Ο Εμμ. Κριαράς δε χρειάζεται συστάσεις από κανέναν, μιλάει το πλούσιο έργο του, παρακαταθήκη πραγματικά όλων των επόμενων γενεών. Παρόλα αυτά βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να γίνεται δέκτης επιθέσεων για μια άποψη την οποία ενστερνίζονται όλοι όσοι πραγματικά γνωρίζουν τι συμβαίνει σήμερα με τη διαδασκαλία των αρχαίων ελλληνικών στο Γυμνάσιο.
" Σε αυτήν την ευχάριστη συνάντηση υπογράμμισα στον πρωθυπουργό την ανάγκη να επαναφέρει το παλαιό σύστημα διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας -την κατάργησή της δηλαδή απο το γυμνάσιο και τον περιορισμό της στο λύκειο- που είχε καθιερώσει η μεταρρύθμιση του 1976 επί υπουργού Παιδείας Γεωργίου Ράλλη στην πρώτη μεταδικτατορική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή», εξήγησε. «Δυστυχώς δέκα χρόνια αργότερα, το 1986, ο τότε υπουργός Παιδείας Αντώνης Τρίτσης στην προσπάθειά του να καινοτομήσει και με τις επιρροές αντιδραστικών κύκλων επανέφερε τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής στο γυμνάσιο με την οποία διαφωνώ απολύτως. Η ταυτόχρονη διδασκαλία Νέων και Αρχαίων Ελληνικών στην πράξη προκαλεί σύγχυση, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι μαθητές να είναι γλωσσικά ακατάρτιστοι» υπογράμμισε ο κ. Κριαράς."
Συνυπογράφω και απορώ με καταχωρήσεις που αναφέρονται σε αντιδράσεις των φιλολόγων οι οποίοι σε σχετική έρευνα συμφωνούν για την ωφελιμότητα της διδασκαλίας από το πρωτότυπο παρά τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλεί η διδασκαλία τους σε μαθητές που δεν έχουν ακόμη κατακτήσει τους μηχανισμούς της νεοελληνικής γλώσσας. Δεν θα ασχοληθώ με την ποιότητα της ίδιας της έρευνας και των αποτελεσμάτων της, γνωρίζουμε άλλωστε πολλές ανάλογες "αντικειμενικές" έρευνες.
Οι συντεχνιακές εμμονές, οι ιδεοληπτικές παραδοχές και τα επαγγελματικά συμφέροντα χορεύουν κυκλικά μαζί με αρχαιοπαρμένους δήθεν γλωσσαμύντορες διατηρώντας μια κατάσταση που δεν τιμά κανέναν, μη ωφελώντας κανέναν.
" Σε αυτήν την ευχάριστη συνάντηση υπογράμμισα στον πρωθυπουργό την ανάγκη να επαναφέρει το παλαιό σύστημα διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας -την κατάργησή της δηλαδή απο το γυμνάσιο και τον περιορισμό της στο λύκειο- που είχε καθιερώσει η μεταρρύθμιση του 1976 επί υπουργού Παιδείας Γεωργίου Ράλλη στην πρώτη μεταδικτατορική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή», εξήγησε. «Δυστυχώς δέκα χρόνια αργότερα, το 1986, ο τότε υπουργός Παιδείας Αντώνης Τρίτσης στην προσπάθειά του να καινοτομήσει και με τις επιρροές αντιδραστικών κύκλων επανέφερε τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής στο γυμνάσιο με την οποία διαφωνώ απολύτως. Η ταυτόχρονη διδασκαλία Νέων και Αρχαίων Ελληνικών στην πράξη προκαλεί σύγχυση, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι μαθητές να είναι γλωσσικά ακατάρτιστοι» υπογράμμισε ο κ. Κριαράς."
Συνυπογράφω και απορώ με καταχωρήσεις που αναφέρονται σε αντιδράσεις των φιλολόγων οι οποίοι σε σχετική έρευνα συμφωνούν για την ωφελιμότητα της διδασκαλίας από το πρωτότυπο παρά τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλεί η διδασκαλία τους σε μαθητές που δεν έχουν ακόμη κατακτήσει τους μηχανισμούς της νεοελληνικής γλώσσας. Δεν θα ασχοληθώ με την ποιότητα της ίδιας της έρευνας και των αποτελεσμάτων της, γνωρίζουμε άλλωστε πολλές ανάλογες "αντικειμενικές" έρευνες.
Οι συντεχνιακές εμμονές, οι ιδεοληπτικές παραδοχές και τα επαγγελματικά συμφέροντα χορεύουν κυκλικά μαζί με αρχαιοπαρμένους δήθεν γλωσσαμύντορες διατηρώντας μια κατάσταση που δεν τιμά κανέναν, μη ωφελώντας κανέναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου