεσμικό ρόλο στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας της ΠΜΕΑΚ διαθέτει το Συμβούλιο των μαθητών της (Σ.Μ ΠΜΕΑΚ) που εκλέγεται με αρμοδιότητες συνεργασίας και συνδιαμόρφωσης της σχολικής ζωής της ΠΜΕΑΚ.
7. Το Τοπικό συμβούλιο της ΠΜΕΑΚ (Τ.Σ ΠΜΕΑΚ) αποτελείται από εκπροσώπους των γονέων, της Π.Ο., του Δήμου, της Νομαρχίας, της Περιφέρειας, του Πανεπιστημίου και κινήσεων πολιτών και έχει συντονιστικό χαρακτήρα ως προς το διοικητικό κομμάτι και συμβουλευτικό ως προς τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού έργου της ΠΜΕΑΚ.
8. Εκπαιδευτικές επισκέψεις σχολικών μονάδων της Περιφέρειάς τους δέχονται μόνο οι Μονάδες Υπαίθριων Δραστηριοτήτων (ΜΥΔ) οι οποίες και καθορίζουν σε συνεργασία με τις ΠΜΕΑΚ και τις σχολικές μονάδες τη μορφή και το περιεχόμενο της επίσκεψης.
9. Οι ΠΜΕΑΚ υλοποιούν δίκτυα συνεργασίας με σχολικές μονάδες με μορφή και περιεχόμενο που καθορίζονται με την έναρξη κάθε εκπαιδευτικού έτους σε συνεργασία με το Μαθητικό και Τοπικό Συμβούλιο και συνεργαζόμενους φορείς. Τα δίκτυα αυτά είναι τοπικά και περιφερειακά, διακρίνονται σε βραχυχρόνια και μακροχρόνια και επιτελούν, εκτός από τους άλλους σκοπούς που τίθενται κάθε φορά, το ρόλο της διάχυσης του εκπαιδευτικού έργου των ΠΜΕΑΚ στις άλλες σχολικές μονάδες.
   
10. Το επιμορφωτικό έργο των ΠΜΕΑΚ διακρίνεται σε βραχυχρόνιο και μακροχρόνιο, αποκτώντας και ξεκάθαρο ερευνητικό περιεχόμενο. Διακρίνεται επίσης σε βιωματικό και ηλεκτρονικό ανάλογα με τον τρόπο υλοποίησής του. Για τον σκοπό αυτό η Π.Ο. ΠΜΕΑΚ σε συνεργασία με το Τ.Σ ΠΜΕΑΚ καθορίζει το πλαίσιο, το χρονοδιάγραμμα, το περιεχόμενο και τους αποδέκτες του επιμορφωτικού της έργου. Διαμορφώνεται πλατφόρμα ανοιχτής (εξ’ αποστάσεως) εκπαίδευσης για συνεχή και ασυνεχή προσφορά επιμορφωτικού έργου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο και άλλους σχετικούς φορείς. Με τη μεθοδολογία της έρευνας δράσης αξιολογούνται και αναδιαμορφώνονται ανάλογα τα επιμορφωτικά προγράμματα της ΠΜΕΑΚ.
11. Γενικότερα η αξιολόγηση μονάδας και εκπαιδευτικού έργου είναι μια συνεχή διαδικασία κατά της διάρκεια της σχολικής χρονιάς και διενεργείται από την Π.Ο. ΠΜΕΑΚ με ευθύνη του Συντονιστή Αξιολόγησης σε συνεργασία με το Μαθητικό Συμβούλιο, το Τοπικό Συμβούλιο και επιστημονική καθοδήγηση από τα Παιδαγωγικά Τμήματα του Πανεπιστημίου.
    
12. Από την αρχή του εκπαιδευτικού έτους η Π.Ο. ΠΜΕΑΚ σε συνεργασία με το Σ.Μ ΠΜΕΑΚ και το Τ.Σ ΠΜΕΑΚ καθορίζει το πλαίσιο, τη μορφή και το περιεχόμενο των τοπικών δράσεων της ΠΜΕΑΚ. Εκτός από τους στόχους που θα τίθενται κάθε φορά ο κύριο ρόλος τους θα είναι η διάχυση του εκπαιδευτικού έργου της ΠΜΕΑΚ στην τοπική κοινωνία και η βελτίωση της ποιότητα ζωής των πολιτών.

Οι προτάσεις που κατεγράφησαν ως τώρα δεν μπορούν φυσικά να καλύψουν όλα τα ζητήματα λειτουργίας των ΚΠΕ με τη μορφή που προτείνεται. Σε γενικές όμως γραμμές προβάλλουν την εικόνα που κατά τη γνώμη μας οφείλει να χαρακτηρίζει τη νέα εποχή που θα αρχίσει ή μάλλον πρέπει να αρχίσει για το θεσμό. Με όσα προηγήθηκαν απαντάται επίσης το ερώτημα για τη θέση της Εκπαίδευσης για την Αειφορία στο εκπαιδευτικό σύστημα τα χρόνια που έρχονται.
Το ιδεατό θα είναι η πλήρης ενσωμάτωση των αρχών και αξιών της αειφορίας στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση, όπως αυτό θα επιδιωχθεί και στο βαθμό που θα επιτευχθεί, στις Πειραματικές Μονάδες Εκπαίδευσης για την Αειφορία και την Καινοτομία. Ούτε η καθιέρωση της ευέλικτης ζώνης, ούτε η μετατροπή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε ενταγμένο στο ωρολόγιο πρόγραμμα μάθημα απαντούν στις προκλήσεις και τις ανάγκες της εποχής μας.
Η λειτουργία των ΠΜΕΑΚ θα δώσει το απαραίτητο υπόβαθρο και κυρίως τη δημιουργική ώθηση να επιτευχθεί σε ικανό χρονικό διάστημα η ενσωμάτωση των αρχών της αειφορίας στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Υ.Γ. Σχόλια, σκέψεις, προτάσεις, κριτική δεν είναι απλά ευπρόσδεκτα, επιβάλλονται!

Τα ΚΠΕ στο σταυροδρόμι της κρίσης (2)

ΘΕΣΕΙΣ

Με βάση όσα αναφέρθηκαν στο προηγούμενο post, η πρώτη θέση για το μέλλον των ΚΠΕ πρέπει να συνδέει αναπόσπαστα το ΚΠΕ με τις σχολικές μονάδες. Αυτό σημαίνει και νομική κατοχύρωση των ΚΠΕ ως μονάδων του Υπουργείου Παιδείας, δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων. Το ΚΠΕ αποκτά το ρόλο ενός ειδικού σχολείου υλοποίησης καινοτόμων δράσεων με προοπτική την ενσωμάτωσή τους στη σχολική διαδικασία. Με οδηγούς την ολιστική προσέγγιση, τις εποικοδομητικές παιδαγωγικές θεωρίες, τη σύνδεση θεωρίας και πράξης, την κριτική ενσωμάτωση των Νέων Τεχνολογιών, τις αρχές και αξίες της αειφορίας το ΚΠΕ αποκτά ένα σταθερό παιδαγωγικό δυναμικό και ένα προοδευτικά εξελισσόμενο στην πορεία της σχολικής χρονιάς εκπαιδευτικό έργο.
Αυτή η εξέλιξη θα του προσφέρει τη δυνατότητα του παιδαγωγικού σχεδιασμού βάσει των αναλυτικών προγραμμάτων και συνθηκών της τάξης, της πειραματικής εφαρμογής, ανατροφοδότησης και αξιολόγησης με πραγματικά δεδομένα επικυρωμένα στο χώρο και το χρόνο της συλλογής τους. Με τον τρόπο αυτό η Εκπαίδευση για την αειφορία θα ξεφύγει από το στενό χωρικά και χρονικά πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΚΠΕ και των βραχύβιων σχολικών προγραμμάτων πλέοντας μέσα στα κύματα της σχολικής ζωής σε ανοικτούς ορίζοντες και νέους προορισμούς και επηρεάζοντας βαθύτερα, ουσιαστικότερα, μονιμότερα τη σχολική πραγματικότητα.
Η δεύτερη θέση αναδεικνύει τη σημασία της αποκεντρωτικής δομής, της περιφερειακής οργάνωσης και της δημοκρατικής λειτουργίας σε αντίθεση με την υπάρχουσα συγκεντρωτική, γραφειοκρατική διάρθρωση με διαχειριστική συμμετοχή της περιφερειακής διοίκησης και ιεραρχικά προσδιορισμένη λειτουργία των ΚΠΕ. Με τον τρόπο αυτό κάθε Περιφέρεια διαθέτει ΚΠΕ με συγκεκριμένη φυσιογνωμία και χαρακτηριστικά συνδεόμενα με τις συνθήκες κάθε περιοχής.
Η θέση αυτή σημαίνει επίσης πως οι Παιδαγωγικές ομάδες των ΚΠΕ αποκτούν βαρύνοντα ρόλο στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού έργου του ΚΠΕ και γενικότερα της εκπαιδευτικής πολιτικής του με συντονιστικό και συμβουλευτικό ρόλο των Υπευθύνων Παιδαγωγικών Θεμάτων της Περιφέρειας. Όπως επίσης και ουσιαστικό ρόλο των μαθητών, γονέων και της τοπικής κοινωνίας στην εκπαιδευτική ζωή. Η δημοκρατική λειτουργία δεν πρέπει να αποτελεί απλώς μια έννοια ενταγμένη στην σκοποθεσία του ΚΠΕ, αλλά καθημερινή πραγματικότητα μέσα από τις αντιθέσεις και τις αναπόφευκτες συγκρούσεις που θα καθιστά την αειφορία απτή και όχι νεφελώδη επιδίωξη, ειλικρινής πρόθεση και όχι όχημα εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων.
Η σύνδεση του έργου του ΚΠΕ με την τοπική κοινωνία και τις προσπάθειες ανάπτυξής της με αειφορικούς όρους καθίσταται ως τρίτη θέση μια συγκεκριμένη και μετρήσιμη λειτουργία. Όχι με όρους σχέσης και συνεργασίας ενός ξεχωριστού θεσμού, αλλά ως υποχρέωση και βασικό σκοπό κάθε εκπαιδευτικής μονάδας. Τα ανοικτά στις συνεργασίες σημερινά ΚΠΕ δεν επιτελούν το ρόλο τους, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των σχολείων αποτελούν περίκλειστες αυτόνομες οντότητες ελεγχόμενες σε συντριπτικό βαθμό από την κεντρική διοίκηση. Η συνεργασία αυτή επίσης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αειφορική, όταν περιορίζεται μόνο στην επιμορφωτική διάσταση και στις οικονομικές διασυνδέσεις.
Αντίθετα με βάση τις αρχές και τις αξίες της αειφορίας το εκπαιδευτικό έργο του ΚΠΕ και των σχολικών μονάδων αποτυπώνει το λόγο της κοινωνίας απέναντι στο μέλλον και στις προκλήσεις του. Επηρεάζει, διαλέγεται, συνδιαμορφώνει τον εκπαιδευτικό του λόγο σε μια συνεχή διαδικασία συνεργασίας με την τοπική κοινωνία. Η ανάπτυξη ως επιδίωξη τοποθετείται στο πλαίσιο της αρμονικής συνύπαρξης φυσικού περιβάλλοντος, κοινωνίας και οικονομίας, αποκτά το πολιτισμικό της υπόβαθρο και ορίζεται ως βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων, ανεξάρτητα από κοινωνικά ή οικονομική κατάσταση.
Έχοντας ως δεδομένες τις παραπάνω θέσεις οι προτάσεις που ακολουθούν φιλοδοξούν να δημιουργήσουν μιαν άλλη εικόνα, λόγο και προσφορά των ΚΠΕ στα χρόνια που έρχονται

Τα ΚΠΕ στο σταυροδρόμι της κρίσης

Τα ΚΠΕ δεν έφτασαν σήμερα σ’ αυτό το σταυροδρόμι, ήταν έτοιμα από καιρό να έρθουν αντιμέτωπα με κρίσιμα ερωτήματα τα οποία ως τώρα άφηναν αναπάντητα να αιωρούνται γινόμενα αγαπημένο θέμα συζητήσεων, αναλύσεων και φιλοσοφικών αντιθέσεων. Στο μεταξύ η πράξη μας οδηγούσε σχεδόν μηχανιστικά τόσα χρόνια σε μια καθημερινότητα διαχειριστική, διεκπεραιωτική , άκρως γραφειοκρατική κάποιες στιγμές.
Ποιο είναι το έργο των ΚΠΕ; Ποια είναι η νομική τους κατάσταση; Ποια η σχέση τους με την τοπική κοινωνία και την έννοια της ανάπτυξης; Πώς αξιολογείται το έργο τους σχεδόν 15 χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας των πρώτων ΚΠΕ στην Ελλάδα; Ποια πρέπει να είναι η θέσης τους με δεδομένο τις συνθήκες που διαμορφώνονται σήμερα οικονομικά και κοινωνικά;
Με αφετηρία μια πολύχρονη εμπειρία τόσο ως μέλος Περιβαλλοντικών σχολικών ομάδων, όσο και ως μέλος της Παιδαγωγικής Ομάδας του ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού, θεωρώ πως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε πορεία, δημιουργώντας έναν νέο δρόμο που θα μας φέρει πιο κοντά στα αρχικά μας οράματα.
Είναι σαφές πως η Περιβαλλοντική εκπαίδευση με την μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα έχει ολοκληρώσει την πορεία της. Η Περιβαλλοντική εκπαίδευση με όποιο όνομα και αν την προσφωνήσουμε δεν αποτελεί καινοτομία και πολύ περισσότερο διαρκή καινοτομία. Εδώ και πολλά χρόνια έχει καταντήσει ένα πουκάμισο αδειανό, χωρίς ουσία και περισσότερο χωρίς προοπτική. Αντιμετωπίζεται ως μια νεφελώδης ζώνη στην οποία όλα μπορούν να συνυπάρξουν. Γραφειοκρατικές λογικές και ουτοπικές ιδέες. Συνεργατικά σχήματα σε άκρως ανταγωνιστικά περιβάλλοντα. Τοπικές κοινωνίες και αυτιστικές σχολικές μονάδες. Συγκεντρωτική διοίκηση με αποκεντρωτικές θεωρίες. Τελικά βέβαια ο καθένας σ’ αυτή τη θολή εικόνα αρκείται σε όποιο κομμάτι πιστεύει πως τον εκφράζει. Αν μείνουμε στα νούμερα, πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι για όσα γίνονται. Αν επιλέξουμε να δούμε τη σχέση των προγραμμάτων με τη σχολική ζωή και την τοπική κοινωνία θα μελαγχολήσουμε. Αν θελήσουμε να περιοριστούμε στις εκδόσεις, παρουσιάσεις, εκδρομές των παιδιών σε μη τουριστικούς προορισμούς θα αισθανθούμε πως η αειφορία είναι κοντά μας.
Όσο και αν νομίζουμε στα ΚΠΕ πως το έργο μας κρίνεται αυτοτελώς ανεξάρτητα από την κατάσταση που επικρατεί στο σχολικό χώρο, η αλήθεια είναι πως μόνο η εκπαιδευτική πραγματικότητα στις αυλές και τα θρανία των τάξεων κρίνει την αποτελεσματικότητα του έργου μας και την παιδαγωγική προσφορά μας. Και η αλήθεια είναι πως 15 χρόνια μετά ούτε το «τι» ούτε το «πώς» του παραδείγματός μας μπόλιασε έστω και λίγο σε σταθερή βάση την καθημερινή σχολική πραγματικότητα. Ασφαλώς και δεν θεωρώ πως μόνοι μας, χωρίς τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές και χωρίς τη συνεργασία όλων των παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το σχολείο. Όμως πιστεύω πως μόνο αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει το βασικότερο κριτήριο της παιδαγωγικής μας δράσης. Που είναι και η πιο σημαντική. Γιατί αυτή θα μας νομιμοποιήσει ως εν δυνάμει φορείς κοινωνικής αλλαγής και πολιτιστικής εξέλιξης σε τοπικό επίπεδο αναδεικνύοντας και τους άλλους ρόλους που το ΚΠΕ καλείται να εκπληρώσει.
Αυτό σημαίνει για μένα πως η τοπική κοινωνία και η τοπική οικονομία αποτελούν σημαντικές παραμέτρους του έργου μας, όταν όμως έχουμε θέσει τις βάσεις για μια πραγματικά γόνιμη εκπαιδευτική καθημερινότητα. Αυτή θα μας δώσει το έρεισμα να απευθυνθούμε σε όσους βρίσκονται γύρω της αιτώντας τη συμπόρευση προς μια κατεύθυνση που δείγματα απτά της προσφέρονται μέσω του σχολείου. Η προσπάθεια να πετύχουμε τα πάντα απευθυνόμενοι στους πάντες στην ίδια χρονική στιγμή απλά μας επιβαρύνει, μας φορτίζει και μας εξαντλεί όχι τόσο με το πραγματικά πολυσχιδές έργο που προσφέρεται, όσο με την αναποτελεσματικότητά του.
(συνεχίζεται)

Φορολογικά...παράδοξα

Εκεί που είχα πειστεί αγαπητοί αναγνώστες για την κρισιμότητα των περιστάσεων και την ανάγκη μιας πραγματικά εθνικής ομοψυχίας για την αντιμετώπιση των υπαρκτών οικονομικών και άλλων προβλημάτων της εορτάζουσας αύριο πατρίδας μας, αντιλήφθηκα πως μάλλον τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά, τουλάχιστον για υπαλλήλους που έχουν την τύχη να μην ανήκουν στο δυναμικό του Υπουργείου Παιδείας. Διαβάστε τις ακόλουθες γραμμές και το συζητάμε:
"Με τις παρεμβάσεις τους πάντως οι υπουργοί επί της ουσίας κατέδειξαν ότι τα περί φορολογικής δικαιοσύνης δεν ισχύουν σε ουκ ολίγες -κατά τη γνώμη τους- περιπτώσεις. Η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου επανέφερε το αίτημά της για την προστασία των εφημεριών στους γιατρούς. Ο κ. Δ. Δρούτσας ζήτησε να διατηρηθεί το επίδομα των διπλωματικών υπαλλήλων που υπηρετούν στο εσωτερικό. Η κ. Κατερίνα Μπατζελή φέρεται να υιοθέτησε το αίτημα των εργαζομένων στις λαϊκές αγορές που υποστηρίζουν ότι είναι άδικο να φορολογούνται ταυτοχρόνως και ως αγρότες. Ο κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης ζήτησε να μην περιληφθούν στις αλλαγές, που προβλέπονται με την εισοδηματική πολιτική, οι νυχτερινές βάρδιες των αστυνομικών, ενώ ο κ. Χ. Καστανίδης ήγειρε ζήτημα διατήρησης του φορολογικού καθεστώτος στους δικαστικούς, αξιώνοντας παράλληλα τη μη περικοπή ενός επιδόματος για τους υπαλλήλους στις φυλακές. Τέλος, ο κ. Ευ. Βενιζέλος εξετίμησε ότι και με το νέο σύστημα δεν επιλύεται το πρόβλημα της φοροδιαφυγής των δικηγόρων, ενώ από κοινού με τον κ. Πάνο Μπεγλίτη ζήτησε την εξαίρεση 1.500 ιπταμένων, αλεξιπτωτιστών και ανδρών των ειδικών δυνάμεων από την περικοπή του επιδόματος επικινδυνότητας, παραδεχόμενος ότι είναι άδικο να το λαμβάνουν σήμερα 8.000 άτομα, αλλά και δεσμευόμενος να το αποδώσει εκείνος (με διοικητική πράξη) σε όσους πραγματικά το δικαιούνται."
Μάλλον το αίτημα της φορολογικής δικαιοσύνης στο πλαίσιο της δύσκολης κατάστασης που ζουμε είναι τόσο σχετικό που ποικίλες εξαιρέσεις ζητούνται και στο όνομά της μάλιστα!
Φωτεινή εξαίρεση σ' αυτό το λυπηρό για την πάσχουσα πατρίδα μας σκηνικό η εμπνευσμένη στάση της Υπουργού Παιδείας:
"Μόνον η κ. Αννα Διαμαντοπούλου παρενέβη στην αρχή της συνεδρίασης για να υποστηρίξει ότι «κανείς σε αυτή τη συγκυρία δεν πρέπει να ζητά εξαιρέσεις», αλλά οι περισσότεροι συνάδελφοί της, όπως απεδείχθη, ουδόλως το έλαβαν υπ' όψιν τους."
Είμαστε υπερήφανοι ως υφιστάμενοι της εν λόγω Υπουργού για την αγέρωχη εθνικά στάση της σε αντίθεση με την λαϊκίστικη, δειλή και κατώτερη των περιστάσεων στάση των συναδέλφων της στην Κυβέρνηση. Καθηγητές και δάσκαλοι μπορούν και αποδέχονται αδιαμαρτύρητα όλες τις περικοπές και επιβαρύνσεις δείχνοντας με το παράδειγμά τους το δρόμο που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση. Το δρόμο της παραίτησης, της αποδοχής άδικων και άνισων τετελεσμένων, της σιωπής και καταφυγής στην ατομική προσπαθεια επιβίωσης.
Ζήτω η 25η Μαρτίου!


Υ.Γ: Ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Φωτογραφίες

Φύση, κοινωνία, πολιτισμός σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, παλιά, ζωντανή, δυναμική γοητευτική.

Εις την Πόλιν

Κάθε επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη αποτελεί για όλους μας ένα ταξίδι στην ιστορία και τα βιώματά μας, είτε η καταγωγή μας βρίσκεται εκεί είτε απλά αναβιώνουν διαβάσματα, θρύλοι και παραδόσεις με τα οποία μεγαλώσαμε. Η διοργάνωση όμως της ημερίδας “Ανθρωπος-Αειφορία-Περιβάλλον” στην Κωνσταντινούπολη στις 4 Μαρτίου σε συνεργασία με το Ζωγράφειο Λύκειο, τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης και το ΚΠΕ Βερτίσκου, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας έδωσε την ευκαιρία να κοινωνήσουμε τους προβληματισμούς μας για το μέλλον που έρχεται με συναδέλφους απ' όλη την Ελλάδα και με τους εκπαιδευτικούς της ομογένειας της Πόλης, συνθέτοντας τα συναισθήματα με τον κριτικό λόγο. Λόγο για τη βιοποικιλότητα, την αειφορική διαχείριση του νερού, το ενεργειακό ζήτημα από εκπαιδευτική σκοπιά, παραδείγματα από δημιουργικά προγράμματα Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που συνδέθηκαν με τη συγκινητική παρουσία της χορωδίας των παιδιών που φοιτούν σήμερα στο Ζωγράφειο Λύκειο της Πόλης.
Η γνωριμία μας με τους χώρους, τους καθηγητές, τον δραστήριο εμπνευσμένο διευθυντή του κ. Δερμιτζόγλου μας έδωσε μεγαλύτερη ώθηση να συνεχίσουμε όπως κι εκείνοι τις προσπάθειές μας για ένα καλύτερο., περισσότερο αισιόδοξο μέλλον. Στις μέρες που ακολούθησαν η επαφή μας μας με το βυζαντινό παρελθόν αλλά και το ζωντανό, θορυβώδες παρόν, οι επισκέψεις μας στα σχολεία της Πόλης, το Ζάππειο, τη Μεγάλη του Γένους σχολή, τη Θεολογική σχολή της Χάλκης, η γνωριμία μας με άξιους εκπαιδευτικούς, που συναντήσαμε εκεί, τροφοδότησαν αρκετές συζητήσεις, απόψεις, προβληματισμούς, μας έφεραν ακόμη πιο κοντά στην ουσία αυτού που ονομάζουμε περιβαλλοντική εκπαίδευση, εκπαίδευση για την αειφορία.
Γιατί μόνο μια συστημική θεώρηση του γύρω μας κόσμου στην οποία η φύση και η κοινωνία συνδέονται ακατάλυτα με τον πολιτισμό και τις αξίες μπορεί να μας δώσει ένα άλλο όραμα καθοδηγητικό των πράξεών μας σε τοπικό ή παγκόσμιο επίπεδο. Η επιστροφή μας στη Θεσσαλονίκη συνδέθηκε με την υπόσχεση που δώσαμε στους ανθρώπους που αφήσαμε πίσω μας πως η εκδήλωση αυτή θα πάρει ένα θεσμικό χαρακτήρα ίσως και με τη μορφή συνεδρίου.

Αριστεία προτύπων και ύβρις.

"Τα πρότυπα είναι εδώ, δεν είναι εκεί, τα πρότυπα των εκπαιδευτικών είναι στην τάξη" όχι στους συναδέλφους μας που διαμαρτύρονταν εκείνη τη στιγμή πίσω από την Υπουργό μας, για το αυτονόητο σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα, την πληρωμή της εργασίας τους. Λόγια της υπουργού Παιδείας που απεκάλυψαν πολλά...
Το συμβάν, ίσως το είδατε στους δέκτες σας, έγινε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης βράβευσης του Υπουργείου σε καινοτόμους εκπαιδευτικούς που έκαναν "τις ιδέες τους πράξη". Αισθάνθηκα πολύ άσχημα, γιατί είχαμε και εμείς ως σχολείο πιστέψει πως άξιζε να ενημερώσουμε το Υπουργείο, αλλά και όσους ενδιαφέρονταν για τις δικές μας ιδέες που τα τελευταία χρόνια κάναμε μαζί με τους μαθητές μας πράξη στην περιοχή μας, την Πολίχνη. Παρά τις ενστάσεις που υπήρχαν για έναν θεσμό που φαινόταν να αποθεώνει την ατομική προσπάθεια σε βάρος της συλλογικής, τον ανταγωνισμό σε βάρος της συνεργασίας, αλλά και έδειχνε να εμπλουτίζεται με ένα ιδεολογικό περίβλημα που μας πήγαινε πολύ μακριά από την αθώα και εποικοδομητική βράβευση άξιων συναδέλφων, αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε.
Φυσικά και δεν επιλέχθηκε η δική μας πρόταση, που περιελάμβανε μια ομάδα συνεργαζομένων εκπαιδευτικών με παιδιά που παρεμβαίνουν στην τοπική κοινωνία με τις ιδέες, τις πράξεις και τη συμμετοχή τους. Που προέβαλαν σε διεθνή forum το όραμα ενός άλλου σχολείου, μιας άλλης ποιότητας ζωής. Όταν είδα τις σκηνές στην τηλεόραση και άκουσα έκπληκτος την Υπουργό μας να μιλά για πρότυπα, μηδενίζοντας τους ανθρώπους που αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους ντράπηκα για τη συμμετοχή μας, ντράπηκα που έδωσα σ' αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα να απαξιώσουν όχι μόνο τό έργο του σχολείου μας αλλά πολύ περισσότερο να προβάλλουν τα ιδεολογήματά τους για ένα σχολείο και έναν εκπαιδευτικό μακριά απο την κοινωνία και τα πραγματικά πολιτικά με την αριστοτελική έννοια του όρου προβλήματα που αφοσιώνεται σε επιφανειακά, επιδερμικά project νέων τεχνολογιών, δημιουργίας για παράδειγμα ηλεκτρονικής σκακιέρας.
Την ίδια στιγμή που το εκπαιδευτικό τοπίο παγωμένο επί δεκαετίες από την ελλιπή χρηματοδότηση, τις συνεχείς "μεταρρυθμιστικές αλλαγές", τη συντηρητική επέλαση της νεοφασίζουσας τάσης ισοπέδωσης των πάντων στα κελεύσματα της παντοδύναμης αγοράς, παραγάγει συνεχώς εικόνες container για παιδικές ψυχές και οράματα, το Υπουργείο μας με μια Υπουργό τόσο μακριά από την πραγματικότητα όσο και οι προκάτοχοί της έχει το θράσος να μιλά για πρότυπα διαιρώντας τους εκπαιδευτικούς σε καλούς και κακούς. Σε υποταγμένους που στοιχίζονται για να απολαύσουν ένα συγκαταβατικό κτύπημα στον ώμο, ένα κάλπικο μπράβο, μια επέλαση σε βαρυφορτωμένα μπουφέ εδεσμάτων και ιδεολογημάτων από τη μια και σε συναδέλφους που ακόμη έχουν τη δύναμη να φωνάζουν και να διεκδικούν εν ονόματι όλων εκείνων που αδυνατούν ή φοβούνται να το κάνουν.
Τα πρότυπα κ. Διαμαντοπούλου, Υπουργέ Παιδείας και Δια βίου Αμάθειας δεν είναι αυτά που προωθείτε. Πράγματι είναι οι μαχόμενοι συνάδελφοι της τάξης που σε κάθε εσχατιά της χώρα μας προσφέρουν όλα όσα ποτέ εσείς και οι όμοιοί σας δε προσφέρατε ποτέ. Γιατί δεν έχετε. Την αγάπη και τον ανιδιοτελή αγώνα για μια καλύτερη παιδεία, ένα καλύτερο μέλλον.
Με αυτούς τους ανθρώπους πορευόμαστε και θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε, αγωνιζόμενοι για τα παιδιά και το μέλλον τους. Σας χαρίζουμε τα "πρότυπά" σας και σας επιστρέφουμε τις ύβρεις σας απέναντι σε συναδέλφους που αντίθετα με σας δίνουν από το υστέρημά τους καθημερινά χωρίς οπλοφορούντες σωματοφύλακες, χωρίς πολυτελή αυτοκίνητα, χωρίς τη λάμψη ανούσιων, στημένων τελετών βράβευσης της κομπορρημοσύνης σας.

( μια παρουσίαση των δημοσιογραφικών καταγραφών της εκδήλωσης)

15 χρόνια λειτουργίας ( 2)

Το ταξίδι του ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού άρχισε ακριβώς πριν 15 χρόνια σε μια θάλασσα έγνοιας, σεβασμού, ανησυχιών, φόβων, μα πάνω απ' όλα ελπίδας για ένα μέλλον περισσότερο φωτεινό και αειφόρο. Τιμώντας την προσφορά του θεσμού και θέλοντας να αποτιμήσουμε γιορτάζοντας αυτά τα 15 χρόνια λειτουργίας του οργανώσαμε στις 24 Φεβρουαρίου 2010 μια λιτή γιορτή στον υποβλητικό χώρο του Γενί Χαμάμ, στην Αίγλη. Προσκεκλημένοι τα μέλη των παλαιότερων Παιδαγωγικών ομάδων, οι Υπεύθυνοι Π.Ε με τους οποίους συνεργάστηκε όλα αυτά τα χρόνια το Κέντρο μας, εκπαιδευτικοί της Θεσσαλονίκης όλων των βαθμίδων που συμπορεύτηκαν μαζί μας όπως και συνάδελφοι άλλων ΚΠΕ που ήρθαν να μοιραστούν τη χαρά μας.
Η εκδήλωση άρχισε με μια παρουσίαση εικόνων και ήχων που θύμισε πολλά σε όλους μας, πρόσωπα, δυσκολίες, χαρές και λύπες ανθρώπων που στέλεχωσαν το ΚΠΕ, θεμελιώνοντας, εξελίσσοντας και οδηγώντας το σε μια δημιουργική ακμή. Μας συγκίνησε είναι η αλήθεια, όπως και μας γοήτευσαν οι εξαιρετικές ζωγραφιές της Γιώτας Δεβετζίδη.Ακολούθησε η παρουσίαση όλων των μελών των προηγούμενων παιδαγωγικών ομάδων, μια συνοπτική αναφορά στο έργο και την προσφορά του ΚΠΕ αυτά τα 15 χρόνια και σ' αυτό το σημείο δόθηκε ο λόγος στους παρευρισκόμενους στο Γενί χαμάμ. Μίλησαν υπεύθυνοι Π. Ε, παλαιότερα μέλη της Π.Ο που με το λόγο τους θύμισαν σε όλους όμορφες στιγμές, αλλά και τους προβληματισμούς τους και εκπαιδευτικοί της Θεσσαλονίκης οι οποίοι στάθηκαν στη συνεργασία τους με το ΚΠΕ κατά την ενασχόλησή τους με την Περιβαλλοντική εκπαίδευση. Ο Υπεύθυνος του ΚΠΕ κ. Ζήσης Αγγελίδης ολοκλήρωσε συνοψίζοντας τρόπον τινά όσα προηγήθηκαν κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη βράβευση της πρώτης Υπευθύνου του Κέντρου κ. Νανάς Αντωνιάδου η οποία δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας στη γιορτή.
Η συνέχεια ανήκε σε έναν από τους πρωτεργάτες της Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην περιοχή μας τον κ. Χρήστο Σιαμαντά και το συγκρότημα “Νυν και αεί” οι οποίοι μας μάγευσαν τις ώρες που ακολούθησαν με τα τραγούδια τους να συνθέτουν μέσα στο χώρο του ιστορικού χαμάμ μια ατμόσφαιρα συναδέλφωσης και συμπόρευσης για τα επόμενα 15 χρόνια του θεσμού.