Οι ευτραφεις γαλοπούλες κοιτούσαν με ευγνωμοσύνη το μαύρο κύριο που χαϊδεύοντάς τες κάτι τους ανακοίνωσε σε ακατάληπτη για αυτές ανθρώπινη γλώσσα. Χωρίς να το γνωρίζουν είχαν ήδη κατακτήσει την αιωνιότητα. Χωρίς να το γνωρίζουν είχαν ήδη πολιτογραφηθεί με ονόματα και είχαν ξεχωρίσει από το πλήθος των ομοίων τους, αποκτώντας παγκόσμια φήμη. Δεν είχαν πια την ίδια μοίρα. Ενώ οι υπόλοιπες γαλοπούλες θα ακολουθούσαν τη μετα την έλευση των αποίκων στην Αμερική μοίρα, οι δύο εκλεκτές ,ανύποπτες για την τύχη τους, θα συνέχιζαν τη ζωή τους στο όρος του Βερμόντ. Αποχωρώντας οι κάμερες, φεύγοντας για το εσωτερικό του Λευκού Οίκου η υψηλή οικογένεια, καθώς το φως των προβολέων θα άρχιζε σιγά σιγά να σβήνει οι γαλοπούλες μας ,αγνοώντας τη μεγαλοψυχία που τους επιφυλάχθηκε, θα έπεφταν σε έναν μακάριο, γαλήνιο ύπνο. Πιθανόν να έβλεπαν στα όνειρά τους την ανάλογη μεγαλοψυχία που ένιωσαν όλοι όσοι δέχθηκαν το ενδιαφερον και την αμέριστη συμπαράσταση των κυρίων τους. Ίσως δεν θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν τα δάκρυα, το φόβο, την απόγνωση που σχηματιζόταν στα πρόσωπά τους, μα ποιος μπορεί πια να τα ερμηνεύσει; Η ικανότητα αυτή χάθηκε μαζί με την καταιγίδα των εικόνων και των λέξεων που κάλυψαν τα πάντα με τη σκοτεινή λάμψη τους.
Τη μεγαλοψυχία του απέδειξε ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος έδωσε χάρη σε δύο γαλοπούλες 21 εβδομάδων κατά το έθιμο της Ημέρας των Ευχαριστιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.Reuters
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου