Συνέχεια

Έρημο;.Ευτυχώς όχι. Μας περίμεναν μέσα στο σχολείο. Η υποδοχή αμήχανη αλλά θερμή, Τα παιδιά που ήδη γνωρίζονταν από το διαδίκτυο έφυγαν για τα σπίτια τους και εμείς τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου μας.
Πεινασμένοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον από εμάς είχαν φάει μόνο τα κρακεράκια της Malev, βρεθήκαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου για ένα δείπνο με κεριά προσφορά του Ρουμάνικου σχολείου. Γνώριμοι οι περισσότεροι από την Ισπανία προσπαθούσαμε να φέρουμε στη μνήμη μας πρόσωπα, ονόματα, οικείες μνήμες που τις επόμενες ημέρες θα μας βοηθούσαν να έρθουμε ακόμη πιο κοντά, οικοδομώντας στέρεες σχέσεις φιλίας και συνεργασίας.
Κατάκοποι παραδοθήκαμε σε έναν γαλήνιο βαθύ ύπνο τον οποίο δεν μπορούσε να ταράξει η υποψία θορύβου που ερχόταν από το club του ξενοδοχείου.


Σημ: Ο χρόνος στο λεωφορειάκι πέρασε πιο εύκολα με λίγη εργασία!.