Η κοινωνία των ενεργών πολιτών

Αν φέρουμε στη μνήμη μας περιπτώσεις εμφάνισης αυτού του νεφελώδους σχηματισμού, της κοινωνίας των ενεργών πολιτών στη Θεσσαλονίκη, μάλλον θα συμφωνήσουμε ότι δε λειτουργούν και τόσο θαυμαστά. Απόντες οι "ενεργοί" πολίτες σε καθημερινά φλέγοντα ζητήματα έρχονται στο προσκήνιο κατά περίπτωση και θέμα με αφετηρία ό,τι άπτεται κυρίως των προσωπικών τους συμφερόντων.
Παράδειγμα πρώτο : Η λειτουργία του ΟΚΑΝΑ στην οδό Αναγεννήσεως. Μια αποφασιμένη πλειοψηφία "ενεργών" πολιτών κατέλαβε το κτίριο για μεγάλο χρονικό διάστημα και τελικά στο όνομα της προστασίας, έτσι αόριστα, της ασφάλειας και της υγείας των περιοίκων, δε λειτούργησε ποτέ, καθώς πάρθηκε απόφαση να μεταφερθούν οι υπηρεσίες του σε χώρο του λιμένα της Θεσσαλονίκης. Δε γνωρίζω, αν λειτουργούν εκεί σήμερα.
Παράδειγμα δεύτερο: Η φιλοξενία τροφίμων του Ψυχιατρείου Σταυρούπολης στο πλαίσιο της ενσωμάτωσής τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι με το τέλος της θεραπείας τους, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων "ενεργών" πολιτών, οι οποίοι με συνεχείς και δυναμικές παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο κατάφεραν την ακύρωση αυτής της απόφασης. Δε γνωρίζω που φιλοξενούνται οι άνθρωποι αυτοί και αν ενσωματώθηκαν και πώς στην πραγματικότητα των υγιών συμπολιτών τους.
Παράδειγμα τρίτο: Η κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας σχεδιάστηκε και αποφασίστηκε ερήμην όλων των κατοίκων της πόλης, χωρίς κανείς ως τώρα με θεσμικό ρόλο και φωνή να ζητήσει έστω έναν υποτυπώδη διάλογο για τη σκοπιμότητα και τα οφέλη του συγκεκριμένου μεγάλου έργου. Μια ομάδα "ενεργών" πολιτών ενδιαφέρθηκε και κινήθηκε ενάντια στη λογική της κατασκευής της, αλλά κατά σύμπτωση διαβιούν όλοι ή σχεδόν όλοι στο χώρο που θα επηρεαστεί περισσότερο από τη δημιουργία της, το κέντρο δηλαδή της πόλης. Δε γνωρίζω, αν όλοι αυτοί θα συγκροτούσαν ομάδα παρέμβασης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Δενδροπόταμος στο δίκτυο των βασικών του υποδομών.
Αν κάνω λάθος πείτε το, αλλά, όταν μιλούμε για ενεργούς πολίτες ποιό περιεχόμενο προσδίδουμε στον όρο; Αυτό που δηλώνεται με ενάργεια στα παραπάνω παραδείγματα;
Ή μήπως πρέπει να αναφερθούμε σε εντελώς διαφορετικές παρεμβάσεις της κοινωνίας των πολιτών, για να αντιληφτούμε το πραγματικό περιεχόμενο του όρου;