Πήρα λίγες ανάσες κοιτώντας την πόλη που ακόμη δεν διακρίνονταν καλά, αλλά τουλάχιστον είχε σταματήσει η βροχή και τα σύννεφα άρχιζαν να απομακρύνονται. Ετοίμασα τη φωτογραφική μου μηχανή και κατέβηκα να δω , αν τα κορίτσια θα έρχονταν μαζί μου. Ήταν πολύ κουρασμένα και τα άφησα να κοιμούνται. Ακολούθησα το δρόμο που περνούσε μπροστά από το ξενοδοχείο αποφασίζοντας να κάνω έναν μεγάλο κύκλο και να γυρίσω πάλι σ΄αυτόν.
Είχα καιρό να νιώσω τόσο ξένος σε σε ένα μέρος. Όση ώρα περπάτησα δεν συνάντησα άλλον Ευρωπαίο. Αν και με κοιτούσαν με έκπληξη και απορία πρέπει να πω πως σε κανέναν σημείο δεν αισθάνθηκα κάποια απειλή. Περπάτησα δίπλα σε ένα ποταμάκι, με τα ποδήλατα να πηγαινοέρχονται στον μεγάλο ποδηλατόδρομο, και τα βήματά μου τελικά να με οδηγούν σε ένα μεγάλο πάρκο σκηνή πραγματική πολλών και διαφορετικών πραγμάτων. Αετοί στον αέρα, 
μικρά παιδιά με τους γονείς τους να τρέχουν παίζοντας, μια λαϊκή αγορά με φωνές, χρώματα, και εξωτικά μυρωδικά να πολιορκούν τις αισθήσεις μου. Κάποια μικρά παιδιά με χαιρέτησαν γελώντας και ανταπέδωσα το χαιρετισμό τους.
Μπροστά μου βρίσκονταν τώρα τα ερείπια του παλατιού των βασιλιάδων της δυναστείας των Μιγκ, εκείνων που αποφάσισαν κάποια στιγμή στην ιστορία να μεταφέρουν την πρωτεύουσά τους στο Πεκίνο. Περιδιάβασα στα χαλάσματα και προχώρησα ακούγοντας τους ρυθμούς του βαλς κοντά μου. Ηλικιωμένοι λικνιζόντουσαν στο ρυθμό της 
μουσικής χορεύοντας σε ένα άνοιγμα κάτω από τα δέντρα. Σταμάτησα και κάθησα να τους παρατηρήσω. Δεν το είχα ξαναδει άλλωστε αυτό. Φαίνονταν ευτυχισμένοι με τον αέρα να φυσά τα μαλιά τους και τα σώματά τους να λικνίζονται στο ρυθμό της μουσικής. Σκέφτηκα τους δικούς μας γέρους στις ανήλιαγες πολυκατοικίες και στις άχαρες πλατείες και μελαγχόλησα.
Μια άλλη ομάδα πιο μακριά έκανε ασκήσεις πολεμικών τεχνών ή έτσι μου φάνηκε καθώς
περνούσα δίπλα τους. Μια φωτογραφία ενός ογκώδους τείχους και πήρα το δρόμο της επιστροφής, γιατί το ραντεβού μας πλησίαζε χρονικά.
Σε όλη τη διαδρομή με πολιορκούσε η αίσθηση ενός ατέλειωτου εργοταξίου. Παντού έβλεπα εργάτες να χτίζουν, να σκάβουν, να καθαρίζουν, να οξυγονοκολλούν σε ψηλά κτίρια, ενώ τα ασταματητα κορναρίσματα συναγωνίζονταν την εκκωφαντική μουσική κάποιων υπαίθριων αγορών.
Έφτασα κουρασμένος στις 6 ακριβώς.
Είχα καιρό να νιώσω τόσο ξένος σε σε ένα μέρος. Όση ώρα περπάτησα δεν συνάντησα άλλον Ευρωπαίο. Αν και με κοιτούσαν με έκπληξη και απορία πρέπει να πω πως σε κανέναν σημείο δεν αισθάνθηκα κάποια απειλή. Περπάτησα δίπλα σε ένα ποταμάκι, με τα ποδήλατα να πηγαινοέρχονται στον μεγάλο ποδηλατόδρομο, και τα βήματά μου τελικά να με οδηγούν σε ένα μεγάλο πάρκο σκηνή πραγματική πολλών και διαφορετικών πραγμάτων. Αετοί στον αέρα, 
μικρά παιδιά με τους γονείς τους να τρέχουν παίζοντας, μια λαϊκή αγορά με φωνές, χρώματα, και εξωτικά μυρωδικά να πολιορκούν τις αισθήσεις μου. Κάποια μικρά παιδιά με χαιρέτησαν γελώντας και ανταπέδωσα το χαιρετισμό τους.
Μπροστά μου βρίσκονταν τώρα τα ερείπια του παλατιού των βασιλιάδων της δυναστείας των Μιγκ, εκείνων που αποφάσισαν κάποια στιγμή στην ιστορία να μεταφέρουν την πρωτεύουσά τους στο Πεκίνο. Περιδιάβασα στα χαλάσματα και προχώρησα ακούγοντας τους ρυθμούς του βαλς κοντά μου. Ηλικιωμένοι λικνιζόντουσαν στο ρυθμό της 
μουσικής χορεύοντας σε ένα άνοιγμα κάτω από τα δέντρα. Σταμάτησα και κάθησα να τους παρατηρήσω. Δεν το είχα ξαναδει άλλωστε αυτό. Φαίνονταν ευτυχισμένοι με τον αέρα να φυσά τα μαλιά τους και τα σώματά τους να λικνίζονται στο ρυθμό της μουσικής. Σκέφτηκα τους δικούς μας γέρους στις ανήλιαγες πολυκατοικίες και στις άχαρες πλατείες και μελαγχόλησα.Μια άλλη ομάδα πιο μακριά έκανε ασκήσεις πολεμικών τεχνών ή έτσι μου φάνηκε καθώς
περνούσα δίπλα τους. Μια φωτογραφία ενός ογκώδους τείχους και πήρα το δρόμο της επιστροφής, γιατί το ραντεβού μας πλησίαζε χρονικά.Σε όλη τη διαδρομή με πολιορκούσε η αίσθηση ενός ατέλειωτου εργοταξίου. Παντού έβλεπα εργάτες να χτίζουν, να σκάβουν, να καθαρίζουν, να οξυγονοκολλούν σε ψηλά κτίρια, ενώ τα ασταματητα κορναρίσματα συναγωνίζονταν την εκκωφαντική μουσική κάποιων υπαίθριων αγορών.
Έφτασα κουρασμένος στις 6 ακριβώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου