Ντουμπάϊ - Ημέρα 4η

Δύο πράγματα δεν περίμενα να συναντήσουμε στο Ντουμπάϊ: Βροχή και κυκλοφοριακή συμφόρηση. Τα απολαύσαμε δεόντως και τα δύο.

Ας αρχίσουμε με το πρώτο. Δώδεκα μέρες το χρόνο βρέχει στο εμιράτο, τρεις μαζεμένες έβρεξε από τότε που ήρθαμε. Και μάλιστα το βράδυ καταρρακτωδώς. Θεωρώ ότι ήταν μια ακόμη ένδειξη της σοβαρότητας του θέματος του φαινομένου του θερμοκηπίου και όχι ατυχία, γκαντεμιά ή κάτι άλλο. Παρά τη βροχή ήμασταν πιστοί σε ένα ραντεβού που σχεδιάζαμε από καιρό.

Επισκεφτήκαμε το πολυτελέστερο ξενοδοχείο του κόσμου, το Μπουρζ αλ Αράμπ. Σχεδιασμένο να θυμίζει πανί ανοιγμένο στο άνεμο εντυπωσιάζει με την απλότητα και ομορφιά της κατασκευής του. Πάνω στην αμμουδιά του Κόλπου φαντάζει σαν σέρφερ που ισορροπεί πάνω στα κύματα με τους πλούσιους πελάτες του στη πιο προνομιακή θέση. Όλη τη θέα του Ντουμπάϊ με τα νησάκια-φοίνικες που πυρετωδώς κατασκευάζονται για εκλεκτούς απ΄όλο τον κόσμο στην πιο πολυτελή συσκευασία που θα μπορούσε να υπάρξει.Δεν είχαμε περισσότερο χρόνο, γιατί στις 1.00 έπρεπε να είμαστε στην Ακαδημία για την εκδρομή που μας είχαν ετοιμάσει. Περιδιαβάσαμε στο κοντινό εμπορικό κέντρο, Madina mall, τα παιδιά έκαναν αγορές για τα αγαπημένα τους πρόσωπα και επιστρέψαμε στη βάση μας.

Η εκδρομή ήταν ενδιαφέρουσα, αλλά άκρως κουραστική. Επισκεφτήκαμε το βιολογικό καθαρισμό του Δήμου του Ντουμπάϊ, τον υγρότοπο με τα φλαμίνγκο και άλλα υδρόβια πουλιά που συνδέεται μάλιστα με τα καθαρά πια λύματα από το Sewage Treatment plant του Ντουμπάϊ, το Τζουμέιρα Beach park και τέλος το Heritage Village με δείγματα αραβικής αρχιτεκτονικής και κουλτούρας.

Δυστυχώς το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της διαδρομής σημαδεύτηκε απο ατέλειωτη αναμονή σε μποτιλιάρισμα που όμοιό του δεν έχετε ξαναδεί και καταρρακτώδη βροχή που μας έκανε να ναζητούμε καταφύγιο κάτω από σκηνές και υπόστεγα, αφήνοντας τις καμήλες που υπομονετικά περίμεναν να προσφέρουν την παρέα τους και μια βόλτα σε όποιον το επιθυμούσε.

Το τέλος της μέρας μας βρίσκει σε ένα πάρτι που τώρα είναι σε εξέλιξη. Οι μαθητές μας λένε να μάθουν χασαποσέβικο σε Άραβες, Κινέζοι, Σουηδοί, Λιβανέζοι και άλλες φυλές είναι επάνω στη σκηνή και μάλλον χορεύουν. Δεν ξέρω, αν μαθαίνουν κάτι αλλά σίγουρα το διασκεδάζουν. Θα σταματήσω για να πάω ξανά εκεί και ίσως ανεβάσω αργότερα κάποια στιγμιότυπα.

Αύριο έχουμε την τελετή λήξης και νωρίς το πρωϊ αναχωρούμε για το ταξίδι της επιστροφής.

Η αίθουσα των υπολογιστών είναι γεμάτη αλλη μια φορά και κάποιοι ήδη ανυπομονούν να καθίσουν στη θέση μου. Τα λέμε!