Βραδινή ασυννενοησία

Με όρεξη και μεγαλύτερη εμπειρία πια πήραμε το δεύτερο κινέζικο δείπνο μας, μάλλον καλύτερο απο το πρωτο, ή ίσως ήταν η εξοικείωσή μας που μας έκανε να το πιστεύουμε. Στο τραπέζι αυτή τη φορά Κινέζοι και Έλληνες. Αυτό που θυμάμαι είναι η αναφορά σε κάποιο σημείο του ποδοσφαίρου και των ομάδων που υποστηρίζει ο καθένας. Τα κορίτσια ενημέρωσαν για τη συλλογική μου προτίμηση, την ομάδα της Λάρισας, αρχίζοντας να τραγουδούν το παλιό του Λαζόπουλου, "βισνί θύελλα, σούζα το αλογάκι, ιχά". Έκπληκτοι οι συνδαιτήμονές μας με το ιχά άρχισαν να κάνουν υποθέσεις περί επαφών των κατοίκων αυτής της περιοχής με τον Κινεζικό πολιτισμό προκαλώντας ορμητικά γέλια στην ελληνική πλευρά του τραπεζιού. Βέβαια λίγο νωρίτερα είχαμε με δική μου έμπνευση απαγγελία ποιημάτων ελληνικών και κινέζικων με μετάφραση στα αγγλικά. Απήγγειλα Σεφέρη, Σολωμό και Ελύτη και ακούσαμε ποιήματα συγγραφέων που συγχωρέστε με δεν θυμάμαι. Οι στίχοι όμως ήταν πλούσιοι σε εικόνες και μεταφορές κατάφορτοι απο ερωτικό συναίσθημα.
Το τέλος του όμορφου δείπνου άνοιξε την πόρτα σε μια βραδινή οδύσσεια στα περίχωρα της Nanjing.
Οι οργανωτές μας ενημέρωσαν πως θα πηγαίναμε στο ξενοδοχείο της συνόδου να ετοιμάσουμε την αυριανή έκθεση και να έχουμε μια πρώτη επαφή με το χώρο. Ανεβήκαμε σε ταξί, οι ευρωπαϊκές ομάδες με έναν Κινέζο συνάδελφο μαζί, καθώς οι οδηγοί ταξί της πόλης δεν μιλούσαν παρά μόνο κινέζικα. Μας έκανε εντύπωση το γεγονός πως ο οδηγός ταξί ήταν απομονωμένος με μια κατασκευή από σίδερο και πλαστικό από τους επιβάτες. Σε σχετική ερώτηση μας απάντησε η Zha Jiayue πουήταν μαζί μας πως αυτό οφειλόταν στην ανάγκη προστασίας τους, αν και, συνέχισε, η Nanjing δεν αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα παραβατικότητας.
Ο συγκεκριμένος οδηγός πάντως ηταν αστέρι. Αν και ισχυρίστηκε πως γνώριζε το δρόμο και όλοι οι υπόλοιποι τον ακολουθούσαν, αποδείχτηκε στη διαδρομή πως είχε μαύρα μεσάνυχτα, για το πώς θα φτάναμε στο ξενοδοχείο. Αφού περιπλανηθήκαμε μέσα στη νύχτα σε διαφορετικές περιοχές, αφού μας άφησε τρέχοντας για αναζήτηση πληροφοριών τρεις φορές και τα άκουσε απ' όλους τους άλλους τελικά μετά από μιάμισυ ώρα φτάσαμε στον προορισμό μας.
Το ξενοδοχείο βρισκόταν δίπλα σε μια λίμνη, εντυπωσιακό κυρίως εσωτερικά και ζεστό σε σχέση με το κρύο και το δυνατό αέρα που φυσούσε εκείνη τη στιγμή. Η ώρα ήταν 11 το βράδυ όταν ακούσαμε από τον υπεύθυνο ασφαλείας πως άλλαξαν κάποια πράγματα. Οι κινεζικές αρχές αποφάσισαν για λόγους προστασίας των υψηλών προσώπων που θα ήταν την επόμενη μέρα εκεί να παραστούν στη σύνοδο μόνο ένας κινέζος καθηγητής και δύο μαθητές, ένας κινέζος και ένας ευρωπαίος. Να πω την αλήθεια εκείνη τη στιγμή εξοργίστηκα με την προχειρότητα και την ασυνεννοησία, προσπάθησα όμως να μη το δείξω γιατί και οι μαθήτριές μου ήταν ήδη αρκετά απογοητευμένες, όπως και όλοι οι κινέζοι μαθητές κυριως. Η Elizabeth και ο Torvald απολογήθηκαν, αποδίδοντας το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στην κινεζική πλευρά που άλλαξε τις αποφάσεις της υπαναχωρώντας από προηγούμενες δεσμεύσεις της. "Out of order" επανελάμβανε συνεχώς η Elizabeth. Η κούραση της ημέρας μαζί με την αογοήτευση δεν πτόησαν τους σουηδούς και έλληνες μαθητές να επιμείνουν ο καθένας στη δική του παρουσία στην αυριανή Σύνοδο και η τύχη αποφάσισε μετά από κλήρωση πως η Alexandra θα εκπροσωπούσε τελικά την ήπειρό μας.
Πάλι απογοήτευση για Αιμιλία και Δώρα. Και ο Jonathan δεν έδειχνε καλύτερα.
Τακτοποιήσάμε τα poster μας και το άλλο υλικό που είχαμε φέρει, φωτογραφηθήκαμε στοχώρο της έκθεσης αλλά και στοι κόκκινο παχύ χαλί της εισόδου και ανεβαίνοντας στα ταξί φτάσαμε πιο γρήγορα τώρα στο ξενοδοχείο μας.Κουβεντούλα στο λόμπυ και ο ύπνος ήρθε γλυκά σε λίγο να καταλαγιάσει πάθη και ελπίδες.