Οι απόψεις μου για τα ΚΠΕ είναι γνωστές από προηγούμενα σημειώματά μου. Η φετινή χρονιά βέβαια έχει αποδειχθεί ως τώρα εξόχως ενδιαφέρουσα. Πρώτα, αντιληφθήκαμε τη μεγάλη εκτίμηση της πολιτείας προς το έργο ενος θεσμού δεκαπέντε χρόνων, καθώς για πρώτη φορά από τη δημιουργία τους έμειναν κλειστά για έναν περίπου μήνα. Και όταν άνοιξαν, οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν. Η απόφαση της παράτασης θητείας δεν ελήφθη, ούτε ανακοινώθηκε από το Υπουργείο, τη χαρά αυτή την είχαν οι Περιφέρειες, οι οποίες με αποφάσεις που ανακοινώνονταν σε διαφορετικές ημερομηνίες ανα περιοχή, μετέβαλαν μειώνοντας τον αριθμό των μελών κάθε ΚΠΕ ( στη συντριπτική πλειοψηφία), παρά την ύπαρξη συγκεκριμένου θεσμικου πλαισίου. Αποτέλεσμα: Κάποια ΚΠΕ διατήρησαν τον αριθμό τους,σε άλλα τα μέλη τους μειώθηκαν στα πέντε,σε αρκετά στα τρια και υπήρχαν και ΚΠΕ με δύο ή κανέναν εκπαιδευτικό!
Επισημαίνεται πως η γιγάντωση του αριθμού των ΚΠΕ, έφτασαν να είναι εξήντα εννέα, οφειλόταν στην ικανοποίηση της πολιτειας για το έργο που παραγόταν και στις επιθυμίες των τοπικών κοινωνιών να φιλοξενήσουν στα όριά τους το θεσμό. Προσωπική μου άποψη: Μεγάλο λάθος που συνδεόταν πολλές φορές σε αλλότρια της εκπαίδευσης τοπικά συμφέροντα και στην αδιαφορία του Υπουργείου, αφού ο θεσμός στηρίχτηκε οικονομικά από την αρχή σε ευρωπαϊκά κονδύλια και στην κάλυψη μέρους του λειτουργικού κόστους από τους Δήμους, οι οποίοι παραχωρούσαν χώρους, κτίρια και γραμματεία κάποιες φορές.
Οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν όμως. Λογαριασμοί απλήρωτοι, προμηθευτές που ανέμεναν εξόφληση, απουσία οποιασδήποτε ενημέρωσης από το Υπουρείο, επέτειναν το κλίμα απογοήτευσης και απαξίωσης. Ώσπου πληροφορηθηκαμε από το Άλφαβήτα την απόφαση δημιουργίας Συντονιστικών ΚΠΕ ανά περιφέρεια. Λεπτομέρεια: Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο δεν το προέβλεπε, Πριν μερικά χρονια είχαν γινει προσπάθειες για δημιουργία Συντο ιστικών δύο φορές,το ίδιο ξαφνικά, το ένα με έδρα την Αργυρούπολη και το άλλο αργότερα με έδρα ένα νεοσύστατο τότε ΚΠΕ, το ΚΠΕ Ακρόπολης (!), χωρίς να ευδοκιμήσουν. Δεύτερη λεπτομέρεια: Τα συντονιστικά ΚΠΕ προβλέπονταν σε δύο προκηρύξεις του ΕΙΝ που ανακοινώθηκαν τον Αύγουστο, προκηρύξεις όμως που χάθηκαν ξαφνικά χωρίς να προχωρήσουν οι διαδικασίες που προέβλεπαν. Η επόμενη έκπληξη: Τεχνικά δελτία με χαρακτηριστικά που δεν υπαρχουν σε κανένα επίσημο έγγραφο: Συντονιστικό ΚΠΕ, ΚΠΕ για μαθητές, ΚΠΕ για δια βίου μάθηση.Μα καλά πώς θα συμπληρωθούν, χωρίς να γνωρίζουμε με σαφήνεια αν ισχύει το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ή εφαρμόζεται άλλο με τροποποιήσεις; Μην ανησυχείτε μας απαντούν. Θυμάστε κάτι προκηρύξεις που εξαφανίστηκαν, ε, με κάποιες τροποποιήσεις ό,τι προβλεπόταν εκεί αυτό θα γίνει.
Έκπληκτοι συνειδητοποιήσαμε ακόμη μια φορά μια πραγματικότητα. Η θεσμική απαξίωση του Σεπτεμβρίου συνδεόταν με μια απόφαση για αλλαγή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου της Περιβαλλοντικής αγωγής, αλλαγή που σχεδιαζόταν και υλοποιούνταν στα κρυφά, με προχειρότητα, αποσπασματικότητα, χωρίς καμμία συνεργασία με τους εργάτες επί τόσα χρόνια του θεσμού. Χαμογελάτε, σιγά τώρα το νέο θα μου πείτε. Και έχετε δίκαιο. Η ουσιαστική αδυναμία των ΚΠΕ να επιτελέσουν το παιδαγωγικό τους έργο όχι με τους ενήλικες, αλλά ακόμη και με τους μαθητές, αφού τα περισσότερα εξακολουθούν να είναι υποστελεχωμένα επιτείνει την αβεβαιότητα για το μέλλον.
Τελικά ποιος είναι ο ρόλος των ΚΠΕ; Κέντρα περιβαλλοντικής αγωγής; Κέντρα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης ενηλίκων; Κέντρα βιώσιμης ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών; Κέντρα παραγωγής και διάχυσης νέων ιδεών και μεθόδων; Κέντρα απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων και τοπικών εξυπηρετήσεων; Αν μου απαντήσετε όλα αυτά, τότε αντιλαμβάνεστε με σαφήνεια τον λανθασμενο δρόμο ενός θεσμού δεκαπέντε χρόνων. Με ξεκάθαρο όραμα να βοηθήσει την κοινωνία μέσα από το σχολείο, να επιφέρει την αλλαγή χτίζοντας στς καρδιές και το μυαλό των παιδιών. Σίγουρα το άμεσο μέλλον δεν θα μας αφήσει να πλήξουμε.
Το εγγυάται η ειλικρίνεια, η διάθεση για συνεργασία και ο επαγγελματισμός των ανθρώπων που αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς!
Οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν όμως. Λογαριασμοί απλήρωτοι, προμηθευτές που ανέμεναν εξόφληση, απουσία οποιασδήποτε ενημέρωσης από το Υπουρείο, επέτειναν το κλίμα απογοήτευσης και απαξίωσης. Ώσπου πληροφορηθηκαμε από το Άλφαβήτα την απόφαση δημιουργίας Συντονιστικών ΚΠΕ ανά περιφέρεια. Λεπτομέρεια: Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο δεν το προέβλεπε, Πριν μερικά χρονια είχαν γινει προσπάθειες για δημιουργία Συντο ιστικών δύο φορές,το ίδιο ξαφνικά, το ένα με έδρα την Αργυρούπολη και το άλλο αργότερα με έδρα ένα νεοσύστατο τότε ΚΠΕ, το ΚΠΕ Ακρόπολης (!), χωρίς να ευδοκιμήσουν. Δεύτερη λεπτομέρεια: Τα συντονιστικά ΚΠΕ προβλέπονταν σε δύο προκηρύξεις του ΕΙΝ που ανακοινώθηκαν τον Αύγουστο, προκηρύξεις όμως που χάθηκαν ξαφνικά χωρίς να προχωρήσουν οι διαδικασίες που προέβλεπαν. Η επόμενη έκπληξη: Τεχνικά δελτία με χαρακτηριστικά που δεν υπαρχουν σε κανένα επίσημο έγγραφο: Συντονιστικό ΚΠΕ, ΚΠΕ για μαθητές, ΚΠΕ για δια βίου μάθηση.Μα καλά πώς θα συμπληρωθούν, χωρίς να γνωρίζουμε με σαφήνεια αν ισχύει το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ή εφαρμόζεται άλλο με τροποποιήσεις; Μην ανησυχείτε μας απαντούν. Θυμάστε κάτι προκηρύξεις που εξαφανίστηκαν, ε, με κάποιες τροποποιήσεις ό,τι προβλεπόταν εκεί αυτό θα γίνει.
Έκπληκτοι συνειδητοποιήσαμε ακόμη μια φορά μια πραγματικότητα. Η θεσμική απαξίωση του Σεπτεμβρίου συνδεόταν με μια απόφαση για αλλαγή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου της Περιβαλλοντικής αγωγής, αλλαγή που σχεδιαζόταν και υλοποιούνταν στα κρυφά, με προχειρότητα, αποσπασματικότητα, χωρίς καμμία συνεργασία με τους εργάτες επί τόσα χρόνια του θεσμού. Χαμογελάτε, σιγά τώρα το νέο θα μου πείτε. Και έχετε δίκαιο. Η ουσιαστική αδυναμία των ΚΠΕ να επιτελέσουν το παιδαγωγικό τους έργο όχι με τους ενήλικες, αλλά ακόμη και με τους μαθητές, αφού τα περισσότερα εξακολουθούν να είναι υποστελεχωμένα επιτείνει την αβεβαιότητα για το μέλλον.
Τελικά ποιος είναι ο ρόλος των ΚΠΕ; Κέντρα περιβαλλοντικής αγωγής; Κέντρα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης ενηλίκων; Κέντρα βιώσιμης ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών; Κέντρα παραγωγής και διάχυσης νέων ιδεών και μεθόδων; Κέντρα απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων και τοπικών εξυπηρετήσεων; Αν μου απαντήσετε όλα αυτά, τότε αντιλαμβάνεστε με σαφήνεια τον λανθασμενο δρόμο ενός θεσμού δεκαπέντε χρόνων. Με ξεκάθαρο όραμα να βοηθήσει την κοινωνία μέσα από το σχολείο, να επιφέρει την αλλαγή χτίζοντας στς καρδιές και το μυαλό των παιδιών. Σίγουρα το άμεσο μέλλον δεν θα μας αφήσει να πλήξουμε.
Το εγγυάται η ειλικρίνεια, η διάθεση για συνεργασία και ο επαγγελματισμός των ανθρώπων που αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου