Έξω από το ξενοδοχείο μας περίμεναν ο Pino και ο Salvatore οι οποίοι μας 
συνόδεψαν περπατώντας στο σχολείο. Οι μαθητές μας είχαν ξεκινήσει ευδιάθετα τη μέρα τους, παίζοντας βόλεϊ στο μάθμα της γυμναστικής με ιδιαίτερη επιτυχία ( του Λυκείου οι δικοί μας, του Γυμνασίου οι συμπαίκτες τους!). Ο Γ. δεν μπόρεσε να μη σημειώσει τις ακόλουθες παρατηρήσεις : 1. Κανείς δεν διαμαρτύρονταν για πόνους στο χέρι 2. Όλοι φορούσαν φόρμες και 3. Έπαιζαν ή παρακολουθούσαν πειθαρχημένα. ( αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει στα δικά μας γυμναστήρια , συγνώμη στην τσιμεντένια αυλή μας ήθελα να πω...)
Όπως και σε όλα τα σχολεία που είχαμε επισκεφτεί ως τότε η είσοδος ήταν κλειδωμένη και μας άνοιξαν από μέσα οδηγώντας μας στο γραφείο των καθηγητών, μια μεγάλη φωτεινή αίθουσα, περισσότερο πέρασμα των συναδέλφων. Οι παιδαγωγικές τους συναντήσεις γίνον
ται σε άλλη μεγάλη αίθουσα. Το πρόγραμμα στη συνέχεια περιελάμβανε παρουσιάσεις των τμημάτων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Comenius. Θεατρικά σκετς, χορωδία με φλογέρες και ηλεκτρονικές οπτικές συνθέσεις με εικόνες της περιοχής. Μέχρι και παιχνίδι 
αναγνώρισης προσώπων είχαν ετοιμάσει και μας κάλεσαν να συμμετάσχουμε και εμείς. Όλα ήταν εξαιρετικά, αποδεικνύοντας την εργασία που είχε προηγηθεί.
Αφήσαμε το σχολείο προκειμένου να επισκεφτούμε το γειτονικό Δημοτικό με το οποίο,όπως μάθαμε , συνεργάζονται στενά και δημιουργικά στα ευρωπαϊκά προγράμματα. Συνάντηση με τη Διευθύντρια και στη συνέχεια μοισικοχορευτική παράσταση με εξαιρετικά ταλαντούχα νήπια και μικρούς μαθητές. Δροσιά, ενέργεια, πειθαρχία με προεξάρχουσα μια καταπληκτική δασκάλα, σοπράνο όπως μας είπαν αργότερα. Στον τελευταίο χορό συμμετείχαν και οι μεγάλοι, κάτι που δημιούργησε ωραίες αντιθέσεις, ψηλοί, ηλικιωμένοι με μικροκαμωμένους μαθητές. Η Gelly 
μας επισήμανε με έμφαση πως στο χορό συμμετείχαν οι Διευθυντές, η εξουσία, μαζί με τους «υποτελείς» μαθητές. Ένας πλούσιος μπουφές μας περίμενε καθώς έξω η ζέστη είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή, μεγαλώνοντας την κούραση που νιώθαμε. Το απόγευμα είχαμε το πρώτο worksession. ( Δυστυχώς τα μηνύματα που παίρναμε από Ελλάδα, ήταν ανησυχητικά. Μιλούσαν για μεγάλες διαδηλώσεις, για είσοδο διαδηλωτών στη Νομαρχία Λάρισας, για θύελλες που αρχίζουν να θερίζουν οι κυβερνώντες όπως μου έγραφε καλός μου φίλος. Αισθάνομαι λίγο περίεργα καθώς διαβάζω τα μηνύματα στη φωτεινή, μικρή και ήσυχη πόλη της Gravina.
Το worksession άρχισε το απόγευμα με ανταλλαγή δωρων και ανάλυση του προγράμματος
και των επιδιωκόμενων στόχων παρουσία του Διευθυντή του σχολείου, μάλλον περισσότερο απόμακρου απ' ότι είχαμε συνηθίσει στις άλλες συναντήσεις. Αν και είχαμε ετοιμαστεί σχετικά δεν έγινε συζήτηση για την αξιολόγηση του προγράμματος, των όσων είχαμε επιτύχει ως τότε. Εντυπωσίασαν τα κόμικ, το δικό μας και των Ισπανών, αλλά και μια εξαιρετική παρουσίαση της χλωρίδας και πανίδας της Αστούρια που είχαν επιμεληθεί οι Ισπανοί συνάδελφοι με τους μαθητές τους.
Μετά το τέλος της συνάντησης, πήγαμε στο ξενοδοχείο και ακολούθως κάναμε μια βόλτα στην αγορά της σύγχρονης πόλης της Gravina. Λίγα ψώνια και κατάληξη το βραδάκι σε μια μικρή χασαποταβέρνα στο πάνω τμήμα της
πόλης. Καταγράφω με κάθε επιφύλαξη για λάθη τις τοπικές λιχουδιές που δοκιμάσαμε: Μπρατσόλα, ινβoλτίνι, μπρουσκέτα, λουκάνικα, με κρασί και κουβεντούλα, η οποία ολοκλήρωνε με όμορφο τρόπο τη δεύτερη μέρα. Εντύπωση έκανε σε όλη την παρέα η επικοινωνία του γράφοντος με το Salvatore, καθώς ο μεν δεν γνώριζε Ιταλικά, ο δε δεν γνώριζε ελληνικά και αγγλικά. Οπότε η απορία όλων ήταν σε ποιά ακριβώς γλώσσα γινόταν η συνεννόηση. Οι καλοί συνάδελφοι αγνοούσαν την αλήθεια της ύπαρξης μιας παγκόσμιας βάσης επικοινωνίας με χρήση λόγου, κινήσεων και μορφασμών. Στην τηλεόραση η Ιντερ πανηγύριζε την κατάκτηση του κυπέλλου Ιταλίας μετά από ένα πολύ νευρικό παιχνίδι, καθώς εμείς ολοκληρώναμε το δείπνο μας. ( πρέπει να επισημάνω πως οι Ιταλοί της παρέας δεν συμπαθούν καθόλου την Ιντερ, αναφέροντας μάλιστα το στημένο παιχνίδι ίντερ-Λάτσιο)
H βραδιά δεν κύλησε καθόλου καλά καθώς όλα τα ιταλικά δίκτυα μετέδιδαν συνεχώς εικόνες καταστροφής από την Ελλάδα. Η τραγωδία στην τράπεζα Marfin δεν μπορούσε να κατανοηθεί με κανέναν τρόπο. Αισθάνεσαι πολύ άσχημα, νιώθεις περισσότερο πληγωμένος, όταν τα βλέπεις χιλιόμετρα μακριά παρατηρώντας την απορία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των συναδέλφων μας στο τραπέζι. Και τι να απαντήσεις; Πώς να τα ερμηνεύσεις, αφού ούτε και εσύ ο ίδιος δεν μπορείς πρώτα να τα συνειδητοποιήσεις...
Επιστρέφοντας συναντήσαμε τα παιδιά στο δρόμο. Δεν φαίνονταν ιδιαίτερα χαρούμενα, αν και πρέπει να επισημάνω πως κατά τη γνώμη μου ο Λάζαρος και η Θεοδώρα προσπαθούσαν να προσαρμοστούν με επιτυχία. Ελπίζουμε αύριο να είναι μια άλλη μέρα, για όλους και στην Gravina και στην Ελλάδα.
συνόδεψαν περπατώντας στο σχολείο. Οι μαθητές μας είχαν ξεκινήσει ευδιάθετα τη μέρα τους, παίζοντας βόλεϊ στο μάθμα της γυμναστικής με ιδιαίτερη επιτυχία ( του Λυκείου οι δικοί μας, του Γυμνασίου οι συμπαίκτες τους!). Ο Γ. δεν μπόρεσε να μη σημειώσει τις ακόλουθες παρατηρήσεις : 1. Κανείς δεν διαμαρτύρονταν για πόνους στο χέρι 2. Όλοι φορούσαν φόρμες και 3. Έπαιζαν ή παρακολουθούσαν πειθαρχημένα. ( αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει στα δικά μας γυμναστήρια , συγνώμη στην τσιμεντένια αυλή μας ήθελα να πω...)Όπως και σε όλα τα σχολεία που είχαμε επισκεφτεί ως τότε η είσοδος ήταν κλειδωμένη και μας άνοιξαν από μέσα οδηγώντας μας στο γραφείο των καθηγητών, μια μεγάλη φωτεινή αίθουσα, περισσότερο πέρασμα των συναδέλφων. Οι παιδαγωγικές τους συναντήσεις γίνον
ται σε άλλη μεγάλη αίθουσα. Το πρόγραμμα στη συνέχεια περιελάμβανε παρουσιάσεις των τμημάτων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Comenius. Θεατρικά σκετς, χορωδία με φλογέρες και ηλεκτρονικές οπτικές συνθέσεις με εικόνες της περιοχής. Μέχρι και παιχνίδι 
αναγνώρισης προσώπων είχαν ετοιμάσει και μας κάλεσαν να συμμετάσχουμε και εμείς. Όλα ήταν εξαιρετικά, αποδεικνύοντας την εργασία που είχε προηγηθεί.
Αφήσαμε το σχολείο προκειμένου να επισκεφτούμε το γειτονικό Δημοτικό με το οποίο,όπως μάθαμε , συνεργάζονται στενά και δημιουργικά στα ευρωπαϊκά προγράμματα. Συνάντηση με τη Διευθύντρια και στη συνέχεια μοισικοχορευτική παράσταση με εξαιρετικά ταλαντούχα νήπια και μικρούς μαθητές. Δροσιά, ενέργεια, πειθαρχία με προεξάρχουσα μια καταπληκτική δασκάλα, σοπράνο όπως μας είπαν αργότερα. Στον τελευταίο χορό συμμετείχαν και οι μεγάλοι, κάτι που δημιούργησε ωραίες αντιθέσεις, ψηλοί, ηλικιωμένοι με μικροκαμωμένους μαθητές. Η Gelly 
μας επισήμανε με έμφαση πως στο χορό συμμετείχαν οι Διευθυντές, η εξουσία, μαζί με τους «υποτελείς» μαθητές. Ένας πλούσιος μπουφές μας περίμενε καθώς έξω η ζέστη είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή, μεγαλώνοντας την κούραση που νιώθαμε. Το απόγευμα είχαμε το πρώτο worksession. ( Δυστυχώς τα μηνύματα που παίρναμε από Ελλάδα, ήταν ανησυχητικά. Μιλούσαν για μεγάλες διαδηλώσεις, για είσοδο διαδηλωτών στη Νομαρχία Λάρισας, για θύελλες που αρχίζουν να θερίζουν οι κυβερνώντες όπως μου έγραφε καλός μου φίλος. Αισθάνομαι λίγο περίεργα καθώς διαβάζω τα μηνύματα στη φωτεινή, μικρή και ήσυχη πόλη της Gravina.Το worksession άρχισε το απόγευμα με ανταλλαγή δωρων και ανάλυση του προγράμματος
και των επιδιωκόμενων στόχων παρουσία του Διευθυντή του σχολείου, μάλλον περισσότερο απόμακρου απ' ότι είχαμε συνηθίσει στις άλλες συναντήσεις. Αν και είχαμε ετοιμαστεί σχετικά δεν έγινε συζήτηση για την αξιολόγηση του προγράμματος, των όσων είχαμε επιτύχει ως τότε. Εντυπωσίασαν τα κόμικ, το δικό μας και των Ισπανών, αλλά και μια εξαιρετική παρουσίαση της χλωρίδας και πανίδας της Αστούρια που είχαν επιμεληθεί οι Ισπανοί συνάδελφοι με τους μαθητές τους.Μετά το τέλος της συνάντησης, πήγαμε στο ξενοδοχείο και ακολούθως κάναμε μια βόλτα στην αγορά της σύγχρονης πόλης της Gravina. Λίγα ψώνια και κατάληξη το βραδάκι σε μια μικρή χασαποταβέρνα στο πάνω τμήμα της
πόλης. Καταγράφω με κάθε επιφύλαξη για λάθη τις τοπικές λιχουδιές που δοκιμάσαμε: Μπρατσόλα, ινβoλτίνι, μπρουσκέτα, λουκάνικα, με κρασί και κουβεντούλα, η οποία ολοκλήρωνε με όμορφο τρόπο τη δεύτερη μέρα. Εντύπωση έκανε σε όλη την παρέα η επικοινωνία του γράφοντος με το Salvatore, καθώς ο μεν δεν γνώριζε Ιταλικά, ο δε δεν γνώριζε ελληνικά και αγγλικά. Οπότε η απορία όλων ήταν σε ποιά ακριβώς γλώσσα γινόταν η συνεννόηση. Οι καλοί συνάδελφοι αγνοούσαν την αλήθεια της ύπαρξης μιας παγκόσμιας βάσης επικοινωνίας με χρήση λόγου, κινήσεων και μορφασμών. Στην τηλεόραση η Ιντερ πανηγύριζε την κατάκτηση του κυπέλλου Ιταλίας μετά από ένα πολύ νευρικό παιχνίδι, καθώς εμείς ολοκληρώναμε το δείπνο μας. ( πρέπει να επισημάνω πως οι Ιταλοί της παρέας δεν συμπαθούν καθόλου την Ιντερ, αναφέροντας μάλιστα το στημένο παιχνίδι ίντερ-Λάτσιο)H βραδιά δεν κύλησε καθόλου καλά καθώς όλα τα ιταλικά δίκτυα μετέδιδαν συνεχώς εικόνες καταστροφής από την Ελλάδα. Η τραγωδία στην τράπεζα Marfin δεν μπορούσε να κατανοηθεί με κανέναν τρόπο. Αισθάνεσαι πολύ άσχημα, νιώθεις περισσότερο πληγωμένος, όταν τα βλέπεις χιλιόμετρα μακριά παρατηρώντας την απορία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των συναδέλφων μας στο τραπέζι. Και τι να απαντήσεις; Πώς να τα ερμηνεύσεις, αφού ούτε και εσύ ο ίδιος δεν μπορείς πρώτα να τα συνειδητοποιήσεις...
Επιστρέφοντας συναντήσαμε τα παιδιά στο δρόμο. Δεν φαίνονταν ιδιαίτερα χαρούμενα, αν και πρέπει να επισημάνω πως κατά τη γνώμη μου ο Λάζαρος και η Θεοδώρα προσπαθούσαν να προσαρμοστούν με επιτυχία. Ελπίζουμε αύριο να είναι μια άλλη μέρα, για όλους και στην Gravina και στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου